Łukasza 24
1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
Ni sisizo roni tuba utiye usunare, wa ē icaume, in turunga tu nya urunta tigebe sa wabar ka.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
Ba wakem agamir ka ni pome.
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
Waribe anyimo me, daki wakem ni pum ni gomo Asere Yeso ba.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
Ya kem anime, wawu huū abanga agino me, Sarki urusa ana ware wa tonno aje awe in turnga ti walwal.
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
Awe me wa tungurko ace adizii barki biyau, wagun na neme, “Nyaani yawuna izin unu vengize anyimo amu kizi?”
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
Ma zoni, mahira! Ringini mabuki shi daa ti ame U Galili,
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
Agi adi nya vana unu atarita na madini wagan kirka me, u wui utaru, madi hiri”.
8 I wspomniały na słowa jego.
Ba ane me waringin inna guran me,
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
Wakuri u suro icaume ba wabu anu kirau innu inde me vatti imummu igino nan nu kansu me.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
An Maryamu Magadaliya, nan Juwa na, nan Maryamu ano Yakubu nan nu kasa aneme sa wazi ni gome wabuki imumbe sa awuza.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
A naka dura daā ula zikka tize me anyo imumba daki wahem inna nemeba.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
Vatti anime Bitrus mahiri, masumi uhana icaume, matunguno innu hira anyimo me, Bama u malti cas. Bitrus madusa uhana akura ame, mazin gamara utize.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
Rome akem aware anyimo we wahaka uhana a aragaro in zame immawus, sa upiit u ani mel u inde usuro u Urshalima.
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
Wa zin nu gamara ace ce awe me usuwo imum be saya kem.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
Ba icuku no innuguna, sawa zin nu gamara me nan nu igizome. Ba Yeso in nicee nume ma ē ma mu in tanu nan we.
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
Aje awe medakat inka avee ni Yeso ba.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
Yeso magun we, “Iboo nyari ugani ya sa ihaka?” Wat onno ahira me inti puru tibit.
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
Uye anyimo awe, unaniza kiliyobas, makabirka me, “Humani unume cas sama raa Urshalima mesa tame imumbe sa yakem abirkome atiye tiginome ba?”
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
Yeso magun we, “Tiya timu mum?” Wa kabirka, “Timumum usoro uyeso uba Nazaret, igebe sa una kadura mani unaka tuma kadan dang nan aguran ahira Asere nan na nu.
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
Kasi anaka tuma kadang ka Asere nan ana tigomo wa witi me barki awekime tize uhana iwono agankirka me.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
Taā inko iruba uguna memani madi buri ma Israila. Ire adumo igino me a name tiye titaru daati sa imum igino me yakem.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
Akaa nime, are anee sa tizi nanwe wawuza imumu ira, sa cukuno i caume usuro in sisizo.
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
Sa daki wakem nipum numemba, ē in nu guna we cangi wa ira tiroō tibe ikadura ka Asere igebe sa ya gun we mavengije.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
Are ahana aruma sati zini go me wadusa icau me, wakem me ni kasi ubuka anee me. Dakki wa ira me ba.
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
Yeso magun we, “Shi anu ani ba bana nan na nu uzatu hem in ni mumbe sa ana katuna ka Asere wa buka.
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Dakki ya cukuna gbas masi i jas ati mumun tiginome, maribe a nyimo atigono tume?”
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
U suro utuba me Musa uhana ana katuma ka Asere, Yeso matuba we vat dodu sa izi ani ce nume u vat unyiti.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
Sa wa hana mamu nan nagiro me, ahiraa sa wa hakani, Yeso mawu kasi madi akku we.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
Wume gbas, innu guna, “Cukuno nan haru, u wunjuro wa anye mamu uwui wamara”. Ba Yeso madusa maka cukuno nan we.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
Yakem agi, sama cukuno nan we barki mari imumare, ba ma ziki ubreedi, ma ringarka uni, mapusi, bama nyawe.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Abini me aje aweme apokino, sawa ru same, ba ma hunne me aje awe.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
Wa gun na ce-ce we, daki muruba muru macunnome ba, sa ma zin tize nan haru una, sa ma poko duru unyitike ugomo Asere.
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
Wahiri uganiya uginome, bawaku ri a Urshalima. Wakem anu kirau innu inde nigome, nande sa wazi ni gome.
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
Ya cukuno, gbas ugomo Asere mahiri, mapoki nice nume ahira Simon.
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
Ba wabuki imumbe saya kem we u na, kasi sa abezi we Yeso sama pusi uborodi.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
Sa wazin nu bo imum iginome, ba Yeso matonno atti awe, bama gunwe, gaja ushi.
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
Wa wu huū wa myin can biyau, wa'basa wa ira imoli.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
Yeso magun we, barki nyanini izin ma aye? Barki nyani ya wuna u igi zo u suso iruba shi me?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
Ira tari tum nan tibuna tum, mimani in sisi im. Darani mi i iri. Iyenne bibe bizome inni pum nan na ubo, kasi gusa ira inzini.
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
Sama buka anime, bama beziwe tari tume me nan tibuna tumeme.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
Sa myinci na puru arum, inni mu in ibiyau, Yeso magun we, izin ni mumare?
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
Ba wa nyame icere hu.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
Yeso makabi, mari aje awe.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
Ba magun we uganiya sama zinan shi mabu ki shi agi vat imumbe sa anyitike anyimo u inko utize timusa nan ana katuma Asere nan nu zabura ya cukuno gbas imyinca.
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Bama poki muruba muwe, barki warusi unyitike.
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
Magun we, “Anyitike, agi ugomo Asere madi si i jassi, ma anyimo iwono rono taru.
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
Wuzani tize tuka ba ugomo Asere nan nu vete umadini anyimo ani zanu menan nanu zatu rusa utize ta Asere, tuba ni a Urshalima.
48 A wy jesteście świadkami tego.
Shi aje ani ahira timumum.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
Ukaba Asere, inzin nu tumuza utira utize ta coo umace ashi. Anime beni anipin, senke a soki shi ubari azesere.
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
Anime madusa nan we waha mamu nan nu Batanya. Bama yeze tari tumeme maringirka we.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
Icukuno uganiya sa mazin nu rin girka uwe, macekiwe madu uhana Asere.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
Ba wa nunzome, wakuri a Urshalima in na puru arum kank.
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
Koyo wui wara anyimo udenge Asere, wazin nu ringara Asere.
