< Łukasza 24 >

1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
But on the first day of the week, at early dawn, they and some others came to the tomb, bringing the spices which they had prepared.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
They found the stone rolled away from the tomb.
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
They entered in, and did not find the Lord Jesus’ body.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
While they were greatly perplexed about this, behold, two men stood by them in dazzling clothing.
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
Becoming terrified, they bowed their faces down to the earth. The men said to them, “Why do you seek the living among the dead?
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
He is not here, but is risen. Remember what he told you when he was still in Galilee,
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
saying that the Son of Man must be delivered up into the hands of sinful men and be crucified, and the third day rise again?”
8 I wspomniały na słowa jego.
They remembered his words,
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
returned from the tomb, and told all these things to the eleven and to all the rest.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
Now they were Mary Magdalene, Joanna, and Mary the mother of James. The other women with them told these things to the apostles.
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
These words seemed to them to be nonsense, and they did not believe them.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
But Peter got up and ran to the tomb. Stooping and looking in, he saw the strips of linen lying by themselves, and he departed to his home, wondering what had happened.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
Behold, two of them were going that very day to a village named Emmaus, which was sixty stadia from Jerusalem.
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
They talked with each other about all of these things which had happened.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
While they talked and questioned together, Jesus himself came near, and went with them.
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
But their eyes were kept from recognizing him.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
He said to them, “What are you talking about as you walk, and are sad?”
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
One of them, named Cleopas, answered him, “Are you the only stranger in Jerusalem who does not know the things which have happened there in these days?”
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
He said to them, “What things?” They said to him, “The things concerning Jesus the Nazarene, who was a prophet mighty in deed and word before God and all the people;
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
and how the chief priests and our rulers delivered him up to be condemned to death, and crucified him.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
But we were hoping that it was he who would redeem Israel. Yes, and besides all this, it is now the third day since these things happened.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
Also, certain women of our company amazed us, having arrived early at the tomb;
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
and when they did not find his body, they came saying that they had also seen a vision of angels, who said that he was alive.
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
Some of us went to the tomb and found it just like the women had said, but they did not see him.”
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
He said to them, “Foolish people, and slow of heart to believe in all that the prophets have spoken!
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
Did not the Christ have to suffer these things and to enter into his glory?”
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
Beginning from Moses and from all the prophets, he explained to them in all the Scriptures the things concerning himself.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
They came near to the village where they were going, and he acted like he would go further.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
They urged him, saying, “Stay with us, for it is almost evening, and the day is almost over.” He went in to stay with them.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
When he had sat down at the table with them, he took the bread and gave thanks. Breaking it, he gave it to them.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
Their eyes were opened and they recognized him; then he vanished out of their sight.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
They said to one another, “Were not our hearts burning within us while he spoke to us along the way, and while he opened the Scriptures to us?”
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
They rose up that very hour, returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and those who were with them,
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
saying, “The Lord is risen indeed, and has appeared to Simon!”
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
They related the things that happened along the way, and how he was recognized by them in the breaking of the bread.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
As they said these things, Jesus himself stood among them, and said to them, “Peace be to you.”
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
But they were terrified and filled with fear, and supposed that they had seen a spirit.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
He said to them, “Why are you troubled? Why do doubts arise in your hearts?
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
See my hands and my feet, that it is truly me. Touch me and see, for a spirit does not have flesh and bones, as you see that I have.”
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
When he had said this, he showed them his hands and his feet.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
While they still did not believe for joy, and wondered, he said to them, “Do you have anything here to eat?”
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
They gave him a piece of a broiled fish and some honeycomb.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
He took them, and ate in front of them.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
He said to them, “This is what I told you while I was still with you, that all things which are written in the law of Moses, the prophets, and the psalms concerning me must be fulfilled.”
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
Then he opened their minds, that they might understand the Scriptures.
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
He said to them, “Thus it is written, and thus it was necessary for the Christ to suffer and to rise from the dead the third day,
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
and that repentance and remission of sins should be preached in his name to all the nations, beginning at Jerusalem.
48 A wy jesteście świadkami tego.
You are witnesses of these things.
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
Behold, I send out the promise of my Father on you. But wait in the city of Jerusalem until you are clothed with power from on high.”
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
He led them out as far as Bethany, and he lifted up his hands and blessed them.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
While he blessed them, he withdrew from them and was carried up into heaven.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
They worshiped him and returned to Jerusalem with great joy,
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
and were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.

< Łukasza 24 >