Łukasza 22
1 A przybliżało się święto przaśników, które zowią wielkanocą.
Now the days of the Feast of Unleavened Bread, which is called Passover, were approaching.
2 I szukali przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby go zabili; ale się bali ludu.
And the leaders of the priests, and the scribes, were seeking a way to execute Jesus. Yet truly, they were afraid of the people.
3 I wstąpił szatan w Judasza, którego zwano Iszkaryjotem, który był z liczby dwunastu.
Then Satan entered into Judas, who was surnamed Iscariot, one of the twelve.
4 Ten tedy odszedłszy, zmówił się z przedniejszymi kapłanami, i z przełożonymi kościoła, jakoby go im wydał.
And he went out and was speaking with the leaders of the priests, and the magistrates, as to how he might hand him over to them.
5 I uradowali się, i umówili się z nim, że mu chcą dać pieniądze.
And they were glad, and so they made an agreement to give him money.
6 I obiecał, i szukał sposobnego czasu, aby go im wydał bez rozruchu.
And he made a promise. And he was seeking an opportunity to hand him over, apart from the crowds.
7 Tedy przyszedł dzień przaśników, którego miał baranek być zabity.
Then the day of Unleavened Bread arrived, on which it was necessary to kill the Pascal lamb.
8 I posłał Piotra i Jana, mówiąc: Poszedłszy nagotujcie nam baranka, abyśmy jedli.
And he sent Peter and John, saying, “Go out, and prepare the Passover for us, so that we may eat.”
9 Ale oni mu rzekli: Gdzież chcesz, abyśmy go nagotowali?
But they said, “Where do you want us to prepare it?”
10 A on rzekł do nich: Oto gdy do miasta wchodzić będziecie, spotka się z wami człowiek, niosący dzban wody; idźcież za nim do domu, do którego wnijdzie,
And he said to them: “Behold, as you are entering into the city, a certain man will meet you, carrying a pitcher of water. Follow him to the house into which he enters.
11 A rzeczcie gospodarzowi domu onego: Kazał ci powiedzieć nauczyciel: Gdzie jest gospoda, kędy bym jadł baranka z uczniami moimi?
And you shall say to the father of the household: ‘The Teacher says to you: Where is the guestroom, where I may eat the Passover with my disciples?’
12 A on wam ukaże salę wielką usłaną, tamże nagotujcie.
And he will show you a large cenacle, fully furnished. And so, prepare it there.”
13 Tedy odszedłszy znaleźli, jako im był powiedział, i nagotowali baranka.
And going out, they found it to be just as he had told them. And they prepared the Passover.
14 A gdy przyszła godzina, usiadł za stół, i dwanaście apostołów z nim.
And when the hour had arrived, he sat down at table, and the twelve Apostles with him.
15 I rzekł do nich: Żądając żądałem tego baranka jeść z wami, pierwej niżbym cierpiał.
And he said to them: “With longing have I desired to eat this Passover with you, before I suffer.
16 Boć wam powiadam, że go więcej jeść nie będę, aż się wypełni w królestwie Bożem.
For I say to you, that from this time, I will not eat it, until it is fulfilled in the kingdom of God.”
17 A wziąwszy kielich i podziękowawszy, rzekł: Weźmijcie to, a podzielcie między się.
And having taken the chalice, he gave thanks, and he said: “Take this and share it among yourselves.
18 Albowiem powiadam wam, że nie będę pił z rodzaju winnej macicy, aż przyjdzie królestwo Boże.
For I say to you, that I will not drink from the fruit of the vine, until the kingdom of God arrives.”
19 A wziąwszy chleb i podziękowawszy, łamał i dał im, mówiąc: To jest ciało moje, które się za was daje; to czyńcie na pamiątkę moję.
And taking bread, he gave thanks and broke it and gave it to them, saying: “This is my body, which is given for you. Do this as a commemoration of me.”
20 Także i kielich, gdy było po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich jest nowy testament we krwi mojej, która się za was wylewa.
Similarly also, he took the chalice, after he had eaten the meal, saying: “This chalice is the new covenant in my blood, which will be shed for you.
21 Ale oto ręka tego, co mię wydaje, ze mną jest za stołem.
But in truth, behold, the hand of my betrayer is with me at table.
22 Synci zaiste człowieczy idzie, tak jako jest postanowione; ale biada człowiekowi temu, który go wydaje!
And indeed, the Son of man goes according to what has been determined. And yet, woe to that man by whom he will be betrayed.”
23 Tedy się oni poczęli między sobą pytać o tem, kto by wżdy z nich był, co by to uczynić miał.
And they began to inquire among themselves, as to which of them might do this.
24 A wszczął się też spór między nimi o tem, kto by się z nich zdał być większy.
Now there was also a contention among them, as to which of them seemed to be the greater.
25 Ale on im rzekł: Królowie narodów panują nad nimi, a którzy nad nimi moc mają, dobrodziejami nazywani bywają.
And he said to them: “The kings of the Gentiles dominate them; and those who hold authority over them are called beneficent.
26 Lecz wy nie tak: owszem kto największy jest między wami, niech będzie jako najmniejszy, a kto jest wodzem, będzie jako ten, co służy.
But it must not be so with you. Instead, whoever is greater among you, let him become the lesser. And whoever is the leader, let him become the server.
27 Bo któryż większy jest? Ten, co siedzi, czyli ten, co służy? Izali nie ten, co siedzi? Alem ja jest w pośrodku was jako ten, co służy.
For who is greater: he who sits at table, or he who serves? Is not he who sits at table? Yet I am in your midst as one who serves.
28 A wy jesteście, którzyście wytrwali przy mnie w pokusach moich.
But you are those who have remained with me during my trials.
29 I jać wam sporządzam, jako mi sporządził Ojciec mój, królestwo,
And I dispose to you, just as my Father has disposed to me, a kingdom,
30 Abyście jedli i pili za stołem moim w królestwie mojem, i siedzieli na stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraelskich.
so that you may eat and drink at my table in my kingdom, and so that you may sit upon thrones, judging the twelve tribes of Israel.”
31 I rzekł Pan: Szymonie, Szymonie! oto szatan wyprosił was, aby was odwiewał jako pszenicę,
And the Lord said: “Simon, Simon! Behold, Satan has asked for you, so that he may sift you like wheat.
32 Alem ja prosił za tobą, aby nie ustała wiara twoja; a ty niekiedy nawróciwszy się, utwierdzaj braci twoich.
But I have prayed for you, so that your faith may not fail, and so that you, once converted, may confirm your brothers.”
33 A on mu rzekł: Panie! gotówem z tobą iść i do więzienia i na śmierć.
And he said to him, “Lord, I am prepared to go with you, even to prison and to death.”
34 A on rzekł: Powiadam ci, Piotrze! nie zapieje dziś kur, aż się pierwej trzykroć zaprzesz, że mię nie znasz.
And he said, “I say to you, Peter, the rooster will not crow this day, until you have three times denied that you know me.” And he said to them,
35 I rzekł im: Gdym was posyłał bez mieszka, i bez taistry, i bez butów, izali wam czego nie dostawało? A oni rzekli: Niczego.
“When I sent you without money or provisions or shoes, did you lack anything?”
36 Tedy im rzekł: Ale teraz kto ma mieszek, niech go weźmie, także i taistrę; a kto nie ma miecza, niech sprzeda suknię swoję, a kupi miecz.
And they said, “Nothing.” Then he said to them: “But now, let whoever has money take it, and likewise with provisions. And whoever does not have these, let him sell his coat and buy a sword.
37 Albowiem powiadam wam, iż się jeszcze musi to, co napisano, wypełnić na mnie, mianowicie: I z złoczyńcami policzony jest; boć te rzeczy, które świadczą o mnie, koniec biorą.
For I say to you, that what has been written must still be fulfilled in me: ‘And he was esteemed with the wicked.’ Yet even these things about me have an end.”
38 Ale oni rzekli: Panie! oto tu dwa miecze. A on im rzekł: Dosyć jest.
So they said, “Lord, behold, there are two swords here.” But he said to them, “It is sufficient.”
39 I wyszedłszy szedł według zwyczaju na górę Oliwną, a szli za nim i uczniowie jego.
And departing, he went out, according to his custom, to the Mount of Olives. And his disciples also followed him.
40 A gdy przyszedł na miejsce, rzekł im: Módlcie się, abyście nie weszli w pokuszenie.
And when he had arrived at the place, he said to them: “Pray, lest you enter into temptation.”
41 A sam oddalił się od nich, jakoby na ciśnienie kamieniem, a klęknąwszy na kolana, modlił się,
And he was separated from them by about a stone’s throw. And kneeling down, he prayed,
42 Mówiąc: Ojcze! jeźli chcesz, przenieś ten kielich ode mnie; wszakże nie moja wola, lecz twoja niech się stanie.
saying: “Father, if you are willing, take this chalice away from me. Yet truly, let not my will, but yours, be done.”
43 I ukazał mu się Anioł z nieba, posilający go.
Then an Angel appeared to him from heaven, strengthening him. And being in agony, he prayed more intensely;
44 Ale będąc w boju, gorliwiej się modlił, a był pot jego jako krople krwi ściekające na ziemię.
and so his sweat became like drops of blood, running down to the ground.
45 A wstawszy od modlitwy, przyszedł do uczniów, i znalazł je śpiące od smutku.
And when he had risen up from prayer and had gone to his disciples, he found them sleeping out of sorrow.
46 I rzekł im: Cóż śpicie? wstańcie, a módlcie się, byście nie weszli w pokuszenie.
And he said to them: “Why are you sleeping? Rise up, pray, lest you enter into temptation.”
47 A gdy on jeszcze mówił, oto zgraja i ten, którego zwano Judaszem, jeden ze dwunastu, szedł przed nimi, i przybliżył się do Jezusa, aby go pocałował.
While he was still speaking, behold, a crowd arrived. And he who is called Judas, one of the twelve, went ahead of them and approached Jesus, in order to kiss him.
48 A Jezus mu rzekł: Judaszu! pocałowaniem wydajesz Syna człowieczego?
And Jesus said to him, “Judas, do you betray the Son of man with a kiss?”
49 A widząc ci, którzy przy nim byli, co się dziać miało, rzekli mu: Panie! mamyli bić mieczem?
Then those who were around him, realizing what was about to happen, said to him: “Lord, shall we strike with the sword?”
50 I uderzył jeden z nich sługę najwyższego kapłana, i uciął mu ucho prawe.
And one of them struck the servant of the high priest and cut off his right ear.
51 Ale Jezus odpowiadając, rzekł: Zaniechajcie aż póty; a dotknąwszy się ucha jego, uzdrowił go.
But in response, Jesus said, “Permit even this.” And when he had touched his ear, he healed him.
52 I rzekł Jezus do onych, którzy byli przyszli przeciwko niemu, do przedniejszych kapłanów i przełożonych świątyni, i do starszych: Wyszliście jako na zbójcę z mieczami i z kijami.
Then Jesus said to the leaders of the priests, and the magistrates of the temple, and the elders, who had come to him: “Have you gone out, as if against a thief, with swords and clubs?
53 Gdym na każdy dzień bywał z wami w kościele, nie ściągnęliście rąk na mię; ale tać jest ona godzina wasza i moc ciemności.
When I was with you each day in the temple, you did not extend your hands against me. But this is your hour and that of the power of darkness.”
54 Pojmawszy go tedy, prowadzili go i przyprowadzili go w dom najwyższego kapłana, a Piotr szedł za nim z daleka.
And apprehending him, they led him to the house of the high priest. Yet truly, Peter followed at a distance.
55 A gdy oni rozniecili ogień w pośrodku dworu i wespół usiedli, usiadł i Piotr między nimi.
Now as they were sitting around a fire, which had been kindled in the middle of the atrium, Peter was in their midst.
56 A ujrzawszy go niektóra dziewka u ognia siedzącego, i pilnie mu się przypatrzywszy, rzekła: I ten z nim był.
And when a certain woman servant had seen him sitting in its light, and had looked at him intently, she said, “This one was also with him.”
57 A on się go zaprzał, mówiąc: Niewiasto! Nie znam go.
But he denied him by saying, “Woman, I do not know him.”
58 A po małej chwili ujrzawszy go drugi, rzekł: I tyś jest z nich; ale Piotr rzekł: Człowiecze! nie jestem.
And after a little while, another one, seeing him, said, “You also are one of them.” Yet Peter said, “O man, I am not.”
59 A gdy wyszła jakoby jedna godzina, ktoś inszy twierdził, mówiąc: Prawdziwie i ten z nim był; bo też jest Galilejczyk.
And after the interval of about one hour had passed, someone else affirmed it, saying: “Truly, this one also was with him. For he is also a Galilean.”
60 A Piotr rzekł: Człowiecze! nie wiem, co mówisz; a zatem zaraz, gdy on jeszcze mówił, kur zapiał.
And Peter said: “Man, I do not know what you are saying.” And at once, while he was still speaking, the rooster crowed.
61 A Pan obróciwszy się, spojrzał na Piotra. I wspomniał Piotr na słowo Pańskie, jako mu był powiedział: Iż pierwej niż kur zapieje, trzykroć się mnie zaprzesz.
And the Lord turned around and looked at Peter. And Peter remembered the word of the Lord that he had said: “For before the rooster crows, you will deny me three times.”
62 A Piotr wyszedłszy precz, gorzko płakał.
And going out, Peter wept bitterly.
63 Lecz mężowie, którzy wespół trzymali Jezusa, naśmiewali się z niego, bijąc go;
And the men who were holding him ridiculed him and beat him.
64 A zakrywszy go, bili twarz jego i pytali go, mówiąc: Prorokuj, kto jest, co cię uderzył.
And they blindfolded him and repeatedly struck his face. And they questioned him, saying: “Prophesy! Who is it that struck you?”
65 I wiele innych rzeczy bluźniąc mówili przeciwko niemu.
And blaspheming in many other ways, they spoke against him.
66 A gdy był dzień, zeszli się starsi z ludu i najwyżsi kapłani i nauczeni w Piśmie, a przywiedli go do rady swojej.
And when it was daytime, the elders of the people, and the leaders of the priests, and the scribes convened. And they led him into their council, saying, “If you are the Christ, tell us.”
67 Mówiąc: Jeźliś ty jest Chrystus, powiedz nam? I rzekł im: Choćbym wam powiedział, nie uwierzycie.
And he said to them: “If I tell you, you will not believe me.
68 A jeźlibym też o co pytał, nie odpowiecie mi, ani mię wypuścicie.
And if I also question you, you will not answer me. Neither will you release me.
69 Od tego czasu będzie Syn człowieczy siedział na prawicy mocy Bożej.
But from this time, the Son of man will be sitting at the right hand of the power of God.”
70 I rzekli wszyscy: Tyś tedy jest on syn Boży? A on rzekł do nich: Wy powiadacie, żem ja jest.
Then they all said, “So you are the Son of God?” And he said. “You are saying that I am.”
71 A oni rzekli: Cóż jeszcze potrzebujemy świadectwa? Wszakieśmy sami słyszeli z ust jego.
And they said: “Why do we still require testimony? For we have heard it ourselves, from his own mouth.”
