Łukasza 4
1 A Jezus pełen będąc Ducha Świętego, wrócił się od Jordanu, i pędzony jest od Ducha na puszczą.
ⲁ̅ⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲉϥϫⲏⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲡⲛⲁ ⲉϥⲟⲩⲁⲁⲃ ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲓⲟⲣⲇⲁⲛⲏⲥ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲛⲁ ϩⲓⲧⲉⲣⲏⲙⲟⲥ
2 I był przez czterdzieści dni kuszony od dyjabła, a nie jadł nic przez one dni; ale gdy się te skończyły, potem łaknął.
ⲃ̅ⲛϩⲙⲉ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲉⲩⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟϥ ϩⲓⲧⲛ ⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲡϥⲟⲩⲉⲙⲗⲁⲁⲩ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩϫⲱⲕ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥϩⲕⲟ
3 I rzekł mu dyjabeł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz kamieniowi temu, aby się stał chlebem.
ⲅ̅ⲡⲉϫⲉ ⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉϣϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁϫⲓⲥ ⲙⲡⲉⲓⲱⲛⲉ ϫⲉ ⲉϥⲉⲣⲟⲉⲓⲕ
4 Ale Jezus odpowiedział mu, mówiąc: Napisano, iż nie samym chlebem żyć będzie człowiek, ale każdem słowem Bożem.
ⲇ̅ⲁϥⲟⲩⲱϣⲃ ⲛⲁϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϫⲉ ϥⲥⲏϩ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲱⲛϩ ⲁⲛ ⲉⲡⲟⲉⲓⲕ ⲙⲙⲁⲧⲉ
5 I wwiódł go dyjabeł na górę wysoką, i pokazał mu wszystkie królestwa świata we mgnieniu oka.
ⲉ̅ⲁϥϫⲓⲧϥ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲉⲓ ⲁϥⲧⲟⲩⲟϥ ⲉⲙⲙⲛⲧⲉⲣⲱⲟⲩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛⲧⲟⲓⲕⲟⲩⲙⲉⲛⲏ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲧⲓⲅⲙⲏ ⲛⲟⲩⲟⲉⲓϣ
6 I rzekł mu dyjabeł: Dam ci tę wszystkę moc i sławę ich; bo mi jest dana, a komu chcę, dawam ją.
ⲋ̅ⲡⲉϫⲉ ⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ϯϯ ⲛⲁⲕ ⲛⲧⲉⲓⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲧⲏⲣⲥ ⲙⲛ ⲡⲉⲩⲉⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲧⲁⲁⲥ ⲛⲁⲉⲓ ⲁⲩⲱ ϣⲁⲓⲧⲁⲁⲥ ⲙⲡⲉϯⲟⲩⲁϣϥ
7 A tak jeźli się ukłonisz przede mną, będzie wszystko twoje.
ⲍ̅ⲛⲧⲟⲕ ϭⲉ ⲉⲕϣⲁⲛⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡⲁⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲛⲁⲕ ⲧⲏⲣⲥ
8 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Pójdź precz ode mnie, szatanie! albowiem napisano: Panu, Bogu twemu, kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz.
ⲏ̅ⲁⲓⲏⲥ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲥⲥⲏϩ ϫⲉ ⲉⲕⲛⲁⲟⲩⲱϣⲧ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲕⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉⲕⲛⲁϣⲙϣⲉ ⲛⲁϥ ⲟⲩⲁⲁϥ
9 Potem wiódł go do Jeruzalemu, i postawił go na ganku kościelnym, i rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się stąd na dół;
ⲑ̅ⲁϥⲛⲧϥ ⲇⲉ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲥⲟⲗⲩⲙⲁ ⲁϥⲧⲁϩⲟϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ⲉϫⲛ ⲡⲧⲛϩ ⲙⲡⲉⲣⲡⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉϣϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϥⲟϭⲕ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ϩⲓϫⲛ ⲡⲉⲓⲙⲁ
10 Albowiem napisano: Że Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli,
ⲓ̅ϥⲥⲏϩ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ϥⲛⲁϩⲱⲛ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛⲛⲉϥⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲕ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟⲕ
11 A że cię na rękach nosić będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲥⲉϥⲓⲧⲕ ⲉϫⲛ ⲛⲉⲩϭⲓϫ ⲙⲏⲡⲟⲧⲉ ⲛⲅϫⲱⲣⲡ ⲉⲩⲱⲛⲉ ⲛⲧⲉⲕⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ
12 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲟⲩⲱϣⲃ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲩϫⲟⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲕⲡⲉⲓⲣⲁⲍⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲡⲉⲕⲛⲟⲩⲧⲉ
13 A gdy dokończył wszystkich pokus dyjabeł, odstąpił od niego do czasu.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲉⲕ ⲡⲉⲓⲣⲁⲥⲙⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲓⲙ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲡⲇⲓⲁⲃⲟⲗⲟⲥ ⲥⲁϩⲱⲱϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲙⲙⲟϥ ϣⲁⲟⲩⲟⲓϣ
14 I wrócił się Jezus w mocy onego Ducha do Galilei. I rozeszła się o nim wieść po wszystkiej onej okolicznej krainie.
ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϥⲕⲟⲧϥ ⲛϭⲓ ⲓⲏⲥ ϩⲛ ⲧϭⲟⲙ ⲙⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲁⲡⲥⲟⲓⲧ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲡⲉⲣⲓⲭⲱⲣⲟⲥ ⲧⲏⲣⲥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ
15 A on nauczał w bóżnicach ich, i był sławiony od wszystkich.
ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲉⲣⲉⲣⲱⲙⲉ ⲛⲓⲙ ϯ ⲉⲟⲟⲩ ⲛⲁϥ
16 I przyszedł do Nazaretu, gdzie był wychowany, i wszedł według zwyczaju swego w dzień sabatu do bóżnicy, i wstał, aby czytał.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲑ ⲡⲙⲁ ⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲁⲛⲟⲩϣϥ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲕⲁⲧⲁⲡⲉϥⲥⲱⲛⲧ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲉⲱϣ
17 I podano mu księgi Izajasza proroka; a otworzywszy księgi, znalazł miejsce, gdzie było napisano:
ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲛⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲇⲉ ⲙⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲁϥϩⲉ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧⲥⲏϩ
18 Duch Pański nade mną; przeto mię pomazał, abym opowiadał Ewangieliję ubogim; posłał mię, abym uzdrawiał skruszone na sercu, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, i ślepym przejrzenie, i abym wypuścił uciśnione na wolność;
ⲓ̅ⲏ̅ϫⲉ ⲡⲉⲡⲛⲁ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱⲓ ⲉⲧⲃⲉ ⲡⲁⲓ ⲁϥⲧⲁϩⲥⲧ ⲁϥⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ ⲉⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲛϩⲏⲕⲉ ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲓϣ ⲛⲟⲩⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲁⲓⲭⲙⲁⲗⲱⲧⲟⲥ ⲛⲙⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲃⲃⲗⲗⲉ ⲉϫⲟⲟⲩ ⲛⲛⲉⲧⲟⲩⲟϣϥ ⲛⲟⲩⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ
19 Abym opowiadał rok Pański przyjemny.
ⲓ̅ⲑ̅ⲉⲧⲁϣⲉⲟⲉⲓϣ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲙⲡⲉ ⲙⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲉⲧϣⲏⲡ
20 A zawarłszy księgę i oddawszy ją słudze, usiadł; a oczy wszystkich w bóżnicy pilnie nań patrzały.
ⲕ̅ⲁϥⲕⲃⲡϫⲱⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲁⲁϥ ⲙⲡϩⲩⲡⲏⲣⲉⲧⲏⲥ ⲁϥϩⲙⲟⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲣⲉⲃⲃⲁⲗ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧϩⲛⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ϭⲱϣⲧ ⲉⲣⲟϥ
21 I począł do nich mówić: Dziści się wypełniło to pismo w uszach waszych.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲇⲉ ⲛϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲟⲟⲩ ⲁⲧⲉⲓⲅⲣⲁⲫⲏ ϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲛⲉⲧⲛⲙⲁⲁϫⲉ
22 I wszyscy mu dawali świadectwo, i dziwowali się wdzięczności onych słów, które pochodziły z ust jego, i mówili: Izaż ten nie jest syn Józefowy?
ⲕ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲣⲉⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲉⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲛⲛϣⲁϫⲉ ⲛⲧⲉⲭⲁⲣⲓⲥ ⲛⲁⲓ ⲉⲧⲛⲏⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲣⲱϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲏ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲓⲱⲥⲏⲫ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲡⲁⲓ
23 I rzekł do nich: Pewnie mi rzeczecie onę przypowieść: Lekarzu! ulecz samego siebie! Cośmy słyszeli, żeś uczynił w Kapernaum, uczyń i tu w ojczyźnie swojej.
ⲕ̅ⲅ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲛⲧⲱⲥ ⲧⲉⲧⲛⲁϫⲱ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲉⲓⲡⲁⲣⲁⲃⲟⲗⲏ ϫⲉ ⲡⲥⲁⲉⲓⲛ ⲁⲣⲓⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟⲕ ⲛⲉⲛⲧⲁⲛⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϫⲉ ⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲕⲁⲫⲁⲣⲛⲁⲟⲩⲙ ⲁⲣⲓⲥⲟⲩ ϩⲱⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉⲓⲙⲁ ϩⲙ ⲡⲉⲕϯⲙⲉ
24 I rzekł do nich: Zaprawdę wam powiadam: Żaden prorok nie jest przyjemnym w ojczyźnie swojej.
ⲕ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ϫⲉ ϩⲁⲙⲏⲛ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲗⲁⲁⲩ ⲙⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ϣⲏⲡ ϩⲙ ⲡⲉϥϯⲙⲉ ⲙⲙⲓⲛ ⲙⲙⲟϥ
25 Aleć wam w prawdzie powiadam, że wiele wdów było za dni Elijaszowych w ludzie Izraelskim, gdy było zamknione niebo przez trzy lata i sześć miesięcy, tak iż był wielki głód po wszystkiej ziemi;
ⲕ̅ⲉ̅ϩⲛ ⲟⲩⲙⲉ ⲇⲉ ϯϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ⲛⲏⲧⲛ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛϩⲁϩ ⲛⲭⲏⲣⲁ ⲡⲉ ϩⲙ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ϩⲛ ⲛⲉϩⲟⲟⲩ ⲛϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ⲛⲧⲉⲣⲉⲧⲡⲉ ϣⲧⲁⲙ ⲛϣⲟⲙⲧⲉ ⲣⲣⲟⲙⲡⲉ ⲛⲙⲥⲟⲟⲩ ⲛⲉⲃⲟⲧ ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲉⲃⲱⲱⲛ ϣⲱⲡⲉ ϩⲓϫⲙ ⲡⲕⲁϩ ⲧⲏⲣϥ
26 Wszakże do żadnej z nich nie był posłany Elijasz, tylko do Sarepty, miasta Sydońskiego, do jednej wdowy.
ⲕ̅ⲋ̅ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲟⲩϫⲉⲩ ϩⲏⲗⲉⲓⲁⲥ ϣⲁⲗⲁⲁⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲓⲙⲏⲧⲓ ⲉⲥⲁⲣⲉⲡⲧⲁ ⲛⲧⲉⲧⲥⲓⲇⲱⲛⲓⲁ ϣⲁⲟⲩⲥϩⲓⲙⲉ ⲛⲭⲏⲣⲁ
27 I wiele było trędowatych za Elizeusza proroka, w ludzie Izraelskim, wszakże żaden z nich nie był oczyszczony, tylko Naaman, Syryjczyk.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩⲛϩⲁϩ ⲉⲩⲥⲟⲃⲁϩ ϩⲙ ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ϩⲓⲉⲗⲓⲥⲥⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲧⲃⲃⲟ ⲛⲥⲁⲛⲁⲓⲙⲁⲛ ⲡⲥⲩⲣⲟⲥ
28 Tedy wszyscy w bóżnicy, gdy to słyszeli, napełnieni byli gniewem;
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲩⲙⲟⲩϩ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲛϭⲱⲛⲧ ϩⲛ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲉⲩⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲁⲉⲓ
29 A wstawszy, wypchnęli go precz z miasta, i wywiedli go na wierzch góry, na której miasto ich zbudowane było, aby go z niej na dół zrzucili.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛⲟⲩ ⲁⲩⲛⲟϫϥ ⲡⲃⲟⲗ ⲛⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲁⲩⲛⲧϥ ϣⲁⲡⲕⲟⲟϩ ⲙⲡⲧⲟⲟⲩ ⲉⲧⲉⲣⲉⲧⲉⲩⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲕⲏⲧ ϩⲓϫⲱϥ ϩⲱⲥⲧⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩⲛⲟϫϥ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϫⲟϥⲧⲛ
30 Ale on przeszedłszy przez pośrodek ich, uszedł.
ⲗ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ ⲁϥⲃⲱⲕ
31 I zstąpił do Kapernaum, miasta Galilejskiego, a tam je nauczał w sabaty.
ⲗ̅ⲁ̅ⲁϥⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲉⲕⲁⲫⲁⲣⲛⲁⲟⲩⲙ ⲧⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲛⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ
32 I zdumiewali się nad nauką jego; bo była mocna mowa jego.
ⲗ̅ⲃ̅ⲁⲩⲣϣⲡⲏⲣⲉ ⲇⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲛ ⲧⲉϥⲥⲃⲱ ϫⲉ ⲛⲉⲣⲉⲡⲉϥϣⲁϫⲉ ϣⲟⲟⲡ ⲡⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ
33 A w bóżnicy był człowiek, który miał ducha dyjabła nieczystego, i zawołał głosem wielkim,
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲟⲩⲛ ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲡⲉ ϩⲛ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲉⲣⲉⲟⲩⲡⲛⲁ ⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲥⲙⲏ
34 Mówiąc: Ach! Cóż my z tobą mamy, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś, abyś nas wytracił; znam cię, ktoś jest, żeś on Święty Boży.
ⲗ̅ⲇ̅ϫⲉ ⲁϩⲣⲟⲕ ⲛⲙⲙⲁⲛ ⲓⲏⲥ ⲡⲣⲙⲛⲁⲍⲁⲣⲉⲑ ⲁⲕⲓ ⲉⲧⲁⲕⲟⲛ ϯⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲕⲛⲓⲙ ⲛⲧⲕⲡⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
35 I zgromił go Jezus, mówiąc: Umilknij, a wynijdź z niego. Tedy dyjabeł porzuciwszy go w pośrodek, wyszedł z niego, nic mu nie zaszkodziwszy.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲓⲏⲥ ⲇⲉ ⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁϥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲧⲱⲙ ⲣⲣⲱⲕ ⲛⲅⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧϥ ⲁϥⲛⲟⲩϫⲉ ⲇⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲛϭⲓ ⲡⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲉⲧⲙⲏⲧⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧϥ ⲉⲙⲡϥⲃⲃⲗⲁⲡⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲗⲁⲁⲩ
36 I przyszedł strach na wszystkie, i rozmawiali między sobą, mówiąc: Cóż to za słowo, że z władzą i z mocą rozkazuje duchom nieczystym, a wychodzą?
ⲗ̅ⲋ̅ⲁⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲉϫⲛ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲁⲩϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲟⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉ ⲡⲉⲓϣⲁϫⲉ ϫⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲉⲝⲟⲩⲥⲓⲁ ⲛⲙⲟⲩϭⲟⲙ ⲉϥⲟⲩⲉϩⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲛⲉⲡⲛⲁ ⲛⲁⲕⲁⲑⲁⲣⲧⲟⲛ ⲥⲉⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ
37 I rozeszła się o nim wieść na wszystkie miejsca okolicznej krainy.
ⲗ̅ⲍ̅ⲁⲡⲥⲟⲉⲓⲧ ⲇⲉ ⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ ⲛⲧⲡⲉⲣⲓⲭⲱⲣⲟⲥ
38 A Jezus wstawszy, z bóżnicy wszedł w dom Szymona, a świekra Szymonowa miała gorączkę wielką; i prosili go za nią.
ⲗ̅ⲏ̅ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲏⲓ ⲛⲥⲓⲙⲱⲛ ⲧϣⲱⲙⲉ ⲇⲉ ⲛⲥⲓⲙⲱⲛ ⲛⲉⲩⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛϩⲙⲟⲙ ϩⲓⲱⲱⲥ ⲡⲉ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡϥ ⲇⲉ ⲉⲧⲃⲏⲧⲥ
39 Tedy on stanąwszy nad nią, zgromił gorączkę, i opuściła ją; a zarazem wstawszy, posługiwała im.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲱⲥ ⲁϥⲉⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲙⲡⲉϩⲙⲟⲙ ⲁϥⲕⲁⲁⲥ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲥⲧⲱⲟⲩⲛⲥ ⲁⲥⲇⲓⲁⲕⲟⲛⲓ ⲛⲁⲩ
40 A gdy słońce zachodziło, wszyscy, którzy mieli chorujące na rozmaite niemocy, przywodzili je do niego, a on na każdego z nich ręce włożywszy, uzdrawiał je.
ⲙ̅ⲉⲣⲉⲡⲣⲏ ⲇⲉ ⲛⲁϩⲱⲧⲡ ⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲉⲩⲛⲧⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲉϥϣⲱⲛⲉ ϩⲛ ϩⲉⲛϣⲱⲛⲉ ⲉⲩϣⲟⲃⲉ ⲁⲩⲛⲧⲟⲩ ⲛⲁϥ ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥⲧⲁⲗⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲉϫⲙ ⲡⲟⲩⲁ ⲡⲟⲩⲁ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ
41 Ku temu wychodzili i dyjabli z wielu ich, wołając i mówiąc: Tyś jest on Chrystus, Syn Boży; ale on zgromiwszy je, nie dopuszczał im mówić; bo wiedzieli, iż on jest Chrystus.
ⲙ̅ⲁ̅ⲛⲉⲣⲉⲛⲇⲁⲓⲙⲱⲛⲓⲟⲛ ⲇⲉ ⲛⲏⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ϩⲁϩ ⲡⲉ ⲉⲩⲁϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲟⲕ ⲡⲉ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥⲁⲓⲡⲓⲧⲓⲙⲁ ⲛⲁⲩ ⲉⲛϥⲕⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲁⲛ ⲉϣⲁϫⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲥⲟⲟⲩⲛ ϫⲉ ⲛⲧⲟϥ ⲡⲉ ⲡⲉⲭⲥ
42 A gdy był dzień, wyszedłszy, szedł na miejsce puste. A lud go szukał, i przyszli aż do niego, i zatrzymywali go, aby nie odchodził od nich.
ⲙ̅ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁϥⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲩⲙⲁ ⲛϫⲁⲓⲉ ⲛⲉⲣⲉⲙⲙⲏⲏϣⲉ ⲇⲉ ϣⲓⲛⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲡⲉ ⲁⲩⲉⲓ ϣⲁⲣⲟϥ ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲉⲧⲙⲃⲱⲕ ⲉⲕⲁⲁⲩ
43 A on rzekł do nich: I innym miastom muszę opowiadać królestwo Boże; bom na to posłany.
ⲙ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ ⲉⲧⲣⲁⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲍⲉ ⲛⲛⲕⲉⲡⲟⲗⲉⲓⲥ ⲛⲧⲙⲛⲧⲣⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩⲧ ⲅⲁⲣ ⲉⲡⲉⲓϩⲱⲃ
44 I kazał w bóżnicach Galilejskich.
ⲙ̅ⲇ̅ⲛⲉϥⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ⲇⲉ ⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲥⲩⲛⲁⲅⲱⲅⲏ ⲛϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ
