Łukasza 24
1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
But on the first day of the week, at early dawn, they came unto the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
And they found the stone rolled away from the tomb.
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
And it came to pass, while they were perplexed thereabout, behold, two men stood by them in dazzling apparel:
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
and as they were affrighted, and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
saying that the Son of man must be delivered up into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
8 I wspomniały na słowa jego.
And they remembered his words,
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
and returned from the tomb, and told all these things to the eleven, and to all the rest.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
Now they were Mary Magdalene, and Joanna, and Mary the [mother] of James: and the other women with them told these things unto the apostles.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
And these words appeared in their sight as idle talk; and they disbelieved them.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
But Peter arose, and ran unto the tomb; and stooping and looking in, he seeth the linen cloths by themselves; and he departed to his home, wondering at that which was come to pass.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
And behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was threescore furlongs from Jerusalem.
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
And they communed with each other of all these things which had happened.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
And it came to pass, while they communed and questioned together, that Jesus himself drew near, and went with them.
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
But their eyes were holden that they should not know him.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
And he said unto them, What communications are these that ye have one with another, as ye walk? And they stood still, looking sad.
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
And one of them, named Cleopas, answering said unto him, Dost thou alone sojourn in Jerusalem and not know the things which are come to pass there in these days?
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
And he said unto them, What things? And they said unto him, The things concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
But we hoped that it was he which should redeem Israel. Yea and beside all this, it is now the third day since these things came to pass.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
Moreover certain women of our company amazed us, having been early at the tomb;
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
and when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
And certain of them that were with us went to the tomb, and found it even so as the women had said: but him they saw not.
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
And he said unto them, O foolish men, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Behoved it not the Christ to suffer these things, and to enter into his glory?
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
And beginning from Moses and from all the prophets, he interpreted to them in all the scriptures the things concerning himself.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
And they drew nigh unto the village, whither they were going: and he made as though he would go further.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
And they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is now far spent. And he went in to abide with them.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
And it came to pass, when he had sat down with them to meat, he took the bread, and blessed it, and brake, and gave to them.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
And they said one to another, Was not our heart burning within us, while he spake to us in the way, while he opened to us the scriptures?
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
And they rose up that very hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
And they rehearsed the things [that happened] in the way, and how he was known of them in the breaking of the bread.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
And as they spake these things, he himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace [be] unto you.
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
But they were terrified and affrighted, and supposed that they beheld a spirit.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
And he said unto them, Why are ye troubled? and wherefore do reasonings arise in your heart?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
See my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye behold me having.
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
And when he had said this, he shewed them his hands and his feet.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
And while they still disbelieved for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here anything to eat?
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
And they gave him a piece of a broiled fish.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
And he took it, and did eat before them.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
And he said unto them, These are my words which I spake unto you, while I was yet with you, how that all things must needs be fulfilled, which are written in the law of Moses, and the prophets, and the psalms, concerning me.
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Then opened he their mind, that they might understand the scriptures;
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
and he said unto them, Thus it is written, that the Christ should suffer, and rise again from the dead the third day;
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
and that repentance and remission of sins should be preached in his name unto all the nations, beginning from Jerusalem.
48 A wy jesteście świadkami tego.
Ye are witnesses of these things.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
And behold, I send forth the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city, until ye be clothed with power from on high.
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
And he led them out until [they were] over against Bethany: and he lifted up his hands, and blessed them.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
And it came to pass, while he blessed them, he parted from them, and was carried up into heaven.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
and were continually in the temple, blessing God.
