< Łukasza 15 >

1 I przybliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchali.
Siadong te le mawnei te Jesus thu ngai tu in a kung ah hongpai tek uh hi.
2 I szemrali Faryzeuszowie i nauczeni w Piśmie, mówiąc: Ten grzeszniki przyjmuje i je z nimi.
Taciang, hisia pa in mawnei te sang a, amate taw an ne khawm hi, ci Pharisee te le thukhamhil te phun uh hi.
3 I powiedział im to podobieństwo, mówiąc:
Taciang Jesus in hi sontena amate tung ah son hi.
4 Któryż z was człowiek, gdyby miał sto owiec, a straciłby jednę z nich, izali nie zostawia onych dziewięćdziesięciu i dziewięciu na puszczy, a nie idzie za oną, która zginęła, ażby ją znalazł?
Note sung ah khatpo in, tuu zakhat nei a, khat bo a hile, sawm kua le kua teng duisung ah nusia in, a bo tuu a mu dong zong tu hi ngawl ziam?
5 A znalazłszy kładzie ją na ramiona swoje, radując się.
A mu ciang in, lungdam in a liangko mual suan hi.
6 A przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół, i sąsiadów, mówiąc im: Radujcie się ze mną; bom znalazł owcę, która była zginęła.
Inn a thet ciang in, a lawm te le innpam te samkhawm tek a, hong lungdampui tavun; banghangziam cile a bo ka tuu mukik khi hi, ci hi.
7 Powiadam wam, że taka będzie radość w niebie nad jednym grzesznikiem pokutującym, więcej niż nad dziewięćdziesiąt i dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują pokuty.
Keima in kong son hi, tasia bangma in, mawna kisik ngawl mihing sawm kua le kua te sang in, mawna a ki sikkik khat tung ah, vantung ah lungdamna tamzaw tu hi.
8 Albo która niewiasta mając dziesięć groszy, jeźliby straciła grosz jeden, izali nie zapala świecy, i nie umiata domu, a nie szuka z pilnością, ażby znalazła?
A hibale, numei khat in dangka pia sawm nei a, pia khat a bosua le, khuaimei de in, a inn phiat tu a, hanciam in a mu dong zong tu hi ngawl ziam?
9 A znalazłszy, zwołuje przyjaciółek i sąsiadek, mówiąc: Radujcie się ze mną; albowiem znalazłam grosz, którym była straciła.
A mu ciang in, a lawm te le a innpam te samkhawm in, hong lungdam pui tavun; banghangziam cile ka bosua dangka mukik zo khi hi, ci hi.
10 Tak, powiadam wam, będzie radość przed Anioły Bożymi nad jednym grzesznikiem pokutującym.
Tasia bangma in, keima in kong ci hi, a ki sikkik mawnei khat tung ah Pathian vantungmi te sung ah lungdamna om hi, ci hi.
11 Nadto rzekł: Człowiek niektóry miał dwóch synów,
Jesus in hibang in ci hi, Pasal khat in tapa ni nei a:
12 I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze! daj mi dział majętności na mię przypadający. I rozdzielił im majętność.
A nozaw in a pakung ah, pa awng, ka lua tu ngamh hong pia tan, ci hi. Taciang a pa in a neisa theampo a tate ni hawmsak hi.
13 A po niewielu dniach, zebrawszy wszystko on młodszy syn, odjechał w daleką krainę, i rozproszył tam majętność swoję, żyjąc rozpustnie.
Ni tam ngei ngawl in a tapa nozaw in a nga teng theampo kaikhawm a, ngam khuala mama ah khualhaw hi, taciang a neisa theampo a ukbang in pakvawt in zang vapeak hi.
14 A gdy wszystko potracił, stał się głód wielki w onej krainie, a on począł niedostatek cierpieć.
A nei theampo a zaksiat zawkciang, tua ngam ah kialpi tung a; ki tangsam mama in om hi.
15 A tak szedłszy, przystał do jednego mieszczanina onej krainy, który go posłał do folwarku swego, aby pasł świnie.
Tua ngam mi khat kung ah pai a, tua pa in vok an pia tu in a lo ah paisak hi.
16 I żądał napełnić brzuch swój młótem, które jadały świnie; ale mu nikt nie dawał.
Vok i neak be haw nangawn a khamteak in ne nuam napi: kuama in bangma pia ngawl hi.
17 Potem przyszedłszy do siebie, rzekł: O jako wiele najemników ojca mego mają dosyć chleba, a ja od głodu ginę!
A thin ciim ciang in, ka pa kung ah a kicial naseam te bekzong an a kham in nei uh a val lai hi, kei ka hile ngilkial in mangthang tu ka hi zo hi!
18 Wstawszy tedy, pójdę do ojca mego i rzekę mu: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą.
Tho in, ka pa kung ah pai tu khi hi, taciang ama tung ah, pa awng, vantung le na mai ah khial zo khi hi,
19 I nie jestem godzien więcej być nazywany synem twoim, uczyń mię jako jednego z najemników twoich.
Na tapa ci tu zong ki phu nawn bong: na cial tawm naseam khat bang in hong koi tan, ka ci tu hi, ci hi.
20 Tedy wstawszy, szedł do ojca swego. A gdy on jeszcze był opodal, ujrzał go ojciec jego, i użaliwszy się go, przybieżał, a padłszy na szyję jego, pocałował go.
Taciang ama hong ding a, a pa kung ah pai hi. Ahihang a khuala mama kisam lai na pan, a pa in mu hi, taciang khuangaihuai sa in tai a, a ngawng pan koai in nam hi.
21 I rzekł mu syn: Ojcze! zgrzeszyłem przeciwko niebu i przed tobą, i jużem nie jest godzien, abym był nazywany synem twoim.
Taciang, a tapa in a pa kung ah, pa awng, vantung le na mai ah maw zo khi hi, na tapa ci tu zong ki phu nawn ngawl khi hi, ci hi.
22 Rzekł tedy ojciec do sług swoich: Przynieście onę przednią szatę, a obleczcie go, i dajcie pierścień na rękę jego, i obuwie na nogi jego.
Ahihang a pa in a naseam te kung ah, puan a phabel hong la tavun a, silsak vun; a khut ah khutzungbu bulsak vun, taciang a peang ah peangdap bulsak vun:
23 A przywiódłszy ono tłuste cielę, zabijcie, a jedząc bądźmy weseli.
Taciang khuino thau khat hong la tavun a, ngo vun; taciang i ne khawm tek tu a, thinnuam in i om khawm tek tu hi:
24 Albowiem ten syn mój umarł był, a zasię ożył; zginął był, i znaleziony jest; i poczęli się weselić.
Banghangziam cile hi ka tapa sia thi hi, ahizong, nungta kik hi; bo hi kale, ki mu kik hi, ci hi. Tabang in thinnuam in om khawm tek uh hi.
25 Ale starszy syn jego był na polu; a gdy przychodząc przybliżył się ku domowi, usłyszał muzykę i tańce;
Tu in a tapa lianzaw lo ah om hi: lo pan hong cia a, inn nai a thet ciang in lasa le lapna aw nging te za hi.
26 A zawoławszy jednego z sług, pytał, co by to było.
Taciang naseam khat sam a, hi thu te a bangthu ziam, ci dong hi.
27 A on mu powiedział: Brat twój przyszedł, i zabił ojciec twój ono tłuste cielę, iż go zdrowego dostał.
Tua naseam pa in, na naupa hong cia a; cidam ludam in hong thengkik ahikom, na pa in khuino a thau khat ngaw hi, ci hi.
28 I rozgniewał się, a nie chciał wnijść; ale ojciec jego wyszedłszy prosił go.
A tapa lianzaw sia a thin-uk ahikom, innsung zong tum nuam ngawl hi: tua ahikom a pa pusuak a, innsung ah tum tu in tho hi.
29 A on odpowiadając, rzekł ojcu: Oto przez tak wiele lat służę tobie, a nigdym nie przestąpił przykazania twego; wszakżeś mi nigdy nie dał koźlęcia, abym się z przyjacioły moimi weselił.
A pa hibang in zo hi, en in, kum tam mama na na seam khi hi, na thupiak bangma hun peal ngei ngawl khi hi: ahihang ka lawm te taw thinnuam khawm tu in, kealno khat zong hong pia ngei ngawl hi hi:
30 Ale gdy ten syn twój, który pożarł majętność twoję z wszetecznicami, przyszedł, zabiłeś mu ono tłuste cielę.
Ahihang hi na tapa, pumpi kizuak te taw na neisa theampo hong sut pa hong cia pociang in, khuino thau ngaw ni hi, ci hi.
31 A on mu rzekł; Synu! tyś zawsze ze mną, a wszystkie dobra moje twoje są.
Taciang a pa in ama tung ah, ka tapa awng, nang sia keima taw om tawntung ni hi, taciang ka neisa theampo sia nangma' a hihi.
32 Lecz trzeba było weselić się i radować, że ten brat twój umarł był, a zasię ożył, i zginął był a znaleziony jest.
Ahihang na naupa sia, thi napi, nungta kik hi; bo napi, tu in mu kik khi hi, tua ahikom thinnop na le lungdamna ka vawt tu ki lawm hi, ci hi.

< Łukasza 15 >