< Łukasza 24 >

1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
В первый же день недели, очень рано, неся приготовленные ароматы, пришли они ко гробу, и вместе с ними некоторые другие;
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
но нашли камень отваленным от гроба.
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
И, войдя, не нашли тела Господа Иисуса.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
Когда же недоумевали они о сем, вдруг предстали перед ними два мужа в одеждах блистающих
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
И когда они были в страхе и наклонили лица свои к земле, сказали им: что вы ищете живого между мертвыми?
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
Его нет здесь: Он воскрес; вспомните, как Он говорил вам, когда был еще в Галилее,
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
сказывая, что Сыну Человеческому надлежит быть предану в руки человеков грешников, и быть распяту, и в третий день воскреснуть.
8 I wspomniały na słowa jego.
И вспомнили они слова Его;
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
и, возвратившись от гроба, возвестили все это одиннадцати и всем прочим.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
То были Магдалина Мария, и Иоанна, и Мария, мать Иакова, и другие с ними, которые сказали о сем Апостолам.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
И показались им слова их пустыми, и не поверили им.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
Но Петр, встав, побежал ко гробу и, наклонившись, увидел только пелены лежащие, и пошел назад, дивясь сам в себе происшедшему.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
В тот же день двое из них шли в селение, отстоящее стадий на шестьдесят от Иерусалима, называемое Эммаус;
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
и разговаривали между собою о всех сих событиях.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
И когда они разговаривали и рассуждали между собою, и Сам Иисус, приблизившись, пошел с ними.
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
Но глаза их были удержаны, так что они не узнали Его.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
Он же сказал им: о чем это вы, идя, рассуждаете между собою, и отчего вы печальны?
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
Один из них, именем Клеопа, сказал Ему в ответ: неужели Ты один из пришедших в Иерусалим не знаешь о происшедшем в нем в эти дни?
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
И сказал им: о чем? Они сказали Ему: что было с Иисусом Назарянином, Который был пророк, сильный в деле и слове пред Богом и всем народом;
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
как предали Его первосвященники и начальники наши для осуждения на смерть и распяли Его.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
А мы надеялись было, что Он есть Тот, Который должен избавить Израиля; но со всем тем, уже третий день ныне, как это произошло.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
Но и некоторые женщины из наших изумили нас: они были рано у гроба
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
и не нашли тела Его и, придя, сказывали, что они видели и явление Ангелов, которые говорят, что Он жив.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
И пошли некоторые из наших ко гробу и нашли так, как и женщины говорили, но Его не видели.
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
Тогда Он сказал им: о, несмысленные и медлительные сердцем, чтобы веровать всему, что предсказывали пророки!
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Не так ли надлежало пострадать Христу и войти в славу Свою?
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
И, начав от Моисея, из всех пророков изъяснял им сказанное о Нем во всем Писании.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
И приблизились они к тому селению, в которое шли; и Он показывал им вид, что хочет идти далее.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
Но они удерживали Его, говоря: останься с нами, потому что день уже склонился к вечеру. И Он вошел и остался с ними.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
И когда Он возлежал с ними, то, взяв хлеб, благословил, преломил и подал им.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Тогда открылись у них глаза, и они узнали Его. Но Он стал невидим для них.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
И они сказали друг другу: не горело ли в нас сердце наше, когда Он говорил нам на дороге и когда изъяснял нам Писание?
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
И, встав в тот же час, возвратились в Иерусалим и нашли вместе одиннадцать Апостолов и бывших с ними,
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
которые говорили, что Господь истинно воскрес и явился Симону.
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
И они рассказывали о происшедшем на пути, и как Он был узнан ими в преломлении хлеба.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
Когда они говорили о сем, Сам Иисус стал посреди них и сказал им: мир вам.
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
Они, смутившись и испугавшись, подумали, что видят духа.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
Но Он сказал им: что смущаетесь, и для чего такие мысли входят в сердца ваши?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
Посмотрите на руки Мои и на ноги Мои; это Я Сам; осяжите Меня и рассмотрите; ибо дух плоти и костей не имеет, как видите у Меня.
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
И, сказав это, показал им руки и ноги.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
Когда же они от радости еще не верили и дивились, Он сказал им: есть ли у вас здесь какая пища?
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
Они подали Ему часть печеной рыбы и сотового меда.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
И, взяв, ел пред ними.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
И сказал им: вот то, о чем Я вам говорил, еще быв с вами, что надлежит исполниться всему, написанному о Мне в законе Моисеевом и в пророках и псалмах.
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Тогда отверз им ум к уразумению Писаний.
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
И сказал им: так написано, и так надлежало пострадать Христу, и воскреснуть из мертвых в третий день,
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
и проповедану быть во имя Его покаянию и прощению грехов во всех народах, начиная с Иерусалима.
48 A wy jesteście świadkami tego.
Вы же свидетели сему.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
И Я пошлю обетование Отца Моего на вас; вы же оставайтесь в городе Иерусалиме, доколе не облечетесь силою свыше.
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
И вывел их вон из города до Вифании и, подняв руки Свои, благословил их.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
И, когда благословлял их, стал отдаляться от них и возноситься на небо.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
Они поклонились Ему и возвратились в Иерусалим с великою радостью.
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
И пребывали всегда в храме, прославляя и благословляя Бога. Аминь

< Łukasza 24 >