Łukasza 17
1 I rzekł do uczniów: Nie można, aby zgorszenia przyjść nie miały; ale biada temu, przez którego przychodzą!
et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala vae autem illi per quem veniunt
2 Lepiej by mu było, aby młyński kamień zawieszony był na szyi jego, i wrzucony był w morze, niżby jednego z tych małych zgorszyć miał.
utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis
3 Miejcież się na pieczy. A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, strofuj go, a jeźliby się upamiętał, odpuść mu.
adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si paenitentiam egerit dimitte illi
4 A choćby siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedmkroć przez dzień się do ciebie nawrócił, mówiąc: Żal mi tego; odpuść mu.
et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me dimitte illi
5 I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.
et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem
6 A Pan rzekł: Jeźlibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, a rzeklibyście temu drzewu leśnej figi: Wyrwij się z korzenia, a wsadź się w morzu, usłuchałoby was.
dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis
7 I któż z was jest, co by miał sługę orzącego albo pasącego, który gdyby się wrócił, zaraz by mu rzekł: Pójdź, a usiądź za stół?
quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe
8 I owszem, izali mu nie rzecze: Nagotuj, co bym wieczerzał, a przepasawszy się, służ mi, aż się najem i napiję, a potem i ty jedz i pij?
et non dicet ei para quod cenem et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post haec tu manducabis et bibes
9 Izali dziękuje słudze onemu, iż uczynił to, co mu było rozkazano? Nie zda mi się.
numquid gratiam habet servo illi quia fecit quae sibi imperaverat non puto
10 Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, bo cośmy byli powinni uczynić, uczyniliśmy.
sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus
11 I stało się, gdy szedł do Jeruzalemu, że szedł pośrodkiem Samaryi i Galilei.
et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilaeam
12 A gdy wchodził do niektórego miasteczka, zabieżało mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka.
et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe
13 A ci podniósłszy głos swój, rzekli: Jezusie, Nauczycielu! zmiłuj się nad nami.
et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor miserere nostri
14 Które on ujrzawszy, rzekł im: Szedłszy okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że oczyszczeni są.
quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt
15 Ale jeden z nich ujrzawszy, że jest uzdrowiony, wrócił się, wielkim głosem chwaląc Boga;
unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum
16 I padł na oblicze swoje u nóg jego, dziękując mu; a ten był Samarytanin.
et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens et hic erat Samaritanus
17 A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaż nie dziesięć jest oczyszczonych, a dziewięć kędy?
respondens autem Iesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt
18 Nie znaleźli się, aby się wrócili, i dali chwałę Bogu, jedno ten cudzoziemiec?
non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena
19 I rzekł mu: Wstań, idź, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit
20 A będąc pytany od Faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć królestwo Boże z postrzeżeniem;
interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione
21 Ani rzeką: Oto tu, albo oto tam jest: albowiem oto królestwo Boże wewnątrz was jest.
neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est
22 I rzekł do uczniów: Przyjdą dni, że będziecie żądać, abyście widzieli jeden dzień ze dni Syna człowieczego, ale nie oglądacie.
et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis
23 I rzeką wam: Oto tu, albo oto tam jest; ale nie chodźcie, ani się za nimi udawajcie.
et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini
24 Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzień swój.
nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua
25 Ale pierwej musi wiele ucierpieć, i być odrzuconym od narodu tego.
primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac
26 A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego.
et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis
27 Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, a wytracił wszystkie.
edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Noe in arcam et venit diluvium et perdidit omnes
28 Także też jako się działo za dni Lotowych, jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali.
similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant aedificabant
29 Ale dnia tego, gdy wyszedł Lot z Sodomy, spadł jako deszcz ogień z siarką z nieba, i wytracił wszystkie.
qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit
30 Takci też będzie w on dzień, którego się Syn człowieczy objawi.
secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur
31 Onegoż dnia, byłliby kto na dachu, a naczynia jego w domu, niech nie zstępuje, aby je pobrał; a kto na roli, niech się także nie wraca do tego, co jest pozad.
in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro
32 Pamiętajcie na żonę Lotową.
memores estote uxoris Loth
33 Ktobykolwiek chciał zachować duszę swoję, straci ją; a kto by ją kolwiek stracił, ożywi ją.
quicumque quaesierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam
34 Powiadam wam: Onej nocy będą dwaj na jednem łożu; jeden wzięty będzie, a drugi zostawiony.
dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur
35 Dwie będą mleć z sobą; jedna wzięta będzie, a druga zostawiona.
duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur
36 Dwaj będą na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
respondentes dicunt illi ubi Domine
37 A odpowiadając rzekli mu: Gdzież Panie? A on im rzekł: Gdzie będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły.
qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae
