Łukasza 24
1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
On the first day of the week, at early dawn, the women came to the tomb, bringing the spices they had prepared, and some other women were with them.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
They found the stone rolled away from the tomb,
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
but when they went in, they did not find the body of the Lord Jesus.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothes.
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
The women were terrified and bowed their faces to the ground, but the men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
He is not here, but is risen. Remember how he told you, while he was still in Galilee,
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men, be crucified, and on the third day rise again.”
8 I wspomniały na słowa jego.
Then they remembered his words.
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
When they returned from the tomb, they told all these things to the eleven and to all the others.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
It was Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the other women with them, who told these things to the apostles.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
But their words came across to the apostles as nonsense, and they did not believe them.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
Peter, however, got up and ran to the tomb. When he stooped down to look in, he saw the linen cloths lying there by themselves. So he went away, wondering to himself what had happened.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
That same day two of Jesus' disciples were going to a village called Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
They were talking with each other about everything that had happened.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
As they were talking and discussing these things, Jesus himself drew near and went along with them,
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
but their eyes were kept from recognizing him.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
He said to them, “What are you discussing with each other as you walk along, looking downcast?”
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
Then the one whose name was Cleopas answered him, “Are yoʋ the only visitor in Jerusalem who does not know the things that have happened there in these last few days?”
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
He said to them, “What things?” So they said to him, “The things concerning Jesus of Nazareth, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people,
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
and how the chief priests and our rulers handed him over to a sentence of death and crucified him.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
But we had hoped that he was the one who would redeem Israel. And besides all this, today is now the third day since these things happened.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
Moreover, some women from our group amazed us. They were at the tomb early this morning,
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
and when they did not find his body, they came back saying that they had seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
Then some of our companions went to the tomb and found it to be so, just as the women had said, but they did not see him.”
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
Then Jesus said to them, “O foolish men, how slow of heart you are to believe all that the prophets have spoken!
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Was it not necessary for the Christ to suffer these things and enter into his glory?”
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
And beginning from Moses and all the Prophets, he explained to them the things written about himself in all the Scriptures.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
As they drew near to the village where they were headed, Jesus acted as if he were going farther.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
But they urged him not to do so, saying, “Stay with us, for it is nearly evening, and the day is drawing to a close.” So he went in to stay with them.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
As he was reclining at the table with them, he took the bread, blessed and broke it, and gave it to them.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Then their eyes were opened, and they recognized him, but he disappeared from their sight.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
They said to each other, “Were not our hearts burning within us as he spoke to us on the road and explained the Scriptures to us?”
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
So they rose that very hour and returned to Jerusalem, where they found the eleven gathered together with their companions,
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
saying, “The Lord is risen indeed and has appeared to Simon!”
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
Then they began describing what had happened on the road, and how Jesus had been made known to them when he broke the bread.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
As they were saying these things, Jesus himself stood among them and said to them, “Peace be with you.”
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
But they were startled and terrified, thinking they had seen a spirit.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
Then he said to them, “Why are you troubled, and why are doubts arising in your hearts?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
Look at my hands and my feet and see that it is I myself. Touch me and look at me, for a spirit does not have flesh and bones as you see that I have.”
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
After saying this, he showed them his hands and his feet.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
And while they were still amazed and in disbelief because of their joy, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
So they gave him a piece of broiled fish and some honeycomb.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
And he took them and ate in their presence.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
Then he said to them, “These are the words I spoke to you while I was still with you, that everything written about me in the Law of Moses, the Prophets, and the Psalms must be fulfilled.”
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Then he opened their minds to understand the Scriptures
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
and said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead on the third day,
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
and for repentance and remission of sins to be preached in his name to all nations, beginning from Jerusalem.
48 A wy jesteście świadkami tego.
You are witnesses of these things.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
And behold, I am sending the promise of my Father upon you, but stay in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
Then he led them out as far as Bethany, and lifting up his hands he blessed them.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
While he was blessing them, he parted from them and was carried up into heaven.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
So they worshiped him and returned to Jerusalem with great joy.
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
And they were continually in the temple courts, praising and blessing God. Amen.
