Łukasza 18
1 I powiedział im jeszcze podobieństwo do tego zmierzające, iż się zawsze potrzeba modlić, a nie ustawać,
THEN he spake also to them a parable, to shew that we ought to pray always, and not faint;
2 Mówiąc: Był niektóry sędzia w jednem mieście, który się Boga nie bał, i człowieka się nie wstydził.
saying, There was a certain judge in a particular city, having no fear of God, nor respect for man:
3 Była też wdowa w temże mieście, która przychodziła do niego, mówiąc: Pomścij się krzywdy mojej nad przeciwnikiem moim.
and there was a certain widow in that city; and she came to him, saying, Do me justice against my adversary.
4 Lecz on długo nie chciał. Ale potem rzekł sam w sobie: Aczci się Boga nie boję i człowieka się nie wstydzę,
And he would not for a long while: but after this he said, Though I fear not God, nor respect man;
5 Wszakże iż mi się uprzykrza ta wdowa, pomszczę się krzywdy jej, aby na ostatek przyszedłszy, nie była mi ciężką.
yet because this woman is so troublesome to me, I will do her justice, lest by her perpetual coming she stun me with her importunity,
6 Rzekł tedy Pan: Słuchajcież, co mówi niesprawiedliwy sędzia.
Then said the Lord, Hear what the unjust judge saith.
7 A Bóg izali się nie pomści krzywdy wybranych swoich, wołających do siebie we dnie i w nocy, chociaż im długo cierpi?
And shall not God execute vengeance for his own elect, who cry out to him day and night, though he bear long with them?
8 Powiadam wam, iż się pomści krzywdy ich w rychle. Ale gdy przyjdzie Syn człowieczy, izali znajdzie wiarę na ziemi?
Yes, I tell you, that he will avenge them quickly. Nevertheless when the Son of man cometh, ah! shall he find faith on the earth?
9 Rzekł też i do niektórych, którzy ufali sami w sobie, że byli sprawiedliwymi, a inszych za nic nie mieli, to podobieństwo:
Then he spake also this parable to certain persons, who had confidence in themselves, that they were righteous, and despised others:
10 Dwoje ludzi wstąpiło do kościoła, aby się modlili, jeden Faryzeusz a drugi celnik.
Two men went up to the temple to pray; the one a Pharisee, the other a tax-farmer.
11 Faryzeusz stanąwszy, tak się sam u siebie modlił: Dziękuję tobie, Boże! żem nie jest jako inni ludzie, drapieżni, niesprawiedliwi, cudzołożnicy, albo jako i ten celnik.
The Pharisee, standing by himself, made this prayer: God, I thank thee, that I am not as the rest of mankind, extortioners, unjust, adulterers, or as this tax-gatherer.
12 Poszczę dwakroć w tydzień; daję dziesięcinę ze wszystkiego, co mam.
I keep a fast twice a week, I pay the tenth of all things I possess.
13 A celnik stojąc z daleka, nie chciał podnieść i oczu swych w niebo, ale się bił w piersi swoje, mówiąc: Boże! bądź miłościw mnie grzesznemu.
And the tax-gatherer standing at a distance, would not even so much as lift his eyes heaven-ward, but smote on his breast, saying, May God accept the atonement for me a sinner!
14 Powiadam wam, żeć ten odszedł usprawiedliwionym do domu swego, więcej niżeli on: albowiem kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
I say to you, Went this man down to his house justified, or the other? for every one who exalteth himself shall be humbled; and he that humbleth himself shall be exalted.
15 Przynoszono też do niego i niemowlątka, aby się ich dotykał; co gdy widzieli uczniowie, gromili je.
Then they brought him infants also, that he should touch them: but the disciples, when they saw it, rebuked them.
16 Ale Jezus zwoławszy ich, rzekł: Dopuśćcie dziatkom przychodzić do mnie, a nie zabraniajcie im; albowiem takowych jest królestwo Boże.
But Jesus calling them to him, said, Permit little children to come to me, and hinder them not for of such is the kingdom of God.
17 Zaprawdę powiadam wam: Ktobykolwiek nie przyjął królestwa Bożego jako dzieciątko, nie wnijdzie do niego.
Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child, he shall not enter therein.
18 I pytał go niektóry książę, mówiąc: Nauczycielu dobry! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny? (aiōnios g166)
And a certain ruler asked him, saying, Good Master, by doing what shall I inherit eternal life? (aiōnios g166)
19 I rzekł mu Jezus: Przecz mię zowiesz dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden, to jest Bóg.
Jesus said unto him, Why callest thou me good? there is none good, but one, even God.
20 Umiesz przykazania? Nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie świadcz fałszywie, czcij ojca twego i matkę twoję.
Thou knowest the commandments, Thou shalt not commit adultery, Thou shalt do no murder, Thou shalt not steal, Thou shalt not bear false witness, Honour thy father and thy mother.
21 A on rzekł: Tegom wszystkiego przestrzegał od młodości mojej.
Then he said, All these things have I observed from my youth.
22 Co usłyszawszy Jezus, rzekł mu: Jednego ci jeszcze nie dostaje; wszystko, co masz, sprzedaj, a rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie; a przyszedłszy naśladuj mię.
Then Jesus hearing this, said to him, Yet one thing thou lackest: sell all whatsoever thou hast, and distribute to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.
23 A on usłyszawszy to, bardzo się zasmucił; bo był nader bogaty.
But he, on hearing these things, was exceeding sorrowful: for he was very rich.
24 A gdy go Jezus ujrzał bardzo zasmuconego, rzekł: Jakoż trudno ci, co mają pieniądze, wnijdą do królestwa Bożego!
Then Jesus, observing that he was very sorrowful, said, How difficultly shall they who have riches, enter into the kingdom of God!
25 Albowiem łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wnijść do królestwa Bożego.
It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.
26 Tedy rzekli ci, którzy to słyszeli: I któż może być zbawiony?
And those who heard it said, Who then can be saved?
27 Ale on rzekł: Co jest niemożebne u ludzi, możebne jest u Boga.
And he said, The things impossible with men, are possible with God.
28 I rzekł Piotr: Otośmy my opuścili wszystko, a poszliśmy za tobą.
Then said Peter, Lo, we have left all, and followed thee.
29 Tedy im on rzekł: Zaprawdę powiadam wam, iż nie masz nikogo, co by opuścił dom, albo rodziców, albo braci, albo żonę, albo dzieci dla królestwa Bożego,
And he said unto them, Verily I say unto you, that there is no man who hath left family, or parents, or brothers, or wife, or children, for the sake of the kingdom of God,
31 A wziąwszy z sobą onych dwunastu, rzekł im: Oto wstępujemy do Jeruzalemu, a wypełni się wszystko, co napisano przez proroki o Synu człowieczym.
Then taking aside the twelve, he said to them, Lo, we are going up to Jerusalem, and all things written by the prophets concerning the Son of man will be fulfilled.
32 Bo będzie wydany poganom, i będzie naśmiewany, i zelżony, i uplwany:
For he shall be delivered up to the Gentiles, and they shall insult him, and treat him with indignity, and spit upon him:
33 A ubiczowawszy zabiją go; ale dnia trzeciego zmartwychwstanie.
and after scourging, shall slay him: and the third day he shall rise again.
34 Lecz oni z tego nic nie zrozumieli, i było to słowo zakryte przed nimi, i nie wiedzieli, co mówiono.
And they understood none of these things: and the saying was concealed from them, and they knew not the things which were spoken.
35 I stało się, gdy się on przybliżał do Jerycha, ślepy niektóry siedział podle drogi, żebrząc.
And it came to pass, as he drew nigh to Jerusalem, a certain blind man sat by the road-side begging:
36 A usłyszawszy lud przechodzący, pytał, co by to było?
and hearing the multitude passing by, he inquired what was the cause.
37 I powiedziano mu, iż Jezus Nazareński tędy idzie.
And they told him, that Jesus the Nazarean is going by.
38 I zawołał, mówiąc: Jezusie, Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me!
39 Lecz ci, co szli wprzód, gromili go, aby milczał. Ale on tem więcej wołał: Synu Dawidowy! zmiłuj się nade mną.
And they who were going before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Son of David, have mercy on me!
40 Zastanowiwszy się tedy Jezus, kazał go przywieść do siebie; a gdy się przybliżył, pytał go, mówiąc:
Then Jesus stood still, and commanded him to be brought to him: and when he was come near, he asked him,
41 Co chcesz, abym ci uczynił? A on rzekł: Panie! abym przejrzał.
saying, What wist thou that I should do for thee? Then he said, Lord, that I may receive my sight.
42 A Jezus mu rzekł: Przejrzyj, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.
43 I zarazem przejrzał, i szedł za nim, wielbiąc Boga. Co wszystek lud widząc, dał chwałę Bogu.
And instantly he received sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise to God.
