Łukasza 22
1 A przybliżało się święto przaśników, które zowią wielkanocą.
La fête des Azymes, qu’on appelle la Pâque, approchait;
2 I szukali przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby go zabili; ale się bali ludu.
et les Princes des prêtres et les Scribes cherchaient comment ils feraient mourir Jésus; car ils craignaient le peuple.
3 I wstąpił szatan w Judasza, którego zwano Iszkaryjotem, który był z liczby dwunastu.
Or, Satan entra dans Judas, surnommé Iscariote, du nombre des Douze;
4 Ten tedy odszedłszy, zmówił się z przedniejszymi kapłanami, i z przełożonymi kościoła, jakoby go im wydał.
et celui-ci alla s’entendre avec les Princes des prêtres et les magistrats, sur la manière de le leur livrer.
5 I uradowali się, i umówili się z nim, że mu chcą dać pieniądze.
Eux, pleins de joie, promirent de lui donner de l’argent.
6 I obiecał, i szukał sposobnego czasu, aby go im wydał bez rozruchu.
Il s’engagea de son côté, et il cherchait une occasion favorable de leur livrer Jésus à l’insu de la foule.
7 Tedy przyszedł dzień przaśników, którego miał baranek być zabity.
Arriva le jour des Azymes, où l’on devait immoler la Pâque.
8 I posłał Piotra i Jana, mówiąc: Poszedłszy nagotujcie nam baranka, abyśmy jedli.
Jésus envoya Pierre et Jean: « Allez, leur dit-il, nous préparer le repas pascal. »
9 Ale oni mu rzekli: Gdzież chcesz, abyśmy go nagotowali?
Ils lui dirent: « Où voulez-vous que nous le préparions? »
10 A on rzekł do nich: Oto gdy do miasta wchodzić będziecie, spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody; idźcież za nim do domu, do którego wnijdzie,
Il leur répondit: « En entrant dans la ville, vous rencontrerez un homme portant une cruche d’eau; suivez-le dans la maison où il entrera,
11 A rzeczcie gospodarzowi domu onego: Kazał ci powiedzieć nauczyciel: Gdzie jest gospoda, kędy bym jadł baranka z uczniami moimi?
et vous direz au maître de cette maison: Le Maître te fait dire: Où est la salle où je mangerai la Pâque avec mes disciples?
12 A on wam ukaże salę wielką usłaną, tamże nagotujcie.
Et il vous montrera un grand cénacle meublé: préparez-y ce qu’il faut. »
13 Tedy odszedłszy znaleźli, jako im był powiedział, i nagotowali baranka.
Ils partirent, et trouvèrent les choses comme il le leur avait dit; et ils préparèrent la Pâque.
14 A gdy przyszła godzina, usiadł za stół, i dwanaście apostołów z nim.
L’heure étant venue, Jésus se mit à table, et les douze Apôtres avec lui;
15 I rzekł do nich: Żądając żądałem tego baranka jeść z wami, pierwej niżbym cierpiał.
et il leur dit: « J’ai désiré d’un grand désir de manger cette Pâque avec vous avant de souffrir.
16 Boć wam powiadam, że go więcej jeść nie będę, aż się wypełni w królestwie Bożem.
Car, je vous le dis, je ne la mangerai plus jusqu’à la Pâque parfaite, célébrée dans le royaume de Dieu. »
17 A wziąwszy kielich i podziękowawszy, rzekł: Weźmijcie to, a podzielcie między się.
Et prenant une coupe, il rendit grâces et dit: « Prenez et partagez entre vous.
18 Albowiem powiadam wam, że nie będę pił z rodzaju winnej macicy, aż przyjdzie królestwo Boże.
Car, je vous le dis, je ne boirai plus du fruit de la vigne, jusqu’à ce que le royaume de Dieu soit venu. »
19 A wziąwszy chleb i podziękowawszy, łamał i dał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moję.
Puis il prit du pain, et ayant rendu grâces, il le rompit et le leur donna, en disant: « Ceci est mon corps, qui est donné pour vous: faites ceci en mémoire de moi. »
20 Także i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej, która się za was wylewa.
Il fit de même pour la coupe, après le souper, disant: « Cette coupe est la nouvelle alliance en mon sang, lequel est versé pour vous.
21 Ale oto ręka tego, co mię wydaje, ze mną jest za stołem.
Cependant voici que la main de celui qui me trahit est avec moi à cette table.
22 Synci zaiste człowieczy idzie, tak jako jest postanowione; ale biada człowiekowi temu, który go wydaje!
Quant au Fils de l’homme, il va selon ce qui a été décrété; mais malheur à l’homme par qui il est trahi! »
23 Tedy się oni poczęli między sobą pytać o tem, kto by wżdy z nich był, co by to uczynić miał.
Et les disciples se mirent à se demander les uns aux autres quel était celui d’entre eux qui devait faire cela.
24 A wszczął się też spór między nimi o tem, kto by się z nich zdał być większy.
Il s’éleva aussi parmi eux une dispute, pour savoir lequel d’entre eux devait être estimé le plus grand.
25 Ale on im rzekł: Królowie narodów panują nad nimi, a którzy nad nimi moc mają, dobrodziejami nazywani bywają.
Jésus leur dit: « Les rois des nations dominent sur elles, et ceux qui leur commandent sont appelés Bienfaiteurs.
26 Lecz wy nie tak: owszem kto największy jest między wami, niech będzie jako najmniejszy, a kto jest wodzem, będzie jako ten, co służy.
Pour vous, ne faites pas ainsi; mais que le plus grand parmi vous soit comme le dernier, et celui qui gouverne comme celui qui sert.
27 Bo któryż większy jest? Ten, co siedzi, czyli ten, co służy? Izali nie ten, co siedzi? Alem ja jest w pośrodku was jako ten, co służy.
Car quel est le plus grand, de celui qui est à table, ou de celui qui sert? N’est-ce pas celui qui est à table? Et moi, cependant, je suis au milieu de vous comme celui qui sert.
28 A wy jesteście, którzyście wytrwali przy mnie w pokusach moich.
Vous, vous êtes demeurés avec moi dans mes épreuves;
29 I jać wam sporządzam, jako mi sporządził Ojciec mój, królestwo,
et moi, je vous prépare un royaume, comme mon Père me l’a préparé,
30 Abyście jedli i pili za stołem moim w królestwie mojem, i siedzieli na stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich.
afin que vous mangiez et buviez à ma table dans mon royaume, et que vous soyez assis sur des trônes, pour juger les douze tribus d’Israël. »
31 I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie! oto szatan wyprosił was, aby was odwiewał jako pszenicę,
Et le Seigneur dit: « Simon, Simon, voici que Satan vous a réclamés pour vous cribler comme le froment;
32 Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.
mais j’ai prié pour toi, afin que ta foi ne défaille point; et toi, quand tu seras converti, affermis tes frères. —
33 A on mu rzekł: Panie! gotówem z tobą iść i do więzienia i na śmierć.
Seigneur, lui dit Pierre, je suis prêt à aller avec vous et en prison et à la mort. »
34 A on rzekł: Powiadam ci, Piotrze! nie zapieje dziś kur, aż się pierwej trzykroć zaprzesz, że mię nie znasz.
Jésus lui répondit: « Je te le dis, Pierre, le coq ne chantera pas aujourd’hui, que tu n’aies nié trois fois de me connaître. »
35 I rzekł im: Gdym was posyłał bez mieszka, i bez taistry, i bez butów, izali wam czego nie dostawało? A oni rzekli: Niczego.
Il dit encore à ses disciples: « Quand je vous ai envoyés sans bourse, ni sac, ni chaussures, avez-vous manqué de quelque chose? —
36 Tedy im rzekł: Ale teraz kto ma mieszek, niech go weźmie, także i taistrę; a kto nie ma miecza, niech sprzeda suknię swoję, a kupi miecz.
De rien, « lui dirent-ils. Il ajouta: « Mais maintenant, que celui qui a une bourse la prenne, et de même celui qui a un sac; et que celui qui n’a point d’épée vende son manteau, et en achète une.
37 Albowiem powiadam wam, iż się jeszcze musi to, co napisano, wypełnić na mnie, mianowicie: I z złoczyńcami policzony jest; boć te rzeczy, które świadczą o mnie, koniec biorą.
Car, je vous le dis, il faut encore que cette parole de l’Écriture s’accomplisse en moi: Il a été mis au rang des malfaiteurs. En effet, ce qui me concerne touche à sa fin. »
38 Ale oni rzekli: Panie! oto tu dwa miecze. A on im rzekł: Dosyć jest.
Ils lui dirent: « Seigneur, il y a ici deux épées. » Il leur répondit: « C’est assez. »
39 I wyszedłszy szedł według zwyczaju na górę Oliwną, a szli za nim i uczniowie jego.
Étant sorti, il s’en alla, selon sa coutume, vers le mont des Oliviers, et ses disciples le suivirent.
40 A gdy przyszedł na miejsce, rzekł im: Módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie.
Lorsqu’il fut arrivé dans ce lieu, il leur dit: « Priez, afin de ne point tomber en tentation. »
41 A sam oddalił się od nich, jakoby na ciśnienie kamieniem, a klęknąwszy na kolana, modlił się,
Puis il s’éloigna d’eux à la distance d’un jet de pierre; et s’étant mis à genoux, il priait,
42 Mówiąc: Ojcze! jeźli chcesz, przenieś ten kielich ode mnie; wszakże nie moja wola, lecz twoja niech się stanie.
disant: « Père, si vous voulez, éloignez de moi ce calice! Cependant que ce ne soit pas ma volonté, mais la vôtre qui se fasse. »
43 I ukazał mu się Anioł z nieba, posilający go.
Alors lui apparut du ciel un ange qui le fortifiait.
44 Ale będąc w boju, gorliwiej się modlił, a był pot jego jako krople krwi ściekające na ziemię.
Et se trouvant en agonie, il priait plus instamment, et sa sueur devint comme des gouttes de sang découlant jusqu’à terre.
45 A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów, i znalazł je śpiące od smutku.
Après avoir prié, il se leva et vint vers les disciples, qu’il trouva endormis de tristesse.
46 I rzekł im: Cóż śpicie? wstańcie, a módlcie się, byście nie weszli w pokuszenie.
Et il leur dit: « Pourquoi dormez-vous? Levez-vous et priez, afin de ne point entrer en tentation. »
47 A gdy on jeszcze mówił, oto zgraja i ten, którego zwano Judaszem, jeden ze dwunastu, szedł przed nimi, i przybliżył się do Jezusa, aby go pocałował.
Comme il parlait encore, voici qu’une troupe de gens parut; celui qu’on appelait Judas, l’un des Douze, marchait en tête. Il s’approcha de Jésus pour le baiser.
48 A Jezus mu rzekł: Judaszu! pocałowaniem wydajesz Syna człowieczego?
Et Jésus lui dit: « Judas, tu livres le Fils de l’homme par un baiser! »
49 A widząc ci, którzy przy nim byli, co się dziać miało, rzekli mu: Panie! mamyli bić mieczem?
Ceux qui étaient avec Jésus, voyant ce qui allait arriver, lui dirent: « Seigneur, si nous frappions de l’épée? »
50 I uderzył jeden z nich sługę najwyższego kapłana, i uciął mu ucho prawe.
Et l’un d’eux frappa le serviteur du grand prêtre, et lui emporta l’oreille droite.
51 Ale Jezus odpowiadając, rzekł: Zaniechajcie aż póty; a dotknąwszy się ucha jego, uzdrowił go.
Mais Jésus dit: « Restez-en là. » Et, ayant touché l’oreille de cet homme, il le guérit.
52 I rzekł Jezus do onych, którzy byli przyszli przeciwko niemu, do przedniejszych kapłanów i przełożonych świątyni, i do starszych: Wyszliście jako na zbójcę z mieczami i z kijami.
Puis, s’adressant aux Princes des prêtres, aux officiers du temple et aux Anciens qui étaient venus pour le prendre, il leur dit: « Vous êtes venus comme après un brigand, avec des épées et des bâtons.
53 Gdym na każdy dzień bywał z wami w kościele, nie ściągnęliście rąk na mię; ale tać jest ona godzina wasza i moc ciemności.
J’étais tous les jours avec vous dans le temple, et vous n’avez mis pas la main sur moi. Mais voici votre heure et la puissance des ténèbres. »
54 Pojmawszy go tedy, prowadzili go i przyprowadzili go w dom najwyższego kapłana, a Piotr szedł za nim z daleka.
S’étant saisis de lui, ils l’emmenèrent et le conduisirent dans la maison du grand prêtre; Pierre suivait de loin.
55 A gdy oni rozniecili ogień w pośrodku dworu i wespół usiedli, usiadł i Piotr między nimi.
Ayant allumé du feu au milieu de la cour, ils s’assirent autour, et Pierre s’assit parmi eux.
56 A ujrzawszy go niektóra dziewka u ognia siedzącego, i pilnie mu się przypatrzywszy, rzekła: I ten z nim był.
Une servante, qui le vit assis devant le feu, l’ayant regardé fixement, dit: « Cet homme était aussi avec lui. »
57 A on się go zaprzał, mówiąc: Niewiasto! Nie znam go.
Mais Pierre renia Jésus, en disant: « Femme, je ne le connais point. »
58 A po małej chwili ujrzawszy go drugi, rzekł: I tyś jest z nich; ale Piotr rzekł: Człowiecze! nie jestem.
Peu après, un autre l’ayant vu, dit: « Tu es aussi de ces gens-là. » Pierre répondit: « Mon ami, je n’en suis point. »
59 A gdy wyszła jakoby jedna godzina, ktoś inszy twierdził, mówiąc: Prawdziwie i ten z nim był; bo też jest Galilejczyk.
Une heure s’était écoulée, lorsqu’un autre se mit à dire avec assurance: « Certainement cet homme était aussi avec lui, car il est de la Galilée. »
60 A Piotr rzekł: Człowiecze! nie wiem, co mówisz; a zatem zaraz, gdy on jeszcze mówił, kur zapiał.
Pierre répondit: « Mon ami, je ne sais ce que tu veux dire. » Et aussitôt, comme il parlait encore, le coq chanta.
61 A Pan obróciwszy się, spojrzał na Piotra. I wspomniał Piotr na słowo Pańskie, jako mu był powiedział: Iż pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.
Et le Seigneur, s’étant retourné, regarda Pierre, et Pierre se souvint de la parole que le Seigneur lui avait dite: « Avant que le coq chante, tu me renieras trois fois. »
62 A Piotr wyszedłszy precz, gorzko płakał.
Et étant sorti de la maison, Pierre pleura amèrement.
63 Lecz mężowie, którzy wespół trzymali Jezusa, naśmiewali się z niego, bijąc go;
Or, ceux qui tenaient Jésus se moquaient de lui et le frappaient.
64 A zakrywszy go, bili twarz jego i pytali go, mówiąc: Prorokuj, kto jest, co cię uderzył.
Ils lui bandèrent les yeux, et, le frappant au visage, ils l’interrogeaient, disant: « Devine qui t’a frappé. »
65 I wiele innych rzeczy bluźniąc mówili przeciwko niemu.
Et ils proféraient contre lui beaucoup d’autres injures.
66 A gdy był dzień, zeszli się starsi z ludu i najwyżsi kapłani i nauczeni w Piśmie, a przywiedli go do rady swojej.
Dès qu’il fit jour, les Anciens du peuple, les Princes des prêtres et les Scribes se réunirent, et amenèrent Jésus dans leur assemblée. Ils dirent: « Si tu es le Christ, dis-le-nous. »
67 Mówiąc: Jeźliś ty jest Chrystus, powiedz nam? I rzekł im: Choćbym wam powiedział, nie uwierzycie.
Il leur répondit: « Si je vous le dis, vous ne le croirez pas;
68 A jeźlibym też o co pytał, nie odpowiecie mi, ani mię wypuścicie.
et si je vous interroge, vous ne me répondrez pas et ne me relâcherez pas.
69 Od tego czasu będzie Syn człowieczy siedział na prawicy mocy Bożej.
Désormais le Fils de l’homme sera assis à la droite de la puissance de Dieu. »
70 I rzekli wszyscy: Tyś tedy jest on syn Boży? A on rzekł do nich: Wy powiadacie, żem ja jest.
Alors ils dirent tous: « Tu es donc le Fils de Dieu? « Il leur répondit: « Vous le dites, je le suis. »
71 A oni rzekli: Cóż jeszcze potrzebujemy świadectwa? Wszakieśmy sami słyszeli z ust jego.
Et ils dirent: « Qu’avons-nous encore besoin de témoignage? Nous l’avons nous-mêmes entendu de sa bouche. »
