Łukasza 18
1 I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,
dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere
2 Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.
dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur
3 Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.
vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo
4 Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,
et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor
5 Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.
tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me
6 Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit
7 A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?
Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis
8 Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?
dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra
9 Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:
dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros parabolam istam
10 Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.
duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus et alter publicanus
11 Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.
Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus
12 Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo
13 A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.
et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori
14 Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
dico vobis descendit hic iustificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
15 Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.
adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos
16 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.
Iesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei
17 Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.
amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud
18 I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny? (aiōnios g166)
et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo (aiōnios g166)
19 I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.
dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus
20 Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.
mandata nosti non occides non moechaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem
21 A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.
qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea
22 Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.
quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
23 A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.
his ille auditis contristatus est quia dives erat valde
24 A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!
videns autem illum Iesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt
25 Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei
26 Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?
et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri
27 Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.
ait illis quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum
28 I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.
ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
29 Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,
qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei
31 A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.
adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis
32 Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:
tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur
33 A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.
et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget
34 Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.
et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quae dicebantur
35 I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.
factum est autem cum adpropinquaret Hiericho caecus quidam sedebat secus viam mendicans
36 A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?
et cum audiret turbam praetereuntem interrogabat quid hoc esset
37 I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.
dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret
38 I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei
39 Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
et qui praeibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei
40 Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:
stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum
41 Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.
dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam
42 A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit
43 I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.
et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo
