< Łukasza 17 >
1 I rzekł do uczniów: Nie można, aby zgorszenia przyjść nie miały; ale biada temu, przez którego przychodzą!
Jesu ing a hubatkhqi venawh: “Thlang ak thawlh sak ik-oeih taw awm hly ngai ngai hy, cehlai thawlhnaak aham ce a ik-oeih ak awm sakkungkhqi ce khaw na map uhy.
2 Lepiej by mu było, aby młyński kamień zawieszony był na szyi jego, i wrzucony był w morze, niżby jednego z tych małych zgorszyć miał.
Vawhkaw naasenkhqi thawlh sak anglakawhtaw cawhkaw thlang ce a hawng awh cang neetnaak lung awi sak nawh tuilik khuina nik khawng man anih aham leek hly bet hy.
3 Miejcież się na pieczy. A jeźliby zgrzeszył przeciwko tobie brat twój, strofuj go, a jeźliby się upamiętał, odpuść mu.
Cedawngawh ak leek na qalqing uh. Na koeinaa a thawlh awhtaw, anih ce toel lah, ang zut awhtaw, ak khan awh qeenkhaw ngai law.
4 A choćby siedmkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedmkroć przez dzień się do ciebie nawrócił, mówiąc: Żal mi tego; odpuść mu.
Nak khan awh khaw hypoet awh ak khqih dy awh thawlh nawh, ak khqih dy bai lawt na venawh, ‘Zut nyng’ a ti awhtaw qeenkhaw ngai law pe,” tinak khqi hy.
5 I rzekli Apostołowie Panu: Przymnóż nam wiary.
Ceityihkhqi ing Bawipa venawh, “Kaimih ak cangnaak ve taai law sak lah! tina uhy.
6 A Pan rzekł: Jeźlibyście mieli wiarę jako ziarno gorczyczne, a rzeklibyście temu drzewu leśnej figi: Wyrwij się z korzenia, a wsadź się w morzu, usłuchałoby was.
A mingmih a venawh, “Antlam ak ui teh mah cangnaak nami taak mantaw, vawhkaw thaithing a venawh, ‘Nak kqa mah na phu qu nawhtaw tuicunli na khawng qu lah,’ nami tinaak awh ce, nami tinaak amyihna namik awi ce ngai law kaw.
7 I któż z was jest, co by miał sługę orzącego albo pasącego, który gdyby się wrócił, zaraz by mu rzekł: Pójdź, a usiądź za stół?
Nangmih ak khuiawh kaw thlang pynoet ing, laikawk ak nawk, am awhtaw tuu ak khai tyihzawih pynoet ta mai lah seh. Cawhkaw tyihzawih ce laikawk nakaw a pha law kqoeng awh,
8 I owszem, izali mu nie rzecze: Nagotuj, co bym wieczerzał, a przepasawszy się, służ mi, aż się najem i napiję, a potem i ty jedz i pij?
Buh lo hlah, leng qu nawhtaw buh ka ai boeih hlan dy ni qeh; cekcoengawh aw a ai bit kawp ti,’ am namik tinaak hly nu?
9 Izali dziękuje słudze onemu, iż uczynił to, co mu było rozkazano? Nie zda mi się.
A sai hly kawi ik-oeih ce a sai dawngawh a tyihzawih ak khan awh zeelnaak awi ak kqawn hly re aw?
10 Także i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam rozkazano, mówcie: Słudzy nieużyteczni jesteśmy, bo cośmy byli powinni uczynić, uczyniliśmy.
Cemyih lawtna nangmih awm nami sai hly kawi ik-oeih boeih nami sai coengawh, ‘Amak kawihka tyihzawih na ni ka mi awm hy; ka sai hly kawi qoe ni ka mi sai hy,’ ti uh,” tinak khqi hy.
11 I stało się, gdy szedł do Jeruzalemu, że szedł pośrodkiem Samaryi i Galilei.
Jerusalem khaw benna, Samari ingkaw Kalili khawqi benna kawng cet hy.
12 A gdy wchodził do niektórego miasteczka, zabieżało mu dziesięć mężów trędowatych, którzy stanęli z daleka.
Vangca pynoet ak khuiawh, a kun awh, mynqaai ak neh thlang thlanghqa ing pan law uhy. Ak hla nakawng dyi unawh,
13 A ci podniósłszy głos swój, rzekli: Jezusie, Nauczycielu! zmiłuj się nad nami.
khawteh na, Bawipa Jesu, kaimih ve nim qeen khqi lah! tinawh qeennaak thoeh uhy.
14 Które on ujrzawszy, rzekł im: Szedłszy okażcie się kapłanom. I stało się, gdy szli, że oczyszczeni są.
Cekkhqi ce a huh awh, “Cet unawh taw, khawsoeih a venawh nami pum ce huh uh,” tinak khqi hy. A ming voei awh ce a mingmih ce qoei boeih uhy.
15 Ale jeden z nich ujrzawszy, że jest uzdrowiony, wrócił się, wielkim głosem chwaląc Boga;
A mingmih ak khuiawh kaw thlang pynoet ing, mynqaai a qoei ce a huh awh, hlat law tlaih nawh, khawteh na khy nawh Khawsa ce kyihcah hy.
16 I padł na oblicze swoje u nóg jego, dziękując mu; a ten był Samarytanin.
Jesu a khawkung awh ce ang tluk doena zeelnaak awi kqawn hy; anih taw Samari thlang na awm hy.
17 A Jezus odpowiadając, rzekł: Zaż nie dziesięć jest oczyszczonych, a dziewięć kędy?
Jesu ing, Thlanghqa na qoei boeih uhyk ti my? Thlang kow tloek taw hana nu ami awm?
18 Nie znaleźli się, aby się wrócili, i dali chwałę Bogu, jedno ten cudzoziemiec?
Vawhkaw khaw lawk thlang ti kaa taw ak chang tloek ak khuiawh Khawsa kyihcah aham ak voei law pynoet ca awm am awm nawh nu? tinawh doet law pynoet ca awm am awm nawh nu? tinawh doet khqi hy.
19 I rzekł mu: Wstań, idź, wiara twoja ciebie uzdrowiła.
Ce ak thlang a venawh, “Tho nawhtaw cet hlah, nak cangnaak ing ni qoei sak hawh hy,” tina hy.
20 A będąc pytany od Faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im i rzekł: Nie przyjdzieć królestwo Boże z postrzeżeniem;
Hypoet taw, Khawsa qam a lawnaak hly akawng ce Farasikhqi ing doet uhy. Jesu ing, “Khawsa qam taw nangmih a mikhuh awh am law hy,
21 Ani rzeką: Oto tu, albo oto tam jest: albowiem oto królestwo Boże wewnątrz was jest.
'Vawh ni a awm,’ am awhtaw, ‘Cawh ni a awm,’ tinawh u ing awm ap kqawn thai hy. Khawsa ram taw nangmih ak khuiawh ni a awm,” tinak khqi hy.
22 I rzekł do uczniów: Przyjdą dni, że będziecie żądać, abyście widzieli jeden dzień ze dni Syna człowieczego, ale nie oglądacie.
Cekcoengawh a hubatkhqi venawh, “Thlanghqing Capa a khawnghi hypoet ca awm huh aham nami ngaihnaak a khawnghi ce law kaw, cehlai am hu kawm uk ti.
23 I rzeką wam: Oto tu, albo oto tam jest; ale nie chodźcie, ani się za nimi udawajcie.
thlangkhqi ing, ‘cawh ni a awm hy ce!’ am awhtaw, ‘Vawh ni a awm hy ve!’ ni tinak khqi kaw. Cekkhqi hu awh koeh cet uh.
24 Albowiem jako błyskawica, błyskając się od jednej strony, która jest pod niebem, aż do drugiej, która jest pod niebem, świeci: tak będzie i Syn człowieczy w dzień swój.
Thlanghqing Capa a khawnghi taw khaw phla balh balh nawh khan ak kqannaak awhkawng a dytnaak dyna ak coei amyihna awm kaw.
25 Ale pierwej musi wiele ucierpieć, i być odrzuconym od narodu tego.
Cehlai anih ing khuikhanaak ce hu ma kaw, ve a khuk awhkaw thlangkhqi ing hoet kawm uh.
26 A jako było za dni Noego, tak będzie i za dni Syna człowieczego.
Novah khuk awhkaw myihna, Thlanghqing Capa a khawnghi ce awm lawt kaw.
27 Jedli, pili, żenili się i za mąż wydawali aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia, i przyszedł potop, a wytracił wszystkie.
Novah ing lawng khuina a kun dy, thlangkhqi ing ai uhy, aw uhy, zu lo unawh vaa ta uhy. Cehlai tuiliu ce law nawh a mingmih ce liu khqi boeih hy.
28 Także też jako się działo za dni Lotowych, jedli, pili, kupowali, sprzedawali, szczepili, budowali.
Lot a khuk awh awm cemyihna ce awm hy. Cawhkaw thlangkhqi ing ai uhy, aw uhy, ik-oeih zawi uhy, thlai uhy, ik-oeih ling uhy, imkhqi sa uhy.
29 Ale dnia tego, gdy wyszedł Lot z Sodomy, spadł jako deszcz ogień z siarką z nieba, i wytracił wszystkie.
Cehlai Lot ing Sodom khaw a cehtaaknaak a khawnghi awhtaw, khan nakawng kat mai tla law nawh a mingmih boeih ce ui hy.
30 Takci też będzie w on dzień, którego się Syn człowieczy objawi.
Thlanghqing Capa a lawnaak khawnghi ce cemyihna awm lawt kaw.
31 Onegoż dnia, byłliby kto na dachu, a naczynia jego w domu, niech nie zstępuje, aby je pobrał; a kto na roli, niech się także nie wraca do tego, co jest pozad.
Ce a khawnghi a pha awh u awm iptih na ak awm ing, ipkhui nakaw ik-oeih ak lo na koeh nuk kqum voel seh. Lo na ak awm ing ik-oeih ak lo na im na koeh hlat tlaih voel seh.
32 Pamiętajcie na żonę Lotową.
Lot a zu ce poek uh!
33 Ktobykolwiek chciał zachować duszę swoję, straci ją; a kto by ją kolwiek stracił, ożywi ją.
U awm a hqingnaak thawng aham ak ngaih ing a hqingnaak ce hlawng kawmsaw, u awm a hqingnaak ak hlawng ingtaw hu lat kaw.
34 Powiadam wam: Onej nocy będą dwaj na jednem łożu; jeden wzięty będzie, a drugi zostawiony.
Ce am than awh, ihkhun awh thlang pakkhih ip kaw; pynoet ce lo kawnsaw, pynoet ce cehta kaw.
35 Dwie będą mleć z sobą; jedna wzięta będzie, a druga zostawiona.
Nu pakkhih ing sum su kaw; pynoet ce lo kawmsaw, pynoet ce cehta kaw,” tinak khqi hy.
36 Dwaj będą na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony.
Cekcoengawh, “Lo awh thlang pakkhih awm kaw; pynoet ce lawh na awm kawmsaw pynoet cetaw cehtaak na awm kaw,” tinak khqi hy.
37 A odpowiadając rzekli mu: Gdzież Panie? A on im rzekł: Gdzie będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły.
A mingmih ing, Bawipa, ce han awh a awm kaw? tinawh doet uhy. Anih ing, “Meh qawk a awmnaak awh, langtahkhqi awm kawm uh,” tinak khqi hy.