Łukasza 23
1 Tedy powstawszy wszystko mnóstwo ich, wiedli go do Piłata.
Yoonse nkamu yabo yakanyampuka, mpawo bakeeta Jesu kunembo lya Payileti.
2 I poczęli nań skarżyć, mówiąc: Tegośmy znaleźli, że odwraca lud i zakazuje dani dawać cesarzowi, powiadając: Że on jest Chrystusem królem.
Bakasanguna kumupa milandu, kabati, “Twajana mwaalumi ooyu kali kunyongania chisi chesu, walikukaka kuti tulemeke Siza, alimwi walikwaamba kuti we ngo Kkilisito, mwai.”
3 I pytał go Piłat, mówiąc: Tyżeś jest on król żydowski? A on mu odpowiadając rzekł: Ty powiadasz.
Payileti wakamubuzya wati, “Uli Mwami waba Juda na?” Mpawo Jesu wakamusandula wati, “Nduwe waamba oobo.”
4 I rzekł Piłat do przedniejszych kapłanów i do ludu: Żadnej winy nie znajduję w tym człowieku.
Payileti wakati kubapayizi bapati akunkamu yabantu, “Taakwe bubi pe mbundabona mumwaalumi ooyu.”
5 Lecz się oni bardziej silili, mówiąc: Iż wzrusza lud, ucząc po wszystkiej Judzkiej ziemi, począwszy od Galilei aż dotąd.
Pesi bakasungwaala kabaamba kuti, “Unyongania bantu, ulayiisya mu Judea lyoonse, kuzwa ku Galilii kuzosika okuno.”
6 Tedy Piłat usłyszawszy o Galilei, pytał, jeźliby był człowiekiem Galilejskim?
Aboobo Payileti naakamvwa eezi, wakabuzya kuti ooyu mwaalumi muna Galilii na.
7 A gdy się dowiedział, iż był z państwa Herodowego, odesłał go do Heroda, który też w Jeruzalemie był w one dni.
Naakamvwa kutgi wakali munsi lyanguzu zya Helodi, wakamutumina kuli Helodi, ooyo alakwe wakali mu Jelusalemu muli aayho mazuba.
8 A Herod ujrzawszy Jezusa, uradował się bardzo; bo go z dawna pragnął widzieć, dlatego, iż wiele o nim słyszał, i spodziewał się, iż miał ujrzeć jaki cud od niego uczyniony.
Helodi nakabona Jesu, wakabotelwa loko, nkaambo wakalikuyandisya kumubona kwachiindi chnilamfu. Wakalikmvwa aatala anguwe alimwi wakali kulipeekezya kubona malele ngachita.
9 I pytał go wielą słów; ale mu on nic nie odpowiadał.
Helodi wakamubuzya makani miingi, pesi Jesu taakwe naakasandula pe.
10 A przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie stali, potężnie skarżąc nań.
Bapayizi bapati abalembi bamulawu bakaliimvwi aawo kabamupa milandu.
11 Ale wzgardziwszy nim Herod z żołnierstwem swem i naśmiawszy się z niego, oblekł go w szatę białą i odesłał go zaś do Piłata.
Helodi abasilumamba bakwe bakamusampawula, akumuweela, bakamuzwaatika zisamo zibotu mpawo baka bweedezya Jesu kuli Payileti.
12 I stali się sobie przyjaciołmi Piłat z Herodem onegoż to dnia; bo sobie byli przedtem nieprzyjaciołmi.
Helodi a Payileti bakazwaaba bazolani buzuba mbuboobo (bakalibasinkondonyina chiindi choonse).
13 A Piłat zwoławszy przedniejszych kapłanów i przełożonych, i ludu,
Mpawo Payileti wakiita antoomwe bapayizi bapati, batgongi antoomwe ankamu yabantu,
14 Rzekł do nich: Oddaliście mi tego człowieka, jakoby lud odwracał: a oto ja przed wami pytając go, żadnej winy nie znalazłem w tym człowieku z tego, co nań skarżycie;
wakati kulimbabo, “Mwandeetela mwaalumi ooyu, mbuli muntu ulikupa kuti bantu babisye, pesi amulange, mebo, ndamubuzisisya kunembo lyenu, taakwe nindajana bubi pe kulinguwe aatala amilandu njimwamupa.
15 Ale ani Herod, bom was odesłał do niego, a oto nic mu się godnego śmierci nie stało;
Peepe, alakwe Helodi taakwe nchaajana, nkaambo wamuboozya kulindiswe, alimwi amulange, taakwe cheelede lufu pe nchakachita.
16 Przetoż skarawszy wypuszczę go.
Ndilamusubula biyo mpawo ndimwaangunune.
17 A musiał im Piłat wypuszczać jednego na święto.
18 Tedy zawołało społem wszystko mnóstwo, mówiąc: Strać tego a wypuść nam Barabbasza!
Pesi boonse bakoompolola kabati, “Tatumuyandi pe swe ooyu mwaalumi, twaangunwide Bbarabbasi!”
19 Który był dla niejakiego rozruchu w mieście uczynionego, i dla mężobójstwa wsadzony do więzienia.
Bbarabbasi wakali mwaalumi wakabikidwe muntolongo nkaambo kakutatgobelezya imwi milawu akujaya.
20 Tedy Piłat znowu mówił, chcąc wypuścić Jezusa.
Payileti wakaambula lubo, kulimbab kali achiyandisyo chakumwaangununa Jesu.
21 Ale oni przecię wołali, mówiąc: Ukrzyżuj, ukrzyżuj go!
Pesi bakoompolola, bakati, “Abambulwe, abambulwe.”
22 A on po trzecie rzekł do nich: I cóż wżdy ten złego uczynił? Żadnej winy śmierci nie znalazłem w nim; przetoż skarawszy wypuszczę go.
Wakabaambila lwatatu, wakati, “Nkaambo nzi, ncheechili chibi nchaachita ooyu mwaalumi? Taakwe nchindajana pe chiyanda kuti apegwe chisubulo chalufu aalinguwe. Aboobo nindazwa kumusubula ndilamwaangununa.”
23 A oni przecię nalegali głosy wielkimi, żądając, aby był ukrzyżowany; i zmacniały się głosy ich i przedniejszych kapłanów.
Pesi bakasungwaala amajwi mapati, kabayanda kuti abambulwe. Alimwi majwi aaya akamupa kuzumina Payilet.
24 A tak Piłat przysądził, aby się dosyć stało żądności ich.
Aboobo Payileti wakazumina kubapa chiyandisyo chabo.
25 I wypuścił im onego, który był dla rozruchu i mężobójstwa wsadzony do więzienia, o którego prosili; ale Jezusa podał na wolę ich.
Wakaangununa ooyo ngubakali bakumbila ooyo wakabikidwe muntolongo nkaambo kabupanduki akujaya. Pesi wakapeda Jesu kuluyando lwabo.
26 Gdy go tedy wiedli, uchwyciwszy Szymona niektórego Cyrenejczyka, idącego z pola, włożyli nań krzyż, aby go niósł za Jezusem.
Nibakali kuya bumuzulwida, bakajata umwi mwaalumi utegwa Sayimoni waku Sayilini, walikuzwida munyika, bakamupikuzya chiingano kayobutobela Jesu.
27 I szło za nim wielkie mnóstwo ludu i niewiast, które go płakały i narzekały.
Nkamu mpati yabantu, abanakazi bakalikuya bumulila, bakamutobela.
28 Ale Jezus obróciwszy się do nich, rzekł: Córki Jeruzalemskie! nie płaczcie nade mną, ale raczej same nad sobą płaczcie i nad dziatkami waszemi.
Pesi wakabacheba, Jesu wakati, “Nobana basimbi ba Jelusalema, tamulili ndime, pesi amulilile lwanu abana benu.
29 Albowiemci oto idą dni, których będą mówić: Błogosławione niepłodne i żywoty, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.
Nkambo amulanga, alasika mazuba aawo nibayoti, 'Zililongezezegwe ngomwa, ayaayo mala akatazyalwa, ankolo zyakatanyonkwa.'
30 Tedy poczną mówić górom: Padnijcie na nas! a pagórkom: Przykryjcie nas!
Mpawo bayootalika kuti kutulundu, 'Tuwide,' akumwaala, 'Tuvumbe.'
31 Albowiem ponieważ się to na zielonem drzewie dzieje, a cóż będzie na suchem?
Nkaambo nabachita oobu kumusamu mutete, bayochita biyeni kulooyo muyumu?”
32 Wiedzieni też byli i inni dwaj złoczyńcy, aby wespół z nim straceni byli.
Bamwi baalumi, basimilandu babili, bakabingwa antoomwe anguwe kuti bakajiigwe.
33 A gdy przyszli na miejsce, które zowią trupich głów, tam go ukrzyżowali, i onych złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy.
Nibakasika kubusena butegwa “Chifuwa,” ooko bakaubambula abasimilandu babili, umwi kuulyo umwi kuchimweensi.
34 Tedy Jezus rzekł: Ojcze! odpuść im: boć nie wiedzą, co czynią. A rozdzieliwszy szaty jego, los o nie miotali.
Jesu wakati, “Ndeende, balekelele, nkaambo tabazizi nzibachita.” Mpawo bakawuma chisilo kabaabana zisamo zyakwe.
35 I stał lud, przypatrując się, a naśmiewali się z niego i przełożeni z nimi, mówiąc: Inszych ratował, niechże ratuje samego siebie, jeźliże on jest Chrystus, on wybrany Boży.
Bantu bakaliimvwi kabalangide alimwi batkongi bakali kumuweela, kabati, “Wafutula bamwi. Alifutule, na kali Kkilisito wa Leza uusalidwe.”
36 Naśmiewali się też z niego i żołnierze, przystępując, a ocet mu podawając,
Basilumamba abalabo bakamusyonsya kabamupa viniga kuti anywe,
37 I mówiąc: Jeźliś ty jest król żydowski, ratujże samego siebie.
bakati, “Na koli Mwami waba Juda, lifutule.”
38 A był też i napis napisany nad nim literami Greckiemi i Łacińskiemi i Żydowskiemi: Tenci jest on król żydowski.
Kwakaliwo alimwi chitondeezyo kumutwe aakwe chakalembedwe kuti, “Ooyu Mwami waba Juda.”
39 A jeden z onych złoczyńców, którzy z nim wisieli, urągał mu, mówiąc: Jeźliżeś ty jest Chrystus, ratujże siebie i nas.
Umwi wabasimilandu wakali kulengelela kumbali aakwe wakamutukila watgi, “Teensi nduwe Kkilisito na? Lifutule utufutule aswebo.”
40 A odpowiadając drugi, gromił go mówiąc: I ty się Boga nie boisz, chociażeś jest w temże skazaniu?
Pesi umwi wakamukalalila wati, “Tomuyoowi na Leza, nkaambo ulimunsi lyachisubulo chikozyenie na?
41 A myć zaiste sprawiedliwie; (bo godną zapłatę za uczynki nasze bierzemy; ) ale ten nic złego nie uczynił.
Swebo tuli aano mukweelela, nkaambo tulikutambula zitweelede kunchito zyesu. Pesi ooyu mwaalumi taakwe chibi nchachita pe.”
42 I rzekł do Jezusa: Panie! pomnij na mnie, gdy przyjdziesz do królestwa twego.
Alimwi wakayungizya wati, “Jesu, ukandiyeeye wakunjila kubwami bwako.”
43 A Jezus mu rzekł: Zaprawdę powiadam tobie, dziś ze mną będziesz w raju.
Jesu wakati kulinguwe, “Nchobeni ndakwaambila, sunu uyoba andime mu paladiso.”
44 A było około szóstej godziny, i stała się ciemność po wszystkiej ziemi aż do godziny dziewiątej.
Lino lyakali lyaba wola lyamusanu akamwi, kwakaba mudima nyika yoonse mane kwakusika wola lyamusanu atune
45 I zaćmiło się słońce, a zasłona kościelna rozerwała się w pół.
nkaambo zuba lyakakachilwa kumunika. Mulembo wamuchikombelo waka deluka akati kuzwa kujulu do aansi.
46 A Jezus zawoławszy głosem wielkim, rzekł: Ojcze! w ręce twoje polecam ducha mojego; a to rzekłszy, skonał.
Akukwiila ajwi pati, Jesu wakati, “Ndeende, mumaanza aako ndabikka muuya wangu.”Naakamana kwaamba oobo wakafwa.
47 A widząc setnik, co się działo, chwalił Boga, mówiąc: Zaprawdę człowiek to był sprawiedliwy.
Silumamba wa mwaanda naakabona kazichitika eezi, wakalumbayizya Leza, wakati, “Nchobeni ooyu wali mwaalumi uusalala.”
48 Także i wszystek lud, który się był zszedł na to dziwowisko, widząc, co się działo, bijąc się w piersi swoje, wracał się.
Lino bantu boonse bakabungene kuzobona zyakalikuchitika nibakabona zintu eezi zyakachitwa, bakabweeda kabafwide nsoni loko.
49 A znajomi jego wszyscy z daleka stali, i niewiasty, które za nim były przyszły z Galilei, przypatrując się temu.
Pesi bazolani bakwe boonse abanakazi bakabatobede kuzwa ku Galilii bakayimikila kulekule, kabalikweeba zintu eezi.
50 A oto mąż, imieniem Józef, który był senatorem, mąż dobry i sprawiedliwy,
Amulange kwakali mwaalumi wakalikutegwa ngu Jozefu, wakali waNkuta, wakali mwaalumi mubotu uululeme
51 Który był nie zezwolił na radę i na uczynek ich, z Arymatyi, miasta Judzkiego, który też oczekiwał królestwa Bożego;
(taakwe naakazuminene awo pe muzeezo wabo), wakalikuzwa kudolopo lyaku Judiya litegwa Arimathea alimwi wakalikulinda bwami bwa Leza
52 Ten przyszedłszy do Piłata, prosił o ciało Jezusowe.
Ooyu mwaalumi wakayinka kuli Payileti, wakukumbila mutunta wa Jesu.
53 I zdjąwszy je, obwinął je prześcieradłem a położył je w grobie w opoce wykowanym, w którym jeszcze nikt nigdy nie był położony.
Wakawuseluzya, akuvunga mumicheka mibotu, akulazika mukabanda kakali kabbwe libezedwe, alimwi taakwe muntu wakalina lazikwa oomo pe.
54 A był dzień przygotowania, i sabat nastawał.
Bwakali buzuba bwakubambila, alimwi buzuba bwa Sabata bwakali bwaswena.
55 Poszedłszy też za nim i niewiasty, które były z nim przyszły z Galilei, oglądały grób, i jako było położone ciało jego.
Banakazi bamukatobede kuzwa ku Galilii, bakatobela, bakakukabona kabanda ambaakavwikwa.
56 A wróciwszy się, nagotowały wonnych rzeczy i maści; ale w sabat odpoczęły według przykazania.
Bakaboola, bakabamba tununkilizyo amafuta. Mu Sabata bakalyookezya mbuli mumulawu
