Łukasza 18
1 I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,
And he spake a parable unto them to this end, that men ought always to pray, and not to faint;
2 Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.
Saying, There was in a city a judge, which feared not God, neither regarded man:
3 Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.
And there was a widow in that city; and she came unto him, saying, Avenge me of mine adversary.
4 Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,
And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;
5 Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.
Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.
6 Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.
7 A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?
And shall not God avenge his own elect, which cry day and night unto him, though he bear long with them?
8 Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?
I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?
9 Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:
And he spake this parable unto certain which trusted in themselves that they were righteous, and despised others:
10 Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.
Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.
11 Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.
The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men are, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.
12 Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.
13 A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.
And the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.
14 Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
I tell you, this man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.
15 Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.
And they brought unto him also infants, that he would touch them: but when his disciples saw it, they rebuked them.
16 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.
But Jesus called them unto him, and said, Suffer little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.
17 Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.
Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child shall in no wise enter therein.
18 I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny? (aiōnios g166)
And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.
And Jesus said unto him, Why callest thou me good? none is good, save one, that is, God.
20 Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.
Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and thy mother.
21 A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.
And he said, All these have I kept from my youth up.
22 Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.
Now when Jesus heard these things, he said unto him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute unto the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.
And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.
24 A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!
And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!
25 Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
For it is easier for a camel to go through a needle’s eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?
And they that heard it said, Who then can be saved?
27 Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.
And he said, The things which are impossible with men are possible with God.
28 I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.
Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.
29 Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,
And he said unto them, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children, for the kingdom of God’s sake,
31 A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.
Then he took unto him the twelve, and said unto them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.
32 Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:
For he shall be delivered unto the Gentiles, and shall be mocked, and spitefully entreated, and spitted on:
33 A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.
And they shall scourge him, and put him to death: and the third day he shall rise again.
34 Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.
And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.
35 I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.
And it came to pass, that as he was come nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:
36 A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?
And hearing the multitude pass by, he asked what it meant.
37 I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.
And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.
38 I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
And he cried, saying, Jesus, thou Son of David, have mercy on me.
39 Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
And they which went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Thou Son of David, have mercy on me.
40 Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:
And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,
41 Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.
Saying, What wilt thou that I shall do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.
42 A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.
And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.
