< Łukasza 4 >

1 A Jezus pełen będąc Ducha Świętego, wrócił się od Jordanu, i pędzony jest od Ducha na puszczą.
ⲁ̅ⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛ̅ⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲓⲟⲣⲇⲁⲛⲏⲥ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉⲡⲛ̅ⲁ ϩⲓⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ.
2 I był przez czterdzieści dni kuszony od dyjabła, a nie jadł nic przez one dni; ale gdy się te skończyły, potem łaknął.
ⲃ̅ⲛ̅ϩⲙⲉ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ ⲉⲩⲡⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϩⲓⲧⲛ̅ⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲡϥ̅ⲟⲩⲉⲙⲗⲁⲁⲩ ϩⲛ̅ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥϩⲕⲟ.
3 I rzekł mu dyjabeł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz kamieniowi temu, aby się stał chlebem.
ⲅ̅ⲡⲉϫⲉⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉϣϫⲉⲛ̅ⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲁϫⲓⲥ ⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ⲱⲛⲉ ϫⲉ ⲉϥⲉⲣⲟⲉⲓⲕ.
4 Ale Jezus odpowiedział mu, mówiąc: Napisano, iż nie samym chlebem żyć będzie człowiek, ale każdem słowem Bożem.
ⲇ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲛⲁϥ ⲛ̅ϭⲓⲓⲥ̅. ϫⲉ ϥⲥⲏϩ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲱⲛϩ̅ ⲁⲛ ⲉⲡⲟⲉⲓⲕ ⲙⲙⲁⲧⲉ.
5 I wwiódł go dyjabeł na górę wysoką, i pokazał mu wszystkie królestwa świata we mgnieniu oka.
ⲉ̅ⲁϥϫⲓⲧϥ̅ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲁϥⲧⲟⲩⲟϥ ⲉⲙⲙⲛ̅ⲧⲉⲣⲱⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛ̅ⲧⲟⲓⲕⲟⲩⲙⲉⲛⲏ ϩⲛⲟⲩⲥⲧⲓⲅⲙⲏ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ.
6 I rzekł mu dyjabeł: Dam ci tę wszystkę moc i sławę ich; bo mi jest dana, a komu chcę, dawam ją.
ⲋ̅ⲡⲉϫⲉⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ. ϯϯ ⲛⲁⲕ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲧⲏⲣⲥ ⲛⲙ̅ⲡⲉⲩⲉⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲁⲩⲧⲁⲁⲥ ⲛⲁⲉⲓ ⲁⲩⲱ ϣⲁⲓ̈ⲧⲁⲁⲥ ⲙ̅ⲡⲉϯⲟⲩⲁϣϥ̅.
7 A tak jeźli się ukłonisz przede mną, będzie wszystko twoje.
ⲍ̅ⲛ̅ⲧⲟⲕ ϭⲉ ⲉⲕϣⲁⲛⲟⲩⲱϣⲧ̅ʾ ⲙ̅ⲡⲁⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲕ ⲧⲏⲣⲥ̅.
8 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Pójdź precz ode mnie, szatanie! albowiem napisano: Panu, Bogu twemu, kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz.
ⲏ̅ⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥ̅ⲥⲏϩ ϫⲉ ⲉⲕⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ̅ʾ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲕⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲁⲩⲱ ⲉⲕⲛⲁϣⲙϣⲉ ⲛⲁϥ ⲟⲩⲁⲁϥ.
9 Potem wiódł go do Jeruzalemu, i postawił go na ganku kościelnym, i rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się stąd na dół;
ⲑ̅ⲁϥⲛ̅ⲧϥ̅ ⲇⲉ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲁϥⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ⲉϫⲛ̅ⲡⲧⲛϩ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ. ⲉϣϫⲉⲛ̅ⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϥⲟϭⲕ̅ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧʾ ϩⲓϫⲛ̅ⲡⲉⲓ̈ⲙⲁ.
10 Albowiem napisano: Że Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli,
ⲓ̅ϥⲥⲏϩ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ϥⲛⲁϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉϥⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲕ̅ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲕ
11 A że cię na rękach nosić będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉϥⲓⲧⲕ ⲉϫⲛ̅ⲛⲉⲩϭⲓϫ ⲙⲏⲡⲟⲧⲉ ⲛⲅ̅ϫⲱⲣⲡ̅ ⲉⲩⲱⲛⲉ ⲛⲧⲉⲕⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ.
12 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲩϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲕⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲕⲛⲟⲩⲧⲉ.
13 A gdy dokończył wszystkich pokus dyjabeł, odstąpił od niego do czasu.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥϫⲉⲕⲡⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲓⲙ ⲉⲃⲟⲗ. ⲁⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲥⲁϩⲱⲱϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲙⲟϥ ϣⲁⲟⲩⲟⲓ̈ϣ·
14 I wrócił się Jezus w mocy onego Ducha do Galilei. I rozeszła się o nim wieść po wszystkiej onej okolicznej krainie.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲕⲟⲧϥ̅ ⲛ̅ϭⲓⲓⲥ̅ ϩⲛ̅ⲧϭⲟⲙ ⲙ̅ⲡⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲉⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲁⲡⲥⲟⲓ̈ⲧ ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲡⲉⲣⲓⲭⲱⲣⲟⲥ ⲧⲏⲣⲥ̅ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ̅.
15 A on nauczał w bóżnicach ich, i był sławiony od wszystkich.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲉϥϯⲥⲃⲱ ⲡⲉ ϩⲛ̅ⲛⲉⲩⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲉⲣⲉⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲙ ϯⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ.
16 I przyszedł do Nazaretu, gdzie był wychowany, i wszedł według zwyczaju swego w dzień sabatu do bóżnicy, i wstał, aby czytał.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲧʾ ⲡⲙⲁ ⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲁⲛⲟⲩϣϥ̅ ⲛϩⲏⲧϥ̅. ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲕⲁⲧⲁⲡⲉϥⲥⲱⲛⲧ̅ʾ ϩⲛ̅ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲛ̅ⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ. ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲉⲱϣ
17 I podano mu księgi Izajasza proroka; a otworzywszy księgi, znalazł miejsce, gdzie było napisano:
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲙ̅ⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲛ̅ⲏⲥⲁⲓ̈ⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ. ⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲁϥϩⲉ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲥⲏϩ.
18 Duch Pański nade mną; przeto mię pomazał, abym opowiadał Ewangieliję ubogim; posłał mię, abym uzdrawiał skruszone na sercu, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, i ślepym przejrzenie, i abym wypuścił uciśnione na wolność;
ⲓ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲡⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲱⲓ̈ ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ⲁϥⲧⲁϩⲥⲧ̅ ⲁϥⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧʾ ⲉⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲛ̅ϩⲏⲕⲉ ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲓ̈ϣ ⲛ̅ⲟⲩⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ⲁⲓⲭⲙⲁⲗⲱⲧⲟⲥ ⲛⲙ̅ⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲃ̅ⲃⲗ̅ⲗⲉ. ⲉϫⲟⲟⲩ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲟⲩⲟϣϥ̅ ⲛ̅ⲟⲩⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ.
19 Abym opowiadał rok Pański przyjemny.
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲇⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲙⲡⲉ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲧʾϣⲏⲡ.
20 A zawarłszy księgę i oddawszy ją słudze, usiadł; a oczy wszystkich w bóżnicy pilnie nań patrzały.
ⲕ̅ⲁϥⲕⲃ̅ⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲁⲁϥ ⲙ̅ⲡϩⲩⲡⲏⲣⲉⲧⲏⲥ ⲁϥϩⲙⲟⲟⲥ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲣⲉⲃ̅ⲃⲁⲗ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϩⲛ̅ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ϭⲱϣⲧ̅ ⲉⲣⲟϥ.
21 I począł do nich mówić: Dziści się wypełniło to pismo w uszach waszych.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲇⲉ ⲛϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙ̅ⲡⲟⲟⲩ ⲁⲧⲉⲓ̈ⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲛⲉⲧⲛ̅ⲙⲁⲁϫⲉ.
22 I wszyscy mu dawali świadectwo, i dziwowali się wdzięczności onych słów, które pochodziły z ust jego, i mówili: Izaż ten nie jest syn Józefowy?
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲣⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲣⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁϥ ⲉⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲛⲛ̅ϣⲁϫⲉ ⲛ̅ⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲣⲱϥ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙ̅ⲏ ⲙ̅ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛ̅ⲓ̈ⲱⲥⲏⲫ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ̈
23 I rzekł do nich: Pewnie mi rzeczecie onę przypowieść: Lekarzu! ulecz samego siebie! Cośmy słyszeli, żeś uczynił w Kapernaum, uczyń i tu w ojczyźnie swojej.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲛⲧⲱⲥ ⲧⲉⲧⲛⲁϫⲱ ⲛⲁⲓ̈ ⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ ϫⲉ ⲡⲥⲁⲉⲓⲛ ⲁⲣⲓⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟⲕ. ⲛⲉⲛⲧⲁⲛⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲛ̅ⲕⲁⲫⲁⲣⲛⲁⲟⲩⲙ. ⲁⲣⲓⲥⲟⲩ ϩⲱⲟⲩ ϩⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ⲙⲁ ϩⲙ̅ⲡⲉⲕϯⲙⲉ.
24 I rzekł do nich: Zaprawdę wam powiadam: Żaden prorok nie jest przyjemnym w ojczyźnie swojej.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ. ϫⲉ ϩⲁⲙⲏⲛ ϯϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ̅ ϫⲉ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲙⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ϣⲏⲡ ϩⲙ̅ⲡⲉϥϯⲙⲉ ⲙ̅ⲙⲓⲛ ⲙ̅ⲙⲟϥ.
25 Aleć wam w prawdzie powiadam, że wiele wdów było za dni Elijaszowych w ludzie Izraelskim, gdy było zamknione niebo przez trzy lata i sześć miesięcy, tak iż był wielki głód po wszystkiej ziemi;
ⲕ̅ⲉ̅ϩⲛ̅ⲟⲩⲙⲉ ⲇⲉ ϯϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ̅ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛϩⲁϩ ⲛⲭⲏⲣⲁ ⲡⲉ ϩⲙⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ϩⲛⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲛⲧⲉⲣⲉⲧⲡⲉ ϣⲧⲁⲙ ⲛ̅ϣⲟⲙⲧⲉ ⲣⲣⲟⲙⲡⲉ ⲛⲙ̅ⲥⲟⲟⲩ ⲛⲉⲃⲟⲧʾ ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϩⲉⲃⲱⲱⲛ ϣⲱⲡⲉ ϩⲓϫⲙ̅ⲡⲕⲁϩ ⲧⲏⲣϥ̅.
26 Wszakże do żadnej z nich nie był posłany Elijasz, tylko do Sarepty, miasta Sydońskiego, do jednej wdowy.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲡⲟⲩϫⲉⲩϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ϣⲁⲗⲁⲁⲩ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ. ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲉⲥⲁⲣⲉⲡⲧⲁ ⲛⲧⲉⲧⲥⲓⲇⲱⲛⲓⲁ ϣⲁⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲭⲏⲣⲁ.
27 I wiele było trędowatych za Elizeusza proroka, w ludzie Izraelskim, wszakże żaden z nich nie był oczyszczony, tylko Naaman, Syryjczyk.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛϩⲁϩ ⲉⲩⲥⲟⲃⲁϩ ϩⲙ̅ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ. ϩⲓⲉⲗⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲧⲃ̅ⲃⲟ ⲛ̅ⲥⲁⲛⲁⲓⲙⲁⲛ ⲡⲥⲩⲣⲟⲥ·
28 Tedy wszyscy w bóżnicy, gdy to słyszeli, napełnieni byli gniewem;
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛϭⲱⲛⲧ̅ʾ ϩⲛ̅ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲉⲩⲥⲱⲧⲙ̅ ⲉⲛⲁⲉⲓ
29 A wstawszy, wypchnęli go precz z miasta, i wywiedli go na wierzch góry, na której miasto ich zbudowane było, aby go z niej na dół zrzucili.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩⲛⲟϫϥ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲁⲩⲛⲧϥ ϣⲁⲡⲕⲟⲟϩ ⲙⲡⲧⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲣⲉⲧⲉⲩⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲕⲏⲧʾ ϩⲓϫⲱϥ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲛⲟϫϥ̅ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϫⲟϥⲧⲛ̅.
30 Ale on przeszedłszy przez pośrodek ich, uszedł.
ⲗ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ.
31 I zstąpił do Kapernaum, miasta Galilejskiego, a tam je nauczał w sabaty.
ⲗ̅ⲁ̅ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲉⲕⲁⲫⲁⲣⲛⲁⲟⲩⲙ ⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲛⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϯⲥⲃⲱ ⲡⲉ ϩⲛ̅ⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ.
32 I zdumiewali się nad nauką jego; bo była mocna mowa jego.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲛ̅ⲧⲉϥⲥⲃⲱ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲉϥϣⲁϫⲉ ϣⲟⲟⲡ ⲡⲉ ϩⲛ̅ⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ.
33 A w bóżnicy był człowiek, który miał ducha dyjabła nieczystego, i zawołał głosem wielkim,
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲟⲩⲛⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉ ϩⲛ̅ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛ̅ⲁ ⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅. ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ⲥⲙⲏ
34 Mówiąc: Ach! Cóż my z tobą mamy, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś, abyś nas wytracił; znam cię, ktoś jest, żeś on Święty Boży.
ⲗ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲛ ⲓ̅ⲥ̅ ⲡⲣⲙ̅ⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲧʾ ⲁⲕⲓ ⲉⲧⲁⲕⲟⲛ. ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲕ̅ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲕ̅ⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ.
35 I zgromił go Jezus, mówiąc: Umilknij, a wynijdź z niego. Tedy dyjabeł porzuciwszy go w pośrodek, wyszedł z niego, nic mu nie zaszkodziwszy.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲓ̅ⲥ̅ ⲇⲉ ⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲱⲙ ⲣ̅ⲣⲱⲕ ⲛⲅ̅ⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧϥ̅. ⲁϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲇⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲡⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲉⲧⲙⲏⲧⲉ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ⲉⲙⲡϥ̅ⲃ̅ⲃⲗⲁⲡⲧⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲗⲁⲁⲩ.
36 I przyszedł strach na wszystkie, i rozmawiali między sobą, mówiąc: Cóż to za słowo, że z władzą i z mocą rozkazuje duchom nieczystym, a wychodzą?
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ̅ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲉϫⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲡⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ϫⲉ ϩⲛⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲛⲙ̅ⲟⲩϭⲟⲙ ⲉϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲛ̅ⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲥⲉⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ.
37 I rozeszła się o nim wieść na wszystkie miejsca okolicznej krainy.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲡⲥⲟⲉⲓⲧʾ ⲇⲉ ⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ̅ ϩⲙⲙⲁ ⲛⲓⲙ ⲛ̅ⲧⲡⲉⲣⲓⲭⲱⲣⲟⲥ.
38 A Jezus wstawszy, z bóżnicy wszedł w dom Szymona, a świekra Szymonowa miała gorączkę wielką; i prosili go za nią.
ⲗ̅ⲏ̅ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ̅ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ̈ ⲛⲥⲓⲙⲱⲛ. ⲧϣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲛⲥⲓⲙⲱⲛ ⲛⲉⲩⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛ̅ϩⲙⲟⲙ ϩⲓⲱⲱⲥ ⲡⲉ. ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ̅ ⲇⲉ ⲉⲧⲃⲏⲧⲥ̅
39 Tedy on stanąwszy nad nią, zgromił gorączkę, i opuściła ją; a zarazem wstawszy, posługiwała im.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ̅ ϩⲓϫⲱⲥ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲙⲡⲉϩⲙⲟⲙ ⲁϥⲕⲁⲁⲥ. ⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ̅ ⲁⲥⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓ ⲛⲁⲩ.
40 A gdy słońce zachodziło, wszyscy, którzy mieli chorujące na rozmaite niemocy, przywodzili je do niego, a on na każdego z nich ręce włożywszy, uzdrawiał je.
ⲙ̅ⲉⲣⲉⲡⲣⲏ ⲇⲉ ⲛⲁϩⲱⲧⲡ. ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲉⲩⲛⲧⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥϣⲱⲛⲉ ϩⲛϩⲉⲛϣⲱⲛⲉ ⲉⲩϣⲟⲃⲉ ⲁⲩⲛ̅ⲧⲟⲩ ⲛⲁϥ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲁⲗⲉⲧⲟⲟⲧϥ̅ ⲉϫⲙⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ.
41 Ku temu wychodzili i dyjabli z wielu ich, wołając i mówiąc: Tyś jest on Chrystus, Syn Boży; ale on zgromiwszy je, nie dopuszczał im mówić; bo wiedzieli, iż on jest Chrystus.
ⲙ̅ⲁ̅ⲛⲉⲣⲉⲛⲇⲁⲓⲙⲟⲛⲓⲟⲛ ⲇⲉ ⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛϩⲁϩ ⲡⲉ ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲁⲓⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ ⲉⲛϥ̅ⲕⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲁⲛ ⲉϣⲁϫⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉ ⲡⲉⲭ̅ⲥ̅.
42 A gdy był dzień, wyszedłszy, szedł na miejsce puste. A lud go szukał, i przyszli aż do niego, i zatrzymywali go, aby nie odchodził od nich.
ⲙ̅ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲉ͡ⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲩⲙⲁ ⲛ̅ϫⲁⲓ̈ⲉ. ⲛⲉⲣⲉⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲱϥ ⲡⲉ ⲁⲩⲉ͡ⲓ ϣⲁⲣⲟϥ ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲧⲙ̅ⲃⲱⲕ ⲉⲕⲁⲁⲩ.
43 A on rzekł do nich: I innym miastom muszę opowiadać królestwo Boże; bom na to posłany.
ⲙ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ̅ ⲉⲧⲣⲁⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲛ̅ⲕⲉⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲛ̅ⲧⲙⲛ̅ⲧⲉⲣⲟ ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧʾ ⲅⲁⲣ ⲉⲡⲉⲓ̈ϩⲱⲃ.
44 I kazał w bóżnicach Galilejskich.
ⲙ̅ⲇ̅ⲛⲉϥⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ⲇⲉ ⲡⲉ ϩⲛⲛ̅ⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ.

< Łukasza 4 >