< Łukasza 24 >

1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
Then on the first day of the week, at early dawn, they went to the tomb carrying the spices they had prepared, along with some others.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
They found the stone rolled away from the tomb,
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
but upon entering they did not find the body of the Lord Jesus.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
And it happened, as they were greatly perplexed about this, that wow, two men stood by them in dazzling clothing!
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
Then, as they were afraid and bowed their faces to the ground, they said to them: “Why do you seek the living One among the dead?
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
He is not here, but is risen! Remember how He told you while still in Galilee,
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
saying, ‘The Son of the Man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.’”
8 I wspomniały na słowa jego.
And they remembered His words.
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
Then they returned from the tomb and reported all these things to the Eleven, and to all the rest.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
They were Mary Magdalene, Joanna, Mary the mother of James, and the others with them, who told these things to the apostles.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
But their words seemed to them like nonsense, and they disbelieved them.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
(But Peter had gotten up and run to the tomb, and stooping down he saw the linen strips lying by themselves; and he departed, marveling to himself at what had happened.)
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
And then that same day two of them were going to a village called Emmaus, which was about seven miles from Jerusalem.
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
And they were conversing with each other about all that had happened.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
And then, as they were conversing and discussing, Jesus Himself came up and started going with them.
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
But their eyes were restrained, in order that they not recognize Him.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
So He said to them, “What words are these that you are exchanging with one another as you walk, and are gloomy?”
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
Then the one whose name was Cleopas answered and said to Him, “Are you the only one living in Jerusalem who doesn't know the things that have happened there in these days?”
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
He said to them, “What things?” So they said to Him: “The things concerning Jesus the Natsorean, how the man was a prophet mighty in deed and word before God and all the people,
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
and how the chief priests and our rulers handed him over to be condemned to death, and they crucified him.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
And we were hoping that it was He who was going to redeem Israel! Further, besides all this, today is the third day since these things happened.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
Moreover certain women of our group astonished us—arriving early at the tomb,
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
and not finding his body, they came saying that they had even seen a vision of angels, who said he was alive.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
And certain of those who were with us went to the tomb and found it just as the women had said; but him they did not see.”
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
Then He said to them: “O foolish ones, and slow of heart to believe in all that the Prophets have spoken!
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Was it really not necessary for the Christ to suffer these things, and to enter into His glory?”
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
And beginning from Moses, and then all the Prophets, He explained to them in all the Scriptures the things concerning Himself.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
Then they approached the village where they were going, and He made as though He would keep going.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
But they constrained Him, saying, “Stay with us, because it is toward evening, and the day is far spent.” So He went in to stay with them.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
And then, as He was reclining with them, He took the bread, blessed and broke it, and gave it to them.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Then their eyes were opened and they recognized Him; and He became invisible to them.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
They said to one another, “Were not our hearts burning within us while He talked to us on the road, and while He opened the Scriptures to us?”
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
So they got up forthwith and returned to Jerusalem, where they found the Eleven gathered together; also those with them,
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
who said, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
Then they described what happened on the road, and how He was known to them in the breaking of the bread.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
As they were saying these things, indeed, Jesus Himself stood in their midst, and He said to them, “Peace to you.”
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
But they, terrified, supposed they were seeing a ghost, and were becoming fearful.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
And He said to them: “Why are you troubled?” and “Why do doubts arise in your hearts?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
Look at my hands and feet; it is I myself! Feel me and see; a spirit does not have flesh and bones, as you see I have.”
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
And saying this He showed them His hands and His feet.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
But as they were still disbelieving and marveling, because of the joy, He said to them, “Do you have any food here?”
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
So they gave Him a piece of broiled fish and some honeycomb.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
And taking it He ate in their presence.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
Then He said to them, “These are the words that I spoke to you while I was still with you, that everything that is written in the Law of Moses and the Prophets and the Psalms concerning me must be fulfilled.”
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Then He opened their understanding so as to comprehend the Scriptures.
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
And He said to them: “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
and that repentance and forgiveness of sins should be proclaimed in His name to all the nations, beginning from Jerusalem.
48 A wy jesteście świadkami tego.
You are witnesses of these things.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
Take note, I am sending the Promise of my Father upon you; but you must stay in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on High.”
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
He led them out as far as Bethany, and lifting up His hands He blessed them.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
And it happened, as He was blessing them, that He left them and was carried up into heaven.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
Worshiping Him, they returned to Jerusalem with great joy;
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
and they were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.

< Łukasza 24 >