Łukasza 4
1 A Jezus pełen będąc Ducha Świętego, wrócił się od Jordanu, i pędzony jest od Ducha na puszczą.
Jesu loe Kacai Muithla hoiah koi, Jordan vapui hoi Anih amlaem pacoengah, Kacai Muithla mah praezaek ah hoih,
2 I był przez czterdzieści dni kuszony od dyjabła, a nie jadł nic przez one dni; ale gdy się te skończyły, potem łaknął.
ni quipalito thung taqawk mah pacuekhaih to tongh, anih loe pacuekhaih ni thungah tidoeh caa ai: hnukkhuem ah loe anih zok amthlam.
3 I rzekł mu dyjabeł: Jeźliś jest Syn Boży, rzecz kamieniowi temu, aby się stał chlebem.
To naah taqawk mah anih khaeah, Sithaw capa ah na oh nahaeloe, hae thlung hae takaw ah angcoengsak ah, tiah a naa.
4 Ale Jezus odpowiedział mu, mówiąc: Napisano, iż nie samym chlebem żyć będzie człowiek, ale każdem słowem Bożem.
Jesu mah anih khaeah, Kami loe takaw hoi khue hing mak ai, Sithaw ih loknawk hoiah ni hing tih, tiah tarik ih oh, tiah a naa.
5 I wwiódł go dyjabeł na górę wysoką, i pokazał mu wszystkie królestwa świata we mgnieniu oka.
Taqawk mah anih to maesang ah caeh haih moe, long nuiah kaom praenawk boih nawnetta thung anih hanah patuek.
6 I rzekł mu dyjabeł: Dam ci tę wszystkę moc i sławę ich; bo mi jest dana, a komu chcę, dawam ją.
Taqawk mah anih khaeah, Hae thacakhaih hoi lensawkhaihnawk hae kang paek boih han: to baktih hmuennawk loe kai hanah paek boih boeh; ka koeh ih kawbaktih kami hanah doeh ka paek thaih.
7 A tak jeźli się ukłonisz przede mną, będzie wszystko twoje.
To pongah nang bok nahaeloe, hae hmuennawk loe nang ih hmuen ah ni om boih tih, tiah a naa.
8 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Pójdź precz ode mnie, szatanie! albowiem napisano: Panu, Bogu twemu, kłaniać się będziesz, i jemu samemu służyć będziesz.
Jesu mah anih khaeah, Setan, ka hnuk bangah angnawn ah; Na Angraeng Sithaw to bok ah loe, a tok khue to sah ah, tiah tarik ih oh, tiah a naa.
9 Potem wiódł go do Jeruzalemu, i postawił go na ganku kościelnym, i rzekł mu: Jeźliś jest Syn Boży, spuść się stąd na dół;
Taqawk mah anih to Jerusalem ah caeh haih moe, kasang koek tempul nuiah ohsak, anih khaeah, Sithaw capa ah na oh nahaeloe, hae ahmuen hoiah lungpung tathuk ah:
10 Albowiem napisano: Że Aniołom swoim przykazał o tobie, aby cię strzegli,
nang to khetzawn hanah, Anih mah angmah ih van kaminawk to patoeh tih;
11 A że cię na rękach nosić będą, byś snać nie obraził o kamień nogi twojej.
thlung pongah na khok daeng han ai ah, nihcae mah ban hoiah na tapom o tih, tiah tarik ih oh bae, tiah a naa.
12 A odpowiadając Jezus rzekł mu: Powiedziano: Nie będziesz kusił Pana, Boga twego.
Jesu mah anih khaeah, Na Angraeng Sithaw to tanoek hmah, tiah thuih ih lok to oh, tiah a naa.
13 A gdy dokończył wszystkich pokus dyjabeł, odstąpił od niego do czasu.
Taqawk pacuekhaih boeng boih pacoengah, taqawk mah atue setta thung anih to caeh taak.
14 I wrócił się Jezus w mocy onego Ducha do Galilei. I rozeszła się o nim wieść po wszystkiej onej okolicznej krainie.
Jesu loe Muithla thacakhaih hoiah Kalili ah amlaem: anih ih tamthang loe a taeng ih ahmuennawk boih ah amthang.
15 A on nauczał w bóżnicach ich, i był sławiony od wszystkich.
To kaminawk ih Sineko ah anih mah patuk naah, kaminawk boih mah anih to saphaw o.
16 I przyszedł do Nazaretu, gdzie był wychowany, i wszedł według zwyczaju swego w dzień sabatu do bóżnicy, i wstał, aby czytał.
Anih loe a qoenghaih, Nazareth vangpui ah caeh: Sabbath niah loe, a caeh zong ih baktih toengah, Sineko ah caeh moe, kaciim Cabu kroek hanah, angdoet tahang.
17 I podano mu księgi Izajasza proroka; a otworzywszy księgi, znalazł miejsce, gdzie było napisano:
Tahmaa Isaiah ih Cabu tangoengh to anih hanah paek o. Anih mah Cabu to paongh naah, to ahmuen ah,
18 Duch Pański nade mną; przeto mię pomazał, abym opowiadał Ewangieliję ubogim; posłał mię, abym uzdrawiał skruszone na sercu, abym zwiastował pojmanym wyzwolenie, i ślepym przejrzenie, i abym wypuścił uciśnione na wolność;
amtang kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih hanah situi ang bawh boeh pongah, ka nuiah Angraeng ih Muithla to oh; kamro palungthin to ngantuisak moe, misong ah naeh ih kaminawk khaeah kahoih tamthanglok thuih han ih, mikmaengnawk mik amtuengsak moe, pacaekthlaek ih kaminawk loihsak pacoengah,
19 Abym opowiadał rok Pański przyjemny.
Angraeng mah tapom ih kahoih saning to taphong hanah, ang patoeh boeh, tiah tarik ih kaom Cabu to a hnuk.
20 A zawarłszy księgę i oddawszy ją słudze, usiadł; a oczy wszystkich w bóżnicy pilnie nań patrzały.
Anih mah Cabu tangoeng to ayaw moe, to ah toksah kami khaeah a paek pacoengah, anghnut. Sineko thungah kaom kaminawk boih mah anih to khet o.
21 I począł do nich mówić: Dziści się wypełniło to pismo w uszach waszych.
Anih mah nihcae khaeah, Na thaih o baktih toengah, hae Cabu lok loe vaihniah akoep boeh, tiah a naa.
22 I wszyscy mu dawali świadectwo, i dziwowali się wdzięczności onych słów, które pochodziły z ust jego, i mówili: Izaż ten nie jest syn Józefowy?
Kaminawk boih mah a thuih ih lok to thaih o, anih ih pakha thung hoi tacawt tahmenhaih lok pongah nihcae loe dawnrai o. Hae kami loe Joseph ih capa na ai maw? tiah a thuih o.
23 I rzekł do nich: Pewnie mi rzeczecie onę przypowieść: Lekarzu! ulecz samego siebie! Cośmy słyszeli, żeś uczynił w Kapernaum, uczyń i tu w ojczyźnie swojej.
Jesu mah nihcae khaeah, Nangcae mah, Tuisi kop kami, nangmah hoi nangmah ngan angtuisak ah: ka thaih o ih Kapernuam vangpui ah na sak ih hmuennawk to nangmah ih avang ah doeh sah toeng ah, tiah thuih ih patahhaih lok to kai thuih haih ah na patoh o tih, tiah a naa.
24 I rzekł do nich: Zaprawdę wam powiadam: Żaden prorok nie jest przyjemnym w ojczyźnie swojej.
Loktang kang thuih o, Kawbaktih tahmaa doeh angmah prae ah loe tapom o ai.
25 Aleć wam w prawdzie powiadam, że wiele wdów było za dni Elijaszowych w ludzie Izraelskim, gdy było zamknione niebo przez trzy lata i sześć miesięcy, tak iż był wielki głód po wszystkiej ziemi;
Loktang kang thuih o, Elijah dung ah Israel prae thungah lamhmainawk oh o mangh, saning thumto hoi khrah tarukto thung van thok to khah moe, prae boih ah takang thoh;
26 Wszakże do żadnej z nich nie był posłany Elijasz, tylko do Sarepty, miasta Sydońskiego, do jednej wdowy.
toe Elijah to minawk kalah khaeah patoeh ai, Sidon prae, Zaraphath vangpui ah kaom lamhmai maeto khae khue ah ni patoeh.
27 I wiele było trędowatych za Elizeusza proroka, w ludzie Izraelskim, wszakże żaden z nich nie był oczyszczony, tylko Naaman, Syryjczyk.
Tahmaa Elijah dung ah Israel prae thungah ngansae man kaminawk oh o mangh; toe Syria kami Namaan khue ai ah loe, mi doeh ngantui o ai, tiah a naa.
28 Tedy wszyscy w bóżnicy, gdy to słyszeli, napełnieni byli gniewem;
Sineko thungah kaom kaminawk boih mah, hae hmuen kawngnawk thaih o naah, nichae loe palungphui o,
29 A wstawszy, wypchnęli go precz z miasta, i wywiedli go na wierzch góry, na której miasto ich zbudowane było, aby go z niej na dół zrzucili.
angthawk o moe, anih to vangpui tasa bangah nuih o; vangpui ohhaih mae nui hoiah nuih tathuk hanah anih to vangpui tasa bangah caeh o haih.
30 Ale on przeszedłszy przez pośrodek ich, uszedł.
Toe anih loe paroeai kaminawk salak hoiah cawnh ving,
31 I zstąpił do Kapernaum, miasta Galilejskiego, a tam je nauczał w sabaty.
To pacoengah Kalili prae, Kapernuam vangpui ah caeh tathuk, Sabbath niah kaminawk to patuk.
32 I zdumiewali się nad nauką jego; bo była mocna mowa jego.
A thuih ih lok loe thacak pongah, anih patukhaih lok pongah kaminawk dawnrai o.
33 A w bóżnicy był człowiek, który miał ducha dyjabła nieczystego, i zawołał głosem wielkim,
Sineko thungah, taqawk sae tawn kami maeto oh, anih loe kaciim ai muithla to tawnh,
34 Mówiąc: Ach! Cóż my z tobą mamy, Jezusie Nazareński? Przyszedłeś, abyś nas wytracił; znam cię, ktoś jest, żeś on Święty Boży.
kaicae loe kaimacae hmawk ah om o ue; nang Nazareth Jesu, nang hoi kaicae timaw asaenghaih oh, kaicae amrosak han ih maw nang zoh? Nang loe mi maw tito kang panoek o; Nang loe Kaciim Sithaw Capa ni, tiah tha hoi a hangh.
35 I zgromił go Jezus, mówiąc: Umilknij, a wynijdź z niego. Tedy dyjabeł porzuciwszy go w pośrodek, wyszedł z niego, nic mu nie zaszkodziwszy.
Jesu mah anih khaeah, Anghngai duem ah, anih takoh thung hoiah tacawt ah, tiah a zoeh. Taqawk sae mah kaminawk hma ah to kami to long ah amtimsak pacoengah, anih takoh thung hoiah tacawt, anih to nganbawh kana paek ai.
36 I przyszedł strach na wszystkie, i rozmawiali między sobą, mówiąc: Cóż to za słowo, że z władzą i z mocą rozkazuje duchom nieczystym, a wychodzą?
Kaminawk boih dawnrai o moe, Hae loe kawbaktih lok maw vai! Kaciim ai muithla khaeah sakthaihaih hoi thacakhaih hoiah lokpaek naah, taqawk sae mataeng doeh tacawtsak thaih! tiah maeto hoi maeto ang thuih o.
37 I rozeszła się o nim wieść na wszystkie miejsca okolicznej krainy.
Anih ih ahmin loe a taengah kaom prae thung boih ah amthang.
38 A Jezus wstawszy, z bóżnicy wszedł w dom Szymona, a świekra Szymonowa miała gorączkę wielką; i prosili go za nią.
Anih loe Sineko hoiah tacawt moe, Simon im ah akunh. To nathuem ah Simon zu ih amno loe ngannat nung parai; to pongah anih khaeah tahmenhaih hnik pae o.
39 Tedy on stanąwszy nad nią, zgromił gorączkę, i opuściła ją; a zarazem wstawszy, posługiwała im.
Anih loe nongpata taengah angdoet moe, nathaih to zoeh pae; to naah ngan kana to prak pae: akra ai ah nongpata to angthawk moe, nihcae khetzawnhaih tok to a sak pae.
40 A gdy słońce zachodziło, wszyscy, którzy mieli chorujące na rozmaite niemocy, przywodzili je do niego, a on na każdego z nich ręce włożywszy, uzdrawiał je.
Ni duem naah loe, congca nathaih tawn kaminawk anih khaeah angzoh o haih; to kaminawk boih nuiah a ban to koeng pae moe, nihcae to ngantuisak.
41 Ku temu wychodzili i dyjabli z wielu ich, wołając i mówiąc: Tyś jest on Chrystus, Syn Boży; ale on zgromiwszy je, nie dopuszczał im mówić; bo wiedzieli, iż on jest Chrystus.
Paroeai kaminawk ih takoh thung hoiah taqawknawk tacawt o moe, Nang loe Sithaw Capa Kri ni, tiah hang o. Anih loe Kri ni, tito nihcae mah panoek o: to pongah Jesu mah lok apaeh han ai ah nihcae to zoeh.
42 A gdy był dzień, wyszedłszy, szedł na miejsce puste. A lud go szukał, i przyszli aż do niego, i zatrzymywali go, aby nie odchodził od nich.
Khodai naah anih loe angthawk moe, praezaek ah caeh: kaminawk mah anih to pakrong o, anih khae phak o naah loe, om raeh, kaicae hae na caehtaak hmah, tiah a naa o.
43 A on rzekł do nich: I innym miastom muszę opowiadać królestwo Boże; bom na to posłany.
Toe anih mah nihcae khaeah, Kalah vangpuinawk ah doeh Sithaw mah siangpahrang ah ukhaih prae kawng to ka thuih han oh vop: to tiah thuih han ih ni kai hae ang patoeh, tiah a naa.
44 I kazał w bóżnicach Galilejskich.
Anih loe Kalili prae ih Sineko thungah tamthanglok to taphong.
