< Łukasza 24 >
1 A pierwszego dnia po sabacie bardzo rano przyszły do grobu, niosąc rzeczy wonne, które były nagotowały i niektóre inne z niemi;
ⲁ̅ⲛ̅ⲥⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲙⲡⲥⲁⲃⲃⲁⲧⲟⲛ ⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲛ̅ϣⲱⲣⲡ̅ ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲉⲣⲉⲛ̅ϩⲏⲛⲉ ⲛ̅ⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲃ̅ⲧⲱⲧⲟⲩ ⲛⲙϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ. ⲛⲉⲩⲙⲉⲩⲉ ⲇⲉ ⲡⲉ ϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ϩⲏⲧⲟⲩ ϫⲉ ⲛⲓⲙ ⲁⲣⲁ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲕⲟⲣⲕⲣ ⲛⲁⲛ ⲙ̅ⲡⲱⲛⲉ.
2 I znalazły kamień odwalony od grobu.
ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩⲉ͡ⲓ ⲇⲉ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲡⲱⲛⲉ ⲉⲁⲩⲥⲕⲣⲕⲱⲣϥ̅ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ.
3 A wszedłszy w grób, nie znalazły ciała Pana Jezusowego.
ⲅ̅ⲁⲩⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲙ̅ⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲡⲥⲱⲙⲁ ⲙ̅ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓ̅ⲥ̅.
4 I stało się, gdy się dlatego zatrwożyły, że oto dwaj mężowie stanęli przy nich w szatach świetnych.
ⲇ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ̅ ⲉⲧⲃⲉⲡⲁⲓ̈ ⲉⲓⲥⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲉϫⲱⲟⲩ ϩⲛ̅ϩⲉⲛϩⲃⲥⲱ ⲉⲩⲣⲟⲩⲟⲓ̈ⲛ.
5 A gdy się one bały i schyliły twarz swoję ku ziemi, rzekli do nich: Cóż szukacie żyjącego między umarłymi?
ⲉ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲡⲁϩⲧϫⲱⲟⲩ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲉϫⲙⲡⲕⲁϩ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲁϩⲣⲱⲧⲛ̅ ⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲓⲛⲉ ⲛ̅ⲥⲁⲡⲉⲧⲟⲛϩ̅ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧʾ
6 Nie maszci go tu, ale wstał: wspomnijcie, jako wam powiadał, gdy jeszcze był w Galilei,
ⲋ̅ⲛϥ̅ⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ⲙⲁ ⲁⲛ ⲁⲗⲗⲁ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲣⲓⲡⲙⲉⲩⲉ ⲛ̅ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲏⲧⲛ̅ ϫⲓⲛⲉϥϩⲛ̅ⲧⲅⲁⲗⲓⲗⲁⲓⲁ
7 Mówiąc: Iż Syn człowieczy musi być wydany w ręce ludzi grzesznych, i być ukrzyżowany, a trzeciego dnia zmartwychwstać.
ⲍ̅ⲉϥϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ̅ ⲉⲧⲣⲉⲩⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙ̅ⲡϣⲏⲣⲉ ⲙ̅ⲡⲣⲱⲙⲉ ⲉⲧⲟⲟⲧⲟⲩ ⲛϩⲉⲛⲣⲱⲙⲉ ⲣ̅ⲣⲉϥⲣ̅ⲛⲟⲃⲉ ⲛ̅ⲥⲉⲥxⲟⲩ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲛϥⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ̅ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ̅ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ.
8 I wspomniały na słowa jego.
ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ̅ⲡⲙⲉⲉⲩⲉ ⲛ̅ⲛⲉϥϣⲁϫⲉ
9 A wróciwszy się od grobu, oznajmiły to wszystko onym jedenastu i innym wszystkim.
ⲑ̅ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ̅ⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁⲩϫⲉⲛⲁⲓ̈ ⲉⲡⲙⲛ̅ⲧⲟⲩⲉ ⲛⲙ̅ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲧⲏⲣϥ̅.
10 A była Maryja Magdalena i Joanna, i Maryja, matka Jakóbowa, i inne z niemi, które to powiadały Apostołom.
ⲓ̅ⲛⲉⲙⲁⲣⲓⲁ ⲇⲉ ⲧⲉ ⲧⲙⲁⲅⲇⲁⲗⲏⲛⲏ ⲛⲙ̅ⲓ̈ⲱϩⲁⲛⲛⲁ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲣⲓⲁ ⲧⲁⲓ̈ⲁⲕⲱⲃⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲩ. ⲛⲉⲩϫⲱ ⲇⲉ ⲛ̅ⲛⲁⲓ̈ ⲡⲉ ⲉⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ
11 Ale się im zdały jako plotki słowa ich, i nie wierzyli im.
ⲓ̅ⲁ̅ⲁⲩⲣ̅ⲑⲉ ⲛ̅ⲛⲓϩⲱⲃ ⲛ̅ⲥⲱⲃⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲩⲙ̅ⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲛⲁⲩ.
12 Tedy Piotr wstawszy, bieżał do grobu, a nachyliwszy się, ujrzał same tylko prześcieradła leżące, i odszedł, dziwując się sam u siebie temu, co się stało.
ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲡⲉⲧⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁϥϭⲱϣⲧ̅ʾ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁϥⲛⲁⲩ ⲉⲛⲉϩⲃⲱⲱⲥ ⲛ̅ⲥⲁⲟⲩ(ⲥ)ⲁ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϥⲣ̅ⲙⲟⲓ̈ϩⲉ ϩⲣⲁⲓ̈ ⲛ̅ϩⲏⲧϥ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ.
13 A oto dwaj z nich tegoż dnia szli do miasteczka, które było na sześćdziesiąt stajan od Jeruzalemu, które zwano Emaus.
ⲓ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲉⲓⲥⲣⲱⲙⲉ ⲥⲛⲁⲩ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧⲟⲩ ⲉⲩⲙⲟⲟϣⲉ ⲉⲩϯⲙⲉ ⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ϩⲟⲟⲩ ⲛⲟⲩⲱⲧʾ ⲉϥⲟⲩⲏⲟⲩ ⲛ̅ⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲛ̅ⲥⲉⲛ̅ⲥⲧⲁⲇⲓⲟⲛ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉ ⲉⲙⲙⲁⲟⲩⲥ.
14 A ci rozmawiali z sobą o tem wszystkiem, co się było stało.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉⲛⲁⲓ̈ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲛⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ.
15 I stało się, gdy oni rozmawiali i wespół się pytali, że i Jezus przybliżywszy się, szedł z nimi.
ⲓ̅ⲉ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙⲡⲧⲣⲉⲩϣⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲥⲉⲥⲩⲛⲍⲏⲧⲓ ⲁⲓ̅ⲥ̅ ϩⲱⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲙⲟⲟϣⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲩ.
16 Ale oczy ich były zatrzymane, aby go nie poznali.
ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲉⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲛⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲉⲧⲙ̅ⲥⲟⲩⲱⲛϥ.
17 I rzekł do nich: Cóż to za rozmowy, które macie między sobą idąc, a jesteście smutni?
ⲓ̅ⲍ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩ ⲛⲉ ⲛⲉⲓ̈ϣⲁϫⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲛⲙ̅ⲛⲉⲧⲛⲉⲣⲏⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲛⲙⲟⲟϣⲉ. ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ⲉⲩⲟⲕⲙ̅.
18 A odpowiadając mu jeden, któremu było imię Kleofas, rzekł mu: Tyś sam przychodniem w Jeruzalemie, a nie wiesz, co się w niem w tych dniach stało?
ⲓ̅ⲏ̅ⲁⲟⲩⲁ ⲇⲉ ⲛ̅ϩⲏⲧⲟⲩ ⲟⲩⲱϣⲃ̅ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ (ⲡⲉ) ⲕⲗⲉⲟⲡⲁⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ. ⲛ̅ⲧⲟⲕ ⲙⲁⲩⲁⲁⲕ ⲉⲕⲟ ⲛ̅ϣⲙ̅ⲙⲟ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ⲁⲩⲱ ⲙⲡⲕ̅ⲓ̈ⲙⲉ ⲉⲛⲉⲛⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ ⲛϩⲏⲧⲥ̅ ⲛ̅ⲛⲉⲓ̈ϩⲟⲟⲩ.
19 I rzekł im: Cóż? A oni mu rzekli: O Jezusie Nazareńskim, który był mąż prorok, mocny w uczynku i w mowie przed Bogiem i wszystkim ludem;
ⲓ̅ⲑ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲁϣ ⲛⲉ. ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲉⲧⲃⲉⲓ̅ⲥ̅ ⲡⲛⲁⲍⲱⲣⲁⲓⲟⲥ ⲡⲁⲓ̈ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲱⲡⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲣⲱⲙⲉ ⲙ̅ⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲛ̅ⲇⲩⲛⲁⲧⲟⲥ ϩⲙ̅ⲫⲱⲃ ⲛⲙⲡϣⲁϫⲉ (ⲙⲡⲉⲙⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ) ⲙ̅ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ. ⲛⲙ̅ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲧⲏⲣϥ̅
20 A jako go wydali przedniejsi kapłani i przełożeni nasi, aby był skazany na śmierć; i ukrzyżowali go.
ⲕ̅ⲉⲁⲩⲡⲁⲣⲁⲇⲓⲇⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲛ̅ϭⲓⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲛⲙ̅ⲛ̅ⲛⲁⲣⲭⲱⲛ ⲉⲩϩⲁⲡ ⲛ̅ⲧⲉⲡⲙⲟⲩ ⲁⲩⲥxⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ.
21 A myśmy się spodziewali, iż on miał odkupić Izraela; ale teraz temu wszystkiemu dziś jest trzeci dzień, jako się to stało.
ⲕ̅ⲁ̅ⲁⲛⲟⲛ ⲇⲉ ⲉⲛϩⲉⲗⲡⲓⲍⲉ ϫⲉ ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲡⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲧⲉ ⲙ̅ⲡⲓⲥⲣⲁⲏⲗ ⲁⲗⲗⲁ ⲃ̅ⲃⲗ̅ⲗⲛ̅ⲛⲁⲓ̈ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛ̅ⲧ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ ⲡⲟⲟⲩ ϫⲓⲛⲧⲁⲛⲁⲓ̈ ϣⲱⲡⲉ.
22 Lecz i niewiasty niektóre z naszych przestraszyły nas, które raniuczko były u grobu;
ⲕ̅ⲃ̅ⲁϩⲉⲛⲕⲉⲥϩⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϩⲏⲧⲛ̅ ⲡⲉϣⲥ̅ⲡⲉⲛϩⲏⲧʾ ⲉⲁⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ
23 A nie znalazłszy ciała jego, przyszły powiadając, iż widzenie Anielskie widziały, którzy powiadają, iż on żyje.
ⲕ̅ⲅ̅ⲙ̅ⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲡⲉϥⲥⲱⲙⲁ ⲁⲩⲉ͡ⲓ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁⲛⲛⲁⲩ ⲉⲩⲟⲡⲧⲁⲥⲓⲁ ⲛ̅ⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲛⲁⲓ̈ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲁϥⲧⲱⲟⲩⲛ
24 I chodzili niektórzy z naszych do grobu, i tak znaleźli, jako i niewiasty powiadały; ale samego nie widzieli.
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲁϩⲟⲓ̈ⲛⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲧⲛⲙ̅ⲙⲁⲛ ⲃⲱⲕ ⲉⲡⲉⲙϩⲁⲟⲩ ⲁⲩϩⲉ ⲉⲣⲟϥ ϩⲓⲛⲁⲓ̈ ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁⲛⲉϩⲓⲟⲙⲉ ϫⲟⲟⲥ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲙ̅ⲡⲟⲩⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟϥ
25 Tedy on rzekł do nich: O głupi, a leniwego serca ku wierzeniu temu wszystkiemu, co powiedzieli prorocy!
ⲕ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲱ̑ ⲛⲁⲛⲟⲏⲧⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲧⲟⲥⲕ̅ ϩⲙ̅ⲡⲉⲩϩⲏⲧʾ ⲉⲡⲓⲥⲧⲉⲩⲉ ⲉϩⲱⲃ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲧⲁⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ϫⲟⲟⲩ
26 Azaż nie musiał Chrystus tego cierpieć i wnijść do chwały swojej?
ⲕ̅ⲋ̅ⲙⲏ ϩⲁⲡⲥ̅ ⲁⲛ ⲉⲧⲣⲉⲡⲉⲭ̅ⲥ̅ ϣⲉⲡⲛⲁⲓ̈ ⲁⲩⲱ ⲛϥ̅ⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉϥⲉⲟⲟⲩ.
27 A począwszy od Mojżesza i od wszystkich proroków, wykładał im wszystkie one Pisma, które o nim napisane były.
ⲕ̅ⲍ̅ⲁϥⲁⲣⲭⲓ ⲇⲉ ϫⲓⲛⲙⲱⲩ̈ⲥⲏⲥ ⲛⲙⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲃⲱⲗ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ̅.
28 I przybliżył się ku miasteczku, do którego szli, a on pokazywał, jakoby miał dalej iść.
ⲕ̅ⲏ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲃⲱⲕ (ⲉ)ϩⲟⲩⲛ ⲉⲡϯⲙⲉ ⲉⲧⲟⲩⲛⲁⲃⲱⲕ ⲉⲣⲟϥ. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϩⲓⲧⲟⲟⲧϥ̅ ⲉⲟⲩⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲉϥⲙⲟⲟϣⲉ.
29 Ale go oni przymusili, mówiąc: Zostań z nami, boć się ma ku wieczorowi, i już się dzień nachylił. I wszedł, aby został z nimi.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲩⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲉⲩϫⲱ ⲙ̅ⲙⲟⲥ ϫⲉ ϭⲱ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲛ ϫⲉ ⲡⲛⲁⲩ ⲣⲣⲟⲩϩⲉ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲉϩⲟⲟⲩ ⲣⲓⲕⲉ. ⲁϥⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲁϥϭⲱ ⲛⲙⲙⲁⲩ.
30 I stało się, gdy on siedział z nimi za stołem, wziąwszy chleb, błogosławił, a łamiąc podawał im.
ⲗ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉϥⲛⲟϫϥ̅ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁϥϫⲓ ⲛⲟⲩⲟⲓ̈ⲕ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟϥ. ⲁϥⲡⲟϣϥ̅ ⲁϥⲧⲁⲁϥ ⲛⲁⲩ.
31 I otworzyły się oczy ich, i poznali go; ale on zniknął z oczu ich.
ⲗ̅ⲁ̅ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲟⲩⲱⲛ ⲁⲩⲥⲟⲩⲱⲛϥ̅. ⲛ̅ⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲁϥϩⲟⲡϥ̅ ⲉⲣⲟⲟⲩ.
32 I mówili między sobą: Izali serce nasze nie pałało w nas, gdy z nami w drodze mówił, i gdy nam Pisma otwierał?
ⲗ̅ⲃ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲇⲉ ⲛ̅ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ. ⲉⲓ̈ⲉ (ⲛ)ⲉⲣⲉⲡⲉⲛϩⲏⲧʾ ϩⲟⲃⲥ̅ ⲉⲣⲟⲛ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲛ̅ⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙ̅ⲙⲁⲛ ϩⲓⲧⲉϩⲓⲏ ⲉϥⲃⲱⲗ ⲉⲣⲟⲛ ⲛ̅ⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ
33 A wstawszy onejże godziny, wrócili się do Jeruzalemu, i znaleźli zgromadzonych onych jedenaście, i tych, którzy z nimi byli,
ⲗ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛ ⲉⲩⲗⲩⲡⲓ. ϩⲛ̅ⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲉⲧⲙ̅ⲙⲁⲩ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ. ⲁⲩϩⲉ ⲉⲡⲙⲛ̅ⲧⲟⲩⲉ ⲉⲩⲥⲱⲟⲩϩ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲛⲙⲛⲉⲧⲛⲙⲙⲁⲩ
34 Powiadających: Iż wstał Pan prawdziwie, i ukazał się Szymonowi.
ⲗ̅ⲇ̅ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ. ⲟⲛⲧⲱⲥ ⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲧⲱⲟⲩⲛ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲥⲓⲙⲱⲛ
35 A oni też powiedzieli, co się stało w drodze, i jako go poznali w łamaniu chleba.
ⲗ̅ⲉ̅ⲁⲩϫⲱ ϩⲱⲟⲩ ⲛⲛⲉⲧⲁⲩϣⲱⲡⲉ ϩⲓⲧⲉϩⲓⲏ. ⲁⲩⲱ ⲛⲑⲉ ⲉⲛⲧⲁϥⲟⲩⲱⲛϩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ϩⲙⲡⲡⲱϣ ⲙ̅ⲡⲟⲓ̈ⲕ.
36 A gdy oni to mówili, stanął sam Jezus w pośrodku nich, i rzekł im: Pokój wam!
ⲗ̅ⲋ̅ⲉⲩϫⲱ ⲇⲉ ⲛⲛⲁⲓ̈ ⲁϥⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲛ̅ⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϯⲣⲏⲛⲏ ⲛⲏⲧⲛ̅
37 A oni przelęknąwszy się i przestraszeni będąc, mniemali, iż ducha widzieli.
ⲗ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲧⲉⲣⲟⲩϣⲧⲟⲣⲧⲣ̅ ⲇⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩⲣ̅ϩⲟⲧⲉ ⲉⲩⲙⲉⲩⲉ ϫⲉ ⲛⲉⲩⲛⲁⲩ ⲉⲩⲡⲛ̅ⲁ.
38 I rzekł im: Czemuście się zatrwożyli, i czemu myśli wstępują do serc waszych?
ⲗ̅ⲏ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲁϩⲣⲱⲧⲛ̅ ⲧⲉⲧⲛ̅ϣⲧⲣ̅ⲧⲱⲣ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲃⲉⲟⲩ ⲟⲩⲛϩⲉⲛⲙⲉⲩⲉ ⲁⲗⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲛ̅ⲡⲉⲧⲛ̅ϩⲏⲧʾ
39 Oglądajcie ręce moje i nogi moje, żemci ja jest on; dotykajcie się mnie, a obaczcie; bo duch nie ma ciała ani kości, jako widzicie, że ja mam.
ⲗ̅ⲑ̅ⲁⲛⲁⲩ ⲉⲛⲁϭⲓϫ ⲛⲙⲛⲁⲩⲉⲣⲏⲧⲉ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲕ ⲡⲉ. ϭⲟⲙϭⲙ ⲉⲣⲟⲓ̈ ⲛⲧⲉⲧⲛ̅ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲙⲛⲧⲉⲡⲛ̅ⲁ ⲕⲁⲥ ϩⲓⲥⲁⲣⲝ̅ ⲕⲁⲧⲁⲑⲉ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲓ̈ ⲉⲩⲛⲟⲩⲟⲛ ⲙ̅ⲙⲟⲓ̈.
40 A to rzekłszy, pokazał im ręce i nogi.
ⲙ̅ⲁⲩⲱ ⲛ̅ⲧⲉⲣⲉϥϫⲉⲡⲁⲓ̈ ⲁⲩⲧⲟⲩⲟⲟⲩ ⲉⲛⲉϥϭⲓϫ ⲛⲙ̅ⲛⲉϥⲟⲩⲉⲣⲏⲧⲉ.
41 Lecz gdy oni jeszcze nie wierzyli od radości, ale się dziwowali, rzekł im: Macie tu co jeść?
ⲙ̅ⲁ̅ⲉⲧⲓ ⲇⲉ ⲉⲩⲁⲡⲓⲥⲧⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲙ̅ⲡⲣⲁϣⲉ. ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲣ̅ϣⲡⲏⲣⲉ. ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲟⲩⲛⲧⲏⲧⲛ̅ⲗⲁⲁⲩ ⲛ̅ϭⲓⲛⲟⲩⲱⲙ ⲙ̅ⲡⲉⲓ̈ⲙⲁ.
42 A oni mu podali sztukę ryby pieczonej i plastr miodu.
ⲙ̅ⲃ̅ⲛ̅ⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩϯ ⲛⲁϥ ⲛ̅ⲟⲩϣⲁⲁⲧⲉ ⲛ̅ⲧⲃⲧ̅ ⲉⲥϭⲏϭ.
43 A on wziąwszy, jadł przed nimi.
ⲙ̅ⲅ̅ⲁϥϫⲓⲧⲥ̅ ⲁϥⲟⲩⲟⲙⲥ̅ ⲙ̅ⲡⲉⲩⲙ̅ⲧⲟ ⲉⲃⲟⲗ.
44 I rzekł do nich: Teć są słowa, którem mówił do was, będąc jeszcze z wami, iż się musi wypełnić wszystko, co napisano w zakonie Mojżeszowym i w prorokach, i w psalmach o mnie.
ⲙ̅ⲇ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ. ⲛⲁⲓ̈ ⲛⲉ ⲛⲁϣⲁϫⲉ ⲉⲛⲧⲁⲓ̈ϫⲟⲟⲩ ⲛⲏⲧⲛ̅ ϫⲓⲛⲉⲓ̈ϣⲟⲟⲡ ⲛⲙ̅ⲙⲏⲧⲛ̅ ϫⲉ ϩⲁⲡⲥ̅ ⲉⲧⲣⲉⲩϫⲱⲕ ⲉⲃⲟⲗ ⲛ̅ϭⲓⲛⲉⲧⲥⲏϩ ⲧⲏⲣⲟⲩ ϩⲙ̅ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙ̅ⲙⲱⲩ̈ⲥⲏⲥ ⲛⲙⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲯⲁⲗⲙⲟⲥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧʾ
45 Tedy im otworzył zmysł, żeby rozumieli Pisma.
ⲙ̅ⲉ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲁϥⲟⲩⲱⲛ ⲙⲡⲉⲩϩⲏⲧʾ ⲉⲧⲣⲉⲩⲥⲟⲩⲱⲛϥ̅ ⲁⲩⲱ ⲉⲧⲣⲉⲩⲓ̈ⲙⲉ ⲉⲛⲉⲅⲣⲁⲫⲏ.
46 I rzekł im: Takci napisano, i tak musiał Chrystus cierpieć, i trzeciego dnia zmartwychwstać;
ⲙ̅ⲋ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲧⲁⲓ̈ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲉⲧⲥⲏϩ ⲉⲧⲣⲉⲡⲉⲭ̅ⲥ̅ ⲁⲁⲥ ⲁⲩⲱ ⲛϥ̅ⲧⲱⲟⲩⲛ ϩⲙ̅ⲡⲙⲉϩϣⲟⲙⲛⲧ̅ ⲛ̅ϩⲟⲟⲩ
47 I aby była kazana w imieniu jego pokuta i odpuszczenie grzechów między wszystkimi narody, począwszy od Jeruzalemu.
ⲙ̅ⲍ̅ⲛ̅ⲥⲉⲧⲁϣⲉⲟⲓ̈ϣ ⲛ̅ⲟⲩⲙⲉⲧⲁⲛⲟⲓⲁ ⲙ̅ⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲉⲩⲕⲁⲛⲟⲃⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲛ̅ϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉⲧⲉⲧⲛ̅ⲁⲣⲭⲓ ϫⲓⲛⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ.
48 A wy jesteście świadkami tego.
ⲙ̅ⲏ̅ⲛ̅ⲧⲱⲧⲛ̅ ⲛⲉⲧⲟ ⲙ̅ⲙⲛ̅ⲧⲣⲉ ⲛⲁⲓ̈
49 A oto ja poślę na was obietnicę Ojca mego, a wy zostańcie w mieście Jeruzalemie, dokąd nie będziecie przyobleczeni mocą z wysokości.
ⲙ̅ⲑ̅ⲁⲛⲟⲕ ϩⲱ ϯⲛⲁⲧⲛ̅ⲛⲟⲟⲩ ⲙ̅ⲡⲉⲣⲏⲧʾ ⲙ̅ⲡⲓⲱⲧ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉϫⲱⲧⲛ̅. ⲛ̅(ⲧⲱ)ⲧⲛ̅ ⲇⲉ ϩⲙⲟⲟⲥ ϩⲛ̅ⲧⲉⲓ̈ⲡⲟⲗⲓⲥ ϣⲁⲛⲧⲉⲧⲛ̅ϯ ϩⲓⲱⲧʾⲧⲏⲟⲩⲧⲛ̅ ⲛ̅ⲟⲩϭⲟⲙ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛⲧⲡⲉ.
50 I wywiódł je precz aż do Betanii, a podniósłszy ręce swoje błogosławił im.
ⲛ̅ⲁϥⲛ̅ⲧⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϣⲁⲃⲏⲑⲁⲛⲓⲁ. ⲁϥϥⲓⲛⲉϥϭⲓϫ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲁϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ.
51 I stało się, gdy im błogosławił, rozstał się z nimi, i był niesiony w górę do nieba.
ⲛ̅ⲁ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ϩⲙ̅ⲡⲧⲣⲉϥⲥⲙⲟⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲟⲩⲉ ⲙ̅ⲙⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲁⲓ̈ ⲉⲧⲡⲉ.
52 A oni pokłoniwszy mu się, wrócili się do Jeruzalemu z radością wielką.
ⲛ̅ⲃ̅ⲁⲩⲟⲩⲱϣⲧ̅ ϩⲱⲟⲩ ⲙ̅ⲙⲟϥ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲑⲓⲉⲣⲟⲩⲥⲁⲗⲏⲙ ϩⲛ̅ⲟⲩⲛⲟϭ ⲣ̅ⲣⲁϣⲉ
53 I byli zawsze w kościele, chwaląc i błogosławiąc Boga. Amen.
ⲛ̅ⲅ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲉⲩϣⲟⲟⲡ ⲡⲉ ϩⲙ̅ⲡⲉⲣⲡⲉ ⲛ̅ⲟⲩⲟⲓ̈ϣ ⲛⲓⲙ ⲉⲩⲥⲙⲟⲩ ⲉⲡⲛⲟⲩⲧⲉ· ⲡⲉⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲓⲟⲛ ⲛⲕⲁⲧⲁⲗⲟⲩⲕⲁⲥ