Łukasza 20
1 I stało się z onych dni dnia jednego, gdy uczył lud w kościele i kazał Ewangeliję, że nadeszli przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie z starszymi,
AND it came to pass, on one of those days, as he was teaching the people in the temple, and preaching the gospel, the chief priests and scribes with the elders came upon him,
2 I rzekli do niego, mówiąc: Powiedz nam, którą mocą to czynisz, albo kto jest ten, coć dał tę moc?
and spake to him, saying, Tell us by what authority thou doest these things or who is he that giveth thee this authority?
3 A on odpowiadając, rzekł do nich: Spytam i ja was o jednę rzecz, a powiedzcie mi:
Then he answering said to them, I also will ask you one question; and resolve me:
4 Chrzest Jana byłli z nieba, czyli z ludzi?
The baptism of John, was it from heaven, or of men?
5 A oni myślili sami w sobie, mówiąc: Jeźli powiemy, z nieba, rzecze: Czemużeście mu tedy nie wierzyli?
And they reasoned among themselves, saying, If we reply, From heaven; he will say, Wherefore then did ye not believe him?
6 Jeźliż zasię rzeczemy, z ludzi, wszystek lud ukamionuje nas, ponieważ za pewne mają, że Jan jest prorokiem.
But if we say, Of men; all the people will stone us: for they are persuaded that John was a prophet.
7 I odpowiedzieli, że nie wiedzą, skąd by był.
And they answered, We know not from whence.
8 A Jezus im rzekł: I ja wam nie powiem, którą mocą to czynię.
And Jesus said to them, Neither tell I you by what authority I do these things.
9 I począł do ludu mówić to podobieństwo: Człowiek niektóry nasadził winnicę, i najął ją winiarzom, i odjechał precz na czas niemały.
Then he began to speak to the people this parable: A certain man planted a vineyard, and delivered it to husbandmen, and went abroad for a long while.
10 A czasu swego posłał sługę do onych winiarzy, aby mu dali z pożytku onej winnicy; ale oni winiarze ubiwszy go, odesłali próżnego.
And at the season he sent to the husbandmen a servant, that they might give him of the fruit of the vineyard: but the husbandmen beat, and sent him away empty.
11 I posłał zasię drugiego sługę; ale oni i tego ubiwszy i zelżywszy, odesłali próżnego.
And he again sent another servant: and him also they beat, and treating him with indignity, sent him away empty.
12 I posłał zasię trzeciego; ale oni i tego zraniwszy, wyrzucili precz.
And he sent yet a third: and him they also wounded, and cast out.
13 A tak rzekł Pan onej winnicy: Cóż uczynię? poślę syna mego miłego, snać gdy tego ujrzą, zawstydzą się.
Then said the master of the vineyard, What shall I do? I will send my beloved son: probably when they see him, they will shew him respect.
14 Ale winiarze ujrzawszy go, rzekli między sobą, mówiąc: Tenci jest dziedzic; pójdźcie zabijmy go, aby nasze było dziedzictwo.
But when the husbandmen saw him, they reasoned among themselves, saying, This is the heir: come, let us kill him, that the inheritance may be our own.
15 I wypchnąwszy go precz z winnicy, zabili. Cóż im tedy uczyni Pan onej winnicy?
So casting him out of the vineyard, they slew him. What then will the master of the vineyard do with these men?
16 Przyjdzie, a potraci one winiarze, a winnicę odda innym. Co oni usłyszawszy, rzekli: Nie daj tego Boże!
He will come and destroy these husbandmen, and give the vineyard to others. And when they heard it, they said God forbid.
17 Lecz on spojrzawszy na nie, rzekł: Cóż tedy jest ono, co napisano: Kamień, który odrzucili budujący, ten się stał głową węgielną?
Then he looked on them, and said, What is this then which is written, The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner?
18 Wszelki, który upadnie na ten kamień, roztrąci się, a na kogo by upadł, zetrze go.
Every one who falleth upon this stone shall be broken to pieces; but on whomsoever it shall fall, it will grind him to powder.
19 I starali się przedniejsi kapłani i nauczeni w Piśmie, jakoby nań ręce wrzucili onejże godziny, ale się ludu bali; albowiem poznali, iż przeciwko nim wyrzekł to podobieństwo.
And the chief priests and the scribes sought to lay hands on him at that time; and were afraid of the people: for they knew that he had spoken this parable against them.
20 A tak podstrzegając go, posłali szpiegi, którzy zmyślali, jakoby byli sprawiedliwymi, aby go podchwycili w mowie jego, a potem aby go podali zwierzchności i w moc starościną.
And watching him, they sent men they had suborned, who pretended that they were righteous persons, in order to lay hold of some word of his, that they might deliver him to the power and authority of the governor.
21 I pytali go, mówiąc: Nauczycielu! wiemy, że dobrze mówisz i uczysz, ani przyjmujesz osób; ale drogi Bożej w prawdzie uczysz.
And they asked him, saying, Master, we know that thou speakest and teachest rightly, and respectest no man’s person, but teachest the way of God in truth:
22 Godzili się nam dać czynsz cesarzowi, czyli nie?
Is it lawful for us to pay tribute to Caesar, or not?
23 Ale on obaczywszy chytrość ich, rzekł do nich: Czemuż mię kusicie?
Then he, aware of their crafty design, said unto them, Why tempt ye me?
24 Ukażcie mi grosz; czyj ma obraz i napis? A odpowiadając rzekli: Cesarza.
Shew me a denarius. Whose image and inscription hath it? And they answering said, Caesar’s.
25 Zatem on im rzekł: Oddawajcież tedy, co jest cesarskiego, cesarzowi, a co jest Bożego, Bogu.
Then said he to them, Pay therefore to Caesar the things which are Caesar’s, and to God the things which are God’s.
26 I nie mogli go podchwycić w mowie jego przed ludem, a zadziwiwszy się odpowiedzi jego, umilknęli.
And they were unable to lay hold of a single expression of his before the people: and marvelling at his answer, they were silenced.
27 A przyszedłszy niektórzy z Saduceuszów, (którzy przeczą i mówią, iż nie masz zmartwychwstania), pytali go,
Then certain of the Sadducees, who contend that there is no resurrection, asked him,
28 Mówiąc: Nauczycielu! Mojżesz nam napisał: Jeźliby komu brat umarł, mając żonę, a umarłby bez dziatek, aby brat jego pojął jego żonę, a wzbudził nasienie bratu swemu.
saying, Master, Moses wrote for us, If a man’s brother die, having a wife, and he die childless, that his brother should take the wife, and raise up seed for his brother.
29 Było tedy siedm braci, z których pierwszy pojąwszy żonę, umarł bez dziatek.
Now there were seven brothers: and the first taking a wife, died childless.
30 I pojął wtóry onę żonę, a umarł i ten bez dziatek.
And the second taking the wife, he also died childless.
31 Potem ją pojął i trzeci, także i oni wszyscy siedmiu, a nie zostawiwszy dziatek, pomarli.
Then the third took her; and also all the seven in like manner: and left no children, and died.
32 Po wszystkich też umarła i ona niewiasta.
And last of all died also the woman.
33 Przetoż przy zmartwychwstaniu, któregoż z nich ona będzie żoną, ponieważ siedmiu ich miało ją za żonę?
In the resurrection therefore whose wife of them shall she be? for the seven had her to wife.
And Jesus in reply said to them, The children of this world marry, and are given in marriage: (aiōn g165)
35 Ale ci, którzy godni są, aby dostąpili onego wieku, i powstaną od umarłych, ani się żenić, ani za mąż dawać będą. (aiōn g165)
but they who are counted worthy to attain to that world, and the resurrection of the dead, neither marry, nor are given in marriage: (aiōn g165)
36 Albowiem umierać więcej nie będą mogli; bo będą równi Aniołom, będąc synami Bożymi, gdyż są synami zmartwychwstania.
neither can they die any more: for they are like the angels; and are the children of God, being the children of the resurrection.
37 A iż umarli zmartwychwstaną, i Mojżesz pokazał przy onym krzaku, gdy zowie Pana Boga Bogiem Abrahamowym i Bogiem Izaakowym i Bogiem Jakóbowym.
Now that the dead are raised, even Moses intimated at the bush, when he called the Lord, “the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.”
38 A Bógci nie jest Bogiem umarłych, ale żywych; bo jemu wszyscy żyją.
Now God is not the God of the dead, but of the living: for all live with him.
39 Tedy odpowiadając niektórzy z nauczonych w Piśmie, rzekli: Nauczycielu! dobrześ powiedział.
Then some of the scribes addressing him said, Master, admirably hast thou spoken!
40 I nie śmieli go więcej o nic pytać.
And after that they durst not put another question to him.
41 I rzekł do nich: Jakoż powiadają, że Chrystus jest synem Dawidowym?
Then he spake to them: How say they that the Messiah is the son of David?
42 A sam Dawid mówi w księgach Psalmów: Rzekł Pan Panu memu: Siądź po prawicy mojej
Yet David himself, in the book of Psalms, saith, “The Lord said unto my Lord, Sit down at my right hand,
43 Aż położę nieprzyjacioły twoje podnóżkiem nóg twoich.
until I put thine enemies for a footstool of thy feet.”
44 Ponieważ go tedy Dawid nazywa Panem, i jakoż jest synem jego?
David then calleth him Lord, and how then is he his son?
45 A gdy słuchał wszystek lud, rzekł uczniom swoim:
And whilst all the people were hearkening, he said to his disciples,
46 Strzeżcie się nauczonych w Piśmie, którzy chcą chodzić w szatach długich, i miłują pozdrawiania na rynkach i pierwsze stołki w bóżnicach, i pierwsze miejsca na wieczerzach;
Beware of the scribes, who desire to walk about in trailing robes, and love salutations in the public places, and the principal seats in the synagogues, and the most honourable couch at suppers;
47 Którzy pożerają domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw: cić odniosą cięższy sąd.
who devour the houses of widows, and for a pretext make long prayers: these shall receive a more abundant punishment.
