< Łukasza 5 >

1 I stało się, gdy nań lud nalegał, aby słuchał słowa Bożego, że on stał podle jeziora Gienezaretskiego.
Nikhat Yeshuan Galilee dillen panga thu asei laiyin, mihonpi tamtah'in Pathen thu ngainom na jal'in aneh chinto tauvin ahi.
2 I ujrzał dwie łodzi stojące przy jeziorze; ale rybitwi wyszedłszy z nich, płukali sieci.
Kong ni akeuva tuipi pamchin'a akingah amudoh tan, ajehchu ngaman mi ho chun adalhah uva alen'u akisop u ahi.
3 A wstąpiwszy w jedną z tych łodzi, która była Szymonowa, prosił go, aby maluczko odjechał od brzegu; a usiadłszy, uczył on lud z onej łodzi.
Kong khatpa sunga chun alut in, kong neipa Simon jah'a Yeshuan twi lah'a asot lut dingin aseiye. Hijeh chun kong sunga chun atouvin, mihonpi chu chua kon in thu ahil'in ahi.
4 A gdy przestał mówić, rzekł do Szymona: Zajedź na głębię, a zapuśćcie sieci wasze ku łowieniu.
Thu asei jouvin Simon jah'a, “Tun chen, lithuh langjep ah, nalen chu seplhan, nga themkhat manding in,” ati.
5 A odpowiadając Szymon, rzekł mu: Mistrzu! przez całą noc robiąc, niceśmy nie pojmali, wszakże na słowo twoje zapuszczę sieć.
“Pipu” tin Simon in ahin donbut in, “Jankhovah hel'a habol'a kabol u ahin chule ima manlou kahiuve. Hinlah nangman nasei ahileh len seplha kit inge,” ati.
6 A gdy to uczynili, zagarnęli ryb mnóstwo wielkie, tak że się rwała sieć ich.
Tu vang'in alen'u nga adimset in akehlha pan tai!
7 I skinęli na towarzysze, którzy byli w drugiej łodzi, aby przybywszy ratowali ich; i przybyli i napełnili obie łodzi, aż się zanurzały.
Kithopi angeh nauva konin akivoppi hou kong dang khat'ah ahung un, chule chomlou kah'in kong teni chu anigel'in nga adimset in alhalut paiding ahilhon tai.
8 Co widząc Szymon Piotr, przypadł do kolan Jezusowych, mówiąc: Wynijdź ode mnie; bom jest człowiek grzeszny, Panie!
Simon Peter in thilsoh ho amuchet phat in Yeshua masangah adilsun chule aseitai, “Oh Pakai, lungset in neidalhan–keima navel'a um ding'in kachonse behseh jenge,” ati.
9 Albowiem go był strach ogarnął, i wszystkie, co z nim byli, z onego obłowu ryb, które byli zagarnęli.
Ijeh inem itile nga chujat amat jeng uchu kidang asah val ahi, adangho jong chutima chu ahiuve.
10 Także i Jakóba i Jana, syny Zebedeuszowe, którzy byli towarzysze Szymonowi. I rzekł Jezus do Szymona: Nie bój się; od tego czasu ludzi łowić będziesz.
Akiloipi teu, James le John, Zebedee chapateni jong chun kidang asalhon'e. Yeshuan Simon adonbut'in, “Kicha hih'in! tua pat'a miman joh'a napan ding ahitai,” ati.
11 A oni wyciągnąwszy łódź na brzeg, wszystko opuściwszy, poszli za nim.
Chule tolgo lah alhun lhun uchun, amahon thil jouse adalhauvin Yeshua nung ajui tauve.
12 I stało się, gdy był w niektórem mieście, że oto był tam mąż pełen trądu, który ujrzawszy Jezusa, padł na twarz, i prosił go, mówiąc: Panie! jeźli chcesz, możesz mię oczyścić.
Khokhat a hin Yeshuan phat sottah phah nat a dammo khat amui. Hiche mipa chun Yeshua amu chun amai tol'a asulut in adamsah din athum'e. “Pakai” tin aseiyin, “Nalung ahileh nei sudam theiyin chule nei sutheng theiye,” ati.
13 Tedy wyciągnąwszy Jezus rękę, dotknął się go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony; i zaraz odszedł trąd od niego.
Yeshuan akhut alhangin atham'in, “Kalung ahi” tin aseiyin, “Damin!” ati. Chupet tah chun phahnat na chu abeihel tai.
14 I przykazał mu, aby tego nikomu nie powiadał: ale rzekł: Idź, a ukaż się kapłanowi, i ofiaruj za oczyszczenie twoje, tak jako rozkazał Mojżesz, na świadectwo przeciwko nim.
Chuin Yeshuan amapa chu koima jah'a thilsoh ho aseipeh louna din ahilchah tai. Aman aseipeh in, “Thempupa koma chen chule aman na vechil hen. Mose dan'in angeh dungjuiya atiphah nat kiboldam peh hon apeh dinga lom ho kichoiyin. Hiche hi japi lah'a suhthenga naum phondohna ahi,” ati.
15 I rozchodziła się tem więcej powieść o nim; i schodziły się mnóstwa wielkie, aby go słuchały i uzdrowieni byli od niego od niemocy swoich.
Yeshuan chutia ahilchah jeng vang chun, athilbol theina thuho gangjep joh'in thejal ahin, chule mihonpi tamtah athusei ngai ding le anatnau damsah nomna jeh'in ahung uve.
16 Ale on odchodził na pustynią, i modlił się.
Ahin Yeshua ataodin gamthip lah'a achemang jin ahi. Yeshuan Langthi Khat Adamsah
17 I stało się dnia niektórego, że on nauczał, a siedzieli też tam i Faryzeuszowie i nauczyciele Zakonu, którzy się byli zeszli ze wszystkich miasteczek Galilejskich i Judzkich, i z Jeruzalemu; a moc Pańska przytomna była uzdrawianiu ich.
Nikhat Yeshuan thu ahil laiyin, Pharisee phabep khat le hou dan thuhil ho ama kom naina ah atou uve. (Hiche miho hi Galilee le Judea chule Jerusalem gam pumpi khotin'a hungdoh hiuleh akilom'e). Chule Pakai misuhdam na thilboltheina chu Yeshua komah hatah in aumin ahi.
18 A oto mężowie nieśli na łożu człowieka powietrzem ruszonego, i szukali, jakoby go wnieść i postawić przed nim.
Miphabep khat in elbai nakong khat alupna pumin ahin pouvin ahung uve. Insunga Yeshua kom pohlut tei agouvin,
19 A gdy nie znaleźli, którędy by go wnieśli, dla ciżby, wstąpiwszy na dach, przez posowę spuścili go łożem w pośrodek przed Jezusa.
hinlah mihonpi jeh chun aphajou tapouve. Hijeh chun inchungah akaldoh un inting aphelhauvin, chuin amahon adamloupa chu alupna pheh pumin mihonpi lah Yeshua maikoh laitah achun ahin khaisuh uve.
20 Który ujrzawszy wiarę ich, rzekł mu: Człowiecze! odpuszczone są tobie grzechy twoje.
Atahsan jeu amuchun Yeshuan mipa koma chun aseitai, “Gollhang, nachonset akingaidam tai” atipeh e.
21 Tedy poczęli myślić nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc: Któż to jest, co mówi bluźnierstwa? Któż może odpuszczać grzechy, tylko sam Bóg.
Ahivangin Pharisee hole hou danthuhil hochu amaho le amaho akihouvun, “Amahi koiya kigel ham? Pathen taitom ahi! Pathen bouseh in chonset angaidam thei ahi,” atitauve.
22 Ale Jezus poznawszy myśli ich, odpowiadając rzekł do nich: Cóż myślicie w sercach waszych?
Yeshuan ipi agel'u ahen, hijeh chun amaho chu adongin, “Ipi jeh'a nalungsung uva hiche hi nadoh uham?
23 Cóż jest łatwiejszego, rzec: Odpuszczone są tobie grzechy twoje, czyli rzec: Wstań a chodź?
Hoiche joh seidinga baijo em ‘Nachonset kingaidam ahitai’ kiti le ‘dingin lang lamjot tan’ tihi?” ati.
24 Ale iżbyście wiedzieli, że Syn człowieczy ma moc na ziemi odpuszczać grzechy, (rzekł powietrzem ruszonemu: ) Tobie mówię: Wstań, a wziąwszy na się łoże swoje, idź do domu twego.
“Hijeh a chu keiman Mihem Chapan leiset ah chonset ngaidam na tha aneiye ti kavetsah ding nahiuve,” ati. Chuin Yeshuan elbai nakong pa lam ngan akiheiyin aseitai, “Dingin, nalupna pheh kilahdoh in lang, inlam'ah chetan,” ati.
25 A on zarazem wstawszy przed nimi, wziąwszy na się to, na czem leżał, szedł do domu swego, wielbiąc Boga.
Chuin gangtah in, mihon avetjing layin, mipa chu ahung chomdoh in, alupna akilahdoh in, chule inlam Pathen thangvah pumin achetai.
26 I zdumieli się wszyscy, i chwalili Boga, i napełnieni byli bojaźnią, mówiąc: Widzieliśmy dziś dziwne rzeczy.
Mijouse chu lungdon nale tijatnan alodim un, chule Pathen avahchoiyun, “Tunin thil kidang ho kamu uve,” tin aphongdoh uve.
27 A potem wyszedł i ujrzał celnika, imieniem Lewiego, siedzącego na cle, i rzekł mu: Pójdź za mną.
Phat chomkhat jouvin, Yeshuan khopi adalhah le, kaidong khat amin Levi kiti akaidon na munah amun, “Neijuiyin lang ka seijui hin” tin Yeshuan asei tai.
28 I opuścił wszystko, a wstawszy, szedł za nim.
Hiti chun Levi jong akipatdoh in, thil jouse adalhan ama ajuitai.
29 I sprawił mu lewi ucztę wielką w domu swoim; a było wielkie zgromadzenie celników i innych, którzy z nim za stołem siedzieli.
Chujouvin Levin a'in ah Yeshua jin-ja-um hinan an-nehkhom abol in ahi. Levi tohkhompi kaidong tampi le maljin dang in jong an anekhom uve.
30 Tedy szemrali nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie, mówiąc do uczniów jego: Przecz z celnikami i z grzesznikami jecie i pijecie?
Ahivangin Pharisee hole ahou danthuhil houvin Yeshua seijui ho hengah aphunchel uvin, “Ipi dinga khutobang aboh hotoh naneh uva nadonkhom uham?” atiuvin ahi.
31 A Jezus odpowiadając, rzekł do nich: Nie potrzebująć zdrowi lekarza, ale ci, co się źle mają;
Yeshuan adonbut in, “Midamthei ten louthem angaicha pouve–adamlouten vang angaichauve.
32 Nie przyszedłem, wzywać sprawiedliwych, ale grzesznych do pokuty.
Keima achonpha'a kigel ho kouva hung kahipoi, amavang chonse ahi kihetdoh'a lunghei dingho kouva hung'ah kahibouve” ati.
33 A oni mu rzekli: Przecz uczniowie Janowi często poszczą i modlą się, także i Faryzejscy, a twoi jedzą i piją?
Nikhat miphabep in Yeshua jah'a, “Tuilutsah John seijui hon an angol'un atao jom jing un, chule Pharisee ho seijui honjong chutima chun aboluve. Ipi jeh a nangma seijui hon phatseh'a aneh uva adon jing jengu hitam?” tin aseiyun ahi.
34 A on im rzekł: Izali możecie uczynić, żeby synowie łożnicy małżeńskiej pościli, póki z nimi jest oblubieniec?
Yeshuan adonbut in, “Moupui golvahna a maljin hon moulang toh mou aloplaiyuva an angol ngaiyum? Tahbeh in achutipoi.
35 Lecz przyjdą dni, gdy oblubieniec odjęty będzie od nich; tedy w one dni pościć będą.
Amavang moulang chu nikhat amahoa kona kilamang ding ahi, chuteng tah le amahon an angol diu ahi.” ati.
36 Powiedział im też podobieństwo: Iż żaden łaty z szaty nowej nie przyprawia do szaty wiotchej; bo inaczej to, co jest nowego, drze wiotche, a do wiotchego nie zgadza się łata z nowego.
Chuin Yeshuan hiche thutekah hi apen ahi: “Koiman ponhal vonthah'a konin acheplhan chule vonlui behnan aneipoi. Ijeh inem itileh vonthah chu seding ahitai, chule hiche vonthah hal chu vonlui chutoh kijot lou ding ahi.”
37 I nikt nie leje wina nowego w stare statki; bo inaczej wino młode rozsadzi statki, i samo wyciecze, i statki się popsują.
“Chuleh koiman lengpitwi thah peng luiyah akhum ngaipoi. Ijeh inem itile lengpitwi thah chun savun peng chu aphutjah ding, lengpitwi chu kisujah ding chule peng chu kisuse ding ahi.
38 Ale młode wino ma być wlewane w statki nowe; a tak oboje bywają zachowane.
Lengpitwi thah chu savun peng thah a khum ding ahi.
39 A nikt, kto się napił starego, nie zaraz chce młodego; ale mówi: Lepsze jest stare.
Ahin koima lengpitwi lui don'in athah chu adeiji tapoi. ‘Aluipa ma aphajenge’ atijiuve,” tin aseiye. Yeshua Seijuihon Cholngah Nikhoa Changvui Asiu

< Łukasza 5 >