Łukasza 11
1 I stało się, gdy on był na niektórem miejscu, modląc się, że gdy przestał, rzekł do niego jeden z uczniów jego, Panie! naucz nas modlić się, tak jako i Jan nauczył uczniów swoich.
அநந்தரம்’ ஸ கஸ்மிம்’ஸ்²சித் ஸ்தா²நே ப்ரார்த²யத தத்ஸமாப்தௌ ஸத்யாம்’ தஸ்யைக: ஸி²ஷ்யஸ்தம்’ ஜகா³த³ ஹே ப்ரபோ⁴ யோஹந் யதா² ஸ்வஸி²ஷ்யாந் ப்ரார்த²யிதும் உபதி³ஷ்டவாந் ததா² ப⁴வாநப்யஸ்மாந் உபதி³ஸ²து|
2 I rzekł im: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebiesiech! Święć się imię twoje; przyjdź królestwo twoje; bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi.
தஸ்மாத் ஸ கத²யாமாஸ, ப்ரார்த²நகாலே யூயம் இத்த²ம்’ கத²யத்⁴வம்’, ஹே அஸ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²பிதஸ்தவ நாம பூஜ்யம்’ ப⁴வது; தவ ராஜத்வம்’ ப⁴வது; ஸ்வர்கே³ யதா² ததா² ப்ரு’தி²வ்யாமபி தவேச்ச²யா ஸர்வ்வம்’ ப⁴வது|
3 Chleba naszego powszedniego daj nam na każdy dzień.
ப்ரத்யஹம் அஸ்மாகம்’ ப்ரயோஜநீயம்’ போ⁴ஜ்யம்’ தே³ஹி|
4 I odpuść nam grzechy nasze; bo też i my odpuszczamy każdemu winowajcy naszemu. A nie wwódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw od złego.
யதா² வயம்’ ஸர்வ்வாந் அபராதி⁴ந: க்ஷமாமஹே ததா² த்வமபி பாபாந்யஸ்மாகம்’ க்ஷமஸ்வ| அஸ்மாந் பரீக்ஷாம்’ மாநய கிந்து பாபாத்மநோ ரக்ஷ|
5 Zatem rzekł do nich: Któż z was mieć będzie przyjaciela, i pójdzie do niego o północy i rzecze mu: Przyjacielu! pożycz mi trzech chlebów;
பஸ்²சாத் ஸோபரமபி கதி²தவாந் யதி³ யுஷ்மாகம்’ கஸ்யசித்³ ப³ந்து⁴ஸ்திஷ்ட²தி நிஸீ²தே² ச தஸ்ய ஸமீபம்’ ஸ க³த்வா வத³தி,
6 Albowiem przyjaciel mój przyszedł z drogi do mnie, a nie mam, co przed niego położyć.
ஹே ப³ந்தோ⁴ பதி²க ஏகோ ப³ந்து⁴ ர்மம நிவேஸ²நம் ஆயாத: கிந்து தஸ்யாதித்²யம்’ கர்த்தும்’ மமாந்திகே கிமபி நாஸ்தி, அதஏவ பூபத்ரயம்’ மஹ்யம் ரு’ணம்’ தே³ஹி;
7 A on będąc w domu, odpowiedziałby mówiąc: Nie uprzykrzaj mi się; już są drzwi zamknięte, a dziatki moje są ze mną w pokoju; nie mogę wstać, abym ci dał.
ததா³ ஸ யதி³ க்³ரு’ஹமத்⁴யாத் ப்ரதிவத³தி மாம்’ மா க்லிஸா²ந, இதா³நீம்’ த்³வாரம்’ ருத்³த⁴ம்’ ஸ²யநே மயா ஸஹ பா³லகாஸ்²ச திஷ்ட²ந்தி துப்⁴யம்’ தா³தும் உத்தா²தும்’ ந ஸ²க்நோமி,
8 Powiadam wam: Chociażby mu nie dał wstawszy, przeto że jest przyjacielem jego, wszakże dla niewstydliwego nalegania jego wstawszy, da mu, ile potrzebuje.
தர்ஹி யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, ஸ யதி³ மித்ரதயா தஸ்மை கிமபி தா³தும்’ நோத்திஷ்ட²தி ததா²பி வாரம்’ வாரம்’ ப்ரார்த²நாத உத்தா²பித: ஸந் யஸ்மிந் தஸ்ய ப்ரயோஜநம்’ ததே³வ தா³ஸ்யதி|
9 I jać wam powiadam: Proście, a będzie wam dano; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a będzie wam otworzono.
அத: காரணாத் கத²யாமி, யாசத்⁴வம்’ ததோ யுஷ்மப்⁴யம்’ தா³ஸ்யதே, ம்ரு’க³யத்⁴வம்’ தத உத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்ஸ்யத², த்³வாரம் ஆஹத ததோ யுஷ்மப்⁴யம்’ த்³வாரம்’ மோக்ஷ்யதே|
10 Każdy bowiem, kto prosi, bierze, a kto szuka, znajduje, a temu, co kołacze, będzie otworzono.
யோ யாசதே ஸ ப்ராப்நோதி, யோ ம்ரு’க³யதே ஸ ஏவோத்³தே³ஸ²ம்’ ப்ராப்நோதி, யோ த்³வாரம் ஆஹந்தி தத³ர்த²ம்’ த்³வாரம்’ மோச்யதே|
11 A któryż jest z was ojciec, którego gdyby prosił syn o chleb, izali mu da kamień? Albo prosiłby o rybę, izali mu zamiast ryby da węża?
புத்ரேண பூபே யாசிதே தஸ்மை பாஷாணம்’ த³தா³தி வா மத்ஸ்யே யாசிதே தஸ்மை ஸர்பம்’ த³தா³தி
12 Albo prosiłliby o jaje, izali mu da niedźwiadka?
வா அண்டே³ யாசிதே தஸ்மை வ்ரு’ஸ்²சிகம்’ த³தா³தி யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே க ஏதாத்³ரு’ஸ²: பிதாஸ்தே?
13 Ponieważ tedy wy, będąc złymi, umiecie dobre dary dawać dzieciom waszym: jakoż daleko więcej Ojciec wasz niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go oń proszą?
தஸ்மாதே³வ யூயமப⁴த்³ரா அபி யதி³ ஸ்வஸ்வபா³லகேப்⁴ய உத்தமாநி த்³ரவ்யாணி தா³தும்’ ஜாநீத² தர்ஹ்யஸ்மாகம்’ ஸ்வர்க³ஸ்த²: பிதா நிஜயாசகேப்⁴ய: கிம்’ பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ந தா³ஸ்யதி?
14 Tedy wyganiał dyjabła, który był niemy. I stało się, gdy wyszedł on dyjabeł, przemówił niemy; i dziwował się lud.
அநந்தரம்’ யீஸு²நா கஸ்மாச்சித்³ ஏகஸ்மிந் மூகபூ⁴தே த்யாஜிதே ஸதி ஸ பூ⁴தத்யக்தோ மாநுஷோ வாக்யம்’ வக்தும் ஆரேபே⁴; ததோ லோகா: ஸகலா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ மேநிரே|
15 Ale niektórzy z nich mówili: Przez Beelzebuba, książęcia dyjabelskiego, wygania dyjabły.
கிந்து தேஷாம்’ கேசிதூ³சு ர்ஜநோயம்’ பா³லஸிபூ³பா³ அர்தா²த்³ பூ⁴தராஜேந பூ⁴தாந் த்யாஜயதி|
16 Drudzy zasię kusząc go, żądali znamienia od niego z nieba.
தம்’ பரீக்ஷிதும்’ கேசித்³ ஆகாஸீ²யம் ஏகம்’ சிஹ்நம்’ த³ர்ஸ²யிதும்’ தம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே|
17 Ale on widząc myśli ich, rzekł im: Każde królestwo rozdzielone samo przeciwko sobie pustoszeje, a dom na dom upada.
ததா³ ஸ தேஷாம்’ மந: கல்பநாம்’ ஜ்ஞாத்வா கத²யாமாஸ, கஸ்யசித்³ ராஜ்யஸ்ய லோகா யதி³ பரஸ்பரம்’ விருந்த⁴ந்தி தர்ஹி தத்³ ராஜ்யம் நஸ்²யதி; கேசித்³ க்³ரு’ஹஸ்தா² யதி³ பரஸ்பரம்’ விருந்த⁴ந்தி தர்ஹி தேபி நஸ்²யந்தி|
18 A jeźliżeć i szatan rozdzielony jest przeciwko sobie, jakoż się ostoi królestwo jego? albowiem powiadacie, iż ja przez Beelzebuba wyganiam dyjabły.
ததை²வ ஸை²தாநபி ஸ்வலோகாந் யதி³ விருணத்³தி⁴ ததா³ தஸ்ய ராஜ்யம்’ கத²ம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி? பா³லஸிபூ³பா³ஹம்’ பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி யூயமிதி வத³த²|
19 A jeźliż ja przez Beelzebuba wyganiam dyjabły, synowie wasi przez kogoż wyganiają? Przetoż oni będą sędziami waszymi.
யத்³யஹம்’ பா³லஸிபூ³பா³ பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸந்தாநா: கேந த்யாஜயந்தி? தஸ்மாத் தஏவ கதா²யா ஏதஸ்யா விசாரயிதாரோ ப⁴விஷ்யந்தி|
20 Ale jeźliż ja palcem Bożym wyganiam dyjabły, zaisteć przyszło do was królestwo Boże.
கிந்து யத்³யஹம் ஈஸ்²வரஸ்ய பராக்ரமேண பூ⁴தாந் த்யாஜயாமி தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ நிகடம் ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யமவஸ்²யம் உபதிஷ்ட²தி|
21 Gdy mocarz uzbrojony strzeże pałacu swego, w pokoju są majętności jego;
ப³லவாந் புமாந் ஸுஸஜ்ஜமாநோ யதிகாலம்’ நிஜாட்டாலிகாம்’ ரக்ஷதி ததிகாலம்’ தஸ்ய த்³ரவ்யம்’ நிருபத்³ரவம்’ திஷ்ட²தி|
22 Ale gdy mocniejszy nadeń nadszedłszy, zwycięży go, odejmuje wszystko oręże jego, w którem ufał, a łupy jego rozdaje.
கிந்து தஸ்மாத்³ அதி⁴கப³ல: கஸ்²சிதா³க³த்ய யதி³ தம்’ ஜயதி தர்ஹி யேஷு ஸ²ஸ்த்ராஸ்த்ரேஷு தஸ்ய விஸ்²வாஸ ஆஸீத் தாநி ஸர்வ்வாணி ஹ்ரு’த்வா தஸ்ய த்³ரவ்யாணி க்³ரு’ஹ்லாதி|
23 Kto nie jest ze mną, przeciwko mnie jest; a kto nie zbiera ze mną, rozprasza.
அத: காரணாத்³ யோ மம ஸபக்ஷோ ந ஸ விபக்ஷ: , யோ மயா ஸஹ ந ஸம்’க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ விகிரதி|
24 Gdy duch nieczysty wychodzi od człowieka, przechadza się po miejscach suchych, szukając odpocznienia, a nie znalazłszy, mówi: Wrócę się do domu mego, skądem wyszedł.
அபரஞ்ச அமேத்⁴யபூ⁴தோ மாநுஷஸ்யாந்தர்நிர்க³த்ய ஸு²ஷ்கஸ்தா²நே ப்⁴ராந்த்வா விஸ்²ராமம்’ ம்ரு’க³யதே கிந்து ந ப்ராப்ய வத³தி மம யஸ்மாத்³ க்³ரு’ஹாத்³ ஆக³தோஹம்’ புநஸ்தத்³ க்³ரு’ஹம்’ பராவ்ரு’த்ய யாமி|
25 A przyszedłszy znajduje umieciony i ochędożony.
ததோ க³த்வா தத்³ க்³ரு’ஹம்’ மார்ஜிதம்’ ஸோ²பி⁴தஞ்ச த்³ரு’ஷ்ட்வா
26 Tedy idzie i bierze z sobą siedm innych duchów gorszych niżeli sam, a wszedłszy mieszkają tam, i bywają rzeczy ostatnie człowieka onego gorsze, niżeli pierwsze.
தத்க்ஷணம் அபக³த்ய ஸ்வஸ்மாத³பி து³ர்ம்மதீந் அபராந் ஸப்தபூ⁴தாந் ஸஹாநயதி தே ச தத்³க்³ரு’ஹம்’ பவிஸ்²ய நிவஸந்தி| தஸ்மாத் தஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய ப்ரத²மத³ஸா²த: ஸே²ஷத³ஸா² து³: க²தரா ப⁴வதி|
27 I stało się, gdy on to mówił, że wyniósłszy głos niektóra niewiasta z ludu, rzekła mu: Błogosławiony żywot, który cię nosił, i piersi, któreś ssał!
அஸ்யா: கதா²யா: கத²நகாலே ஜநதாமத்⁴யஸ்தா² காசிந்நாரீ தமுச்சை: ஸ்வரம்’ ப்ரோவாச, யா யோஷித் த்வாம்’ க³ர்ப்³பே⁴(அ)தா⁴ரயத் ஸ்தந்யமபாயயச்ச ஸைவ த⁴ந்யா|
28 Ale on rzekł: Owszem błogosławieni są, którzy słuchają słowa Bożego i strzegą go.
கிந்து ஸோகத²யத் யே பரமேஸ்²வரஸ்ய கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தத³நுரூபம் ஆசரந்தி தஏவ த⁴ந்யா: |
29 A gdy się lud gromadził, począł mówić: Rodzaj ten rodzaj zły jest; znamienia szuka, ale mu znamię nie będzie dane, tylko ono znamię Jonasza proroka.
தத: பரம்’ தஸ்யாந்திகே ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மே ஜாதே ஸ வக்துமாரேபே⁴, ஆது⁴நிகா து³ஷ்டலோகாஸ்²சிஹ்நம்’ த்³ரஷ்டுமிச்ச²ந்தி கிந்து யூநஸ்ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²சிஹ்நம்’ விநாந்யத் கிஞ்சிச்சிஹ்நம்’ தாந் ந த³ர்ஸ²யிஷ்யதே|
30 Albowiem jako Jonasz był za znamię Niniwczykom, tak będzie i Syn człowieczy temu rodzajowi.
யூநஸ் து யதா² நீநிவீயலோகாநாம்’ ஸமீபே சிஹ்நரூபோப⁴வத் ததா² வித்³யமாநலோகாநாம் ஏஷாம்’ ஸமீபே மநுஷ்யபுத்ரோபி சிஹ்நரூபோ ப⁴விஷ்யதி|
31 Królowa z południa stanie na sądzie z mężami rodzaju tego, i potępi je; bo przyjechała od kończyn ziemi, aby słuchała mądrości Salomonowej; a oto tu więcej, niżeli Salomon.
விசாரஸமயே இதா³நீந்தநலோகாநாம்’ ப்ராதிகூல்யேந த³க்ஷிணதே³ஸீ²யா ராஜ்ஞீ ப்ரோத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யதி, யத: ஸா ராஜ்ஞீ ஸுலேமாந உபதே³ஸ²கதா²ம்’ ஸ்²ரோதும்’ ப்ரு’தி²வ்யா: ஸீமாத ஆக³ச்ச²த் கிந்து பஸ்²யத ஸுலேமாநோபி கு³ருதர ஏகோ ஜநோ(அ)ஸ்மிந் ஸ்தா²நே வித்³யதே|
32 Mężowie Niniwiccy staną na sądzie z tym rodzajem i potępią go, przeto że pokutowali na kazanie Jonaszowe; a oto tu więcej, niżeli Jonasz.
அபரஞ்ச விசாரஸமயே நீநிவீயலோகா அபி வர்த்தமாநகாலிகாநாம்’ லோகாநாம்’ வைபரீத்யேந ப்ரோத்தா²ய தாந் தோ³ஷிண: கரிஷ்யந்தி, யதோ ஹேதோஸ்தே யூநஸோ வாக்யாத் சித்தாநி பரிவர்த்தயாமாஸு: கிந்து பஸ்²யத யூநஸோதிகு³ருதர ஏகோ ஜநோ(அ)ஸ்மிந் ஸ்தா²நே வித்³யதே|
33 A nikt świecę zapaliwszy, nie stawia jej w skrytości, ani pod korzec, ale na świecznik, aby ci, którzy wchodzą, światło widzieli.
ப்ரதீ³பம்’ ப்ரஜ்வால்ய த்³ரோணஸ்யாத⁴: குத்ராபி கு³ப்தஸ்தா²நே வா கோபி ந ஸ்தா²பயதி கிந்து க்³ரு’ஹப்ரவேஸி²ப்⁴யோ தீ³ப்திம்’ தா³தம்’ தீ³பாதா⁴ரோபர்ய்யேவ ஸ்தா²பயதி|
34 Świecą ciała jest oko; jeźliby tedy oko twoje było szczere, i ciało twoje wszystko będzie jasne; a jeźliby złe było, i ciało twoje ciemne będzie.
தே³ஹஸ்ய ப்ரதீ³பஸ்²சக்ஷுஸ்தஸ்மாதே³வ சக்ஷு ர்யதி³ ப்ரஸந்நம்’ ப⁴வதி தர்ஹி தவ ஸர்வ்வஸ²ரீரம்’ தீ³ப்திமத்³ ப⁴விஷ்யதி கிந்து சக்ஷு ர்யதி³ மலீமஸம்’ திஷ்ட²தி தர்ஹி ஸர்வ்வஸ²ரீரம்’ ஸாந்த⁴காரம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி|
35 Patrzajże tedy, aby światło, które jest w tobie, nie było ciemnością.
அஸ்மாத் காரணாத் தவாந்த: ஸ்த²ம்’ ஜ்யோதி ர்யதா²ந்த⁴காரமயம்’ ந ப⁴வதி தத³ர்தே² ஸாவதா⁴நோ ப⁴வ|
36 Jeźli tedy wszystko ciało twoje jasne będzie, nie mając jakiej cząstki zaćmionej, będzieć wszystko tak jasne, że cię jako świeca blaskiem oświeci.
யத: ஸ²ரீரஸ்ய குத்ராப்யம்’ஸே² ஸாந்த⁴காரே ந ஜாதே ஸர்வ்வம்’ யதி³ தீ³ப்திமத் திஷ்ட²தி தர்ஹி துப்⁴யம்’ தீ³ப்திதா³யிப்ரோஜ்ஜ்வலந் ப்ரதீ³ப இவ தவ ஸவர்வஸ²ரீரம்’ தீ³ப்திமத்³ ப⁴விஷ்யதி|
37 A gdy to mówił, prosił go niektóry Faryzeusz, aby jadł obiad u niego; wszedłszy tedy, usiadł za stołem.
ஏதத்கதா²யா: கத²நகாலே பி²ருஸ்²யேகோ பே⁴ஜநாய தம்’ நிமந்த்ரயாமாஸ, தத: ஸ க³த்வா போ⁴க்தும் உபவிவேஸ²|
38 A widząc to Faryzeusz, dziwował się, że się nie umył przed obiadem.
கிந்து போ⁴ஜநாத் பூர்வ்வம்’ நாமாங்க்ஷீத் ஏதத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ பி²ருஸ்²யாஸ்²சர்ய்யம்’ மேநே|
39 I rzekł Pan do niego: Teraz wy, Faryzeuszowie! to, co jest zewnątrz kubka i misy, ochędażacie, ale to, co jest wewnątrz w was, pełne jest drapiestwa i złości.
ததா³ ப்ரபு⁴ஸ்தம்’ ப்ரோவாச யூயம்’ பி²ரூஸி²லோகா: பாநபாத்ராணாம்’ போ⁴ஜநபாத்ராணாஞ்ச ப³ஹி: பரிஷ்குருத² கிந்து யுஷ்மாகமந்த ர்தௌ³ராத்ம்யை ர்து³ஷ்க்ரியாபி⁴ஸ்²ச பரிபூர்ணம்’ திஷ்ட²தி|
40 Szaleni! izaż ten, który uczynił to, co jest zewnątrz, nie uczynił też tego, co jest wewnątrz?
ஹே ஸர்வ்வே நிர்போ³தா⁴ யோ ப³ஹி: ஸஸர்ஜ ஸ ஏவ கிமந்த ர்ந ஸஸர்ஜ?
41 Wszakże i z tego, co jest wewnątrz, dawajcie jałmużnę, a oto wszystkie rzeczy będą wam czyste.
தத ஏவ யுஷ்மாபி⁴ரந்த: கரணம்’ (ஈஸ்²வராய) நிவேத்³யதாம்’ தஸ்மிந் க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வாணி ஸு²சிதாம்’ யாஸ்யந்தி|
42 Ale biada wam, Faryzeuszowie! że dajecie dziesięcinę z mięty, i z ruty, i z każdego ziela, lecz opuszczacie sąd i miłość Bożą: teć rzeczy trzeba czynić, a onych nie opuszczać.
கிந்து ஹந்த பி²ரூஸி²க³ணா யூயம்’ ந்யாயம் ஈஸ்²வரே ப்ரேம ச பரித்யஜ்ய போதி³நாயா அருதா³தீ³நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸா²காநாஞ்ச த³ஸ²மாம்’ஸா²ந் த³த்த² கிந்து ப்ரத²மம்’ பாலயித்வா ஸே²ஷஸ்யாலங்க⁴நம்’ யுஷ்மாகம் உசிதமாஸீத்|
43 Biada wam Faryzeuszowie! że miłujecie pierwsze miejsca w bóżnicach i pozdrawiania na rynkach.
ஹா ஹா பி²ரூஸி²நோ யூயம்’ ப⁴ஜநகே³ஹே ப்ரோச்சாஸநே ஆபணேஷு ச நமஸ்காரேஷு ப்ரீயத்⁴வே|
44 Biada wam, nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie obłudni! bo jesteście jako groby, których nie widać, a ludzie, którzy chodzą po nich, nie wiedzą o nich.
வத கபடிநோ(அ)த்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச லோகாயத் ஸ்²மஸா²நம் அநுபலப்⁴ய தது³பரி க³ச்ச²ந்தி யூயம் தாத்³ரு’க³ப்ரகாஸி²தஸ்²மஸா²நவாத்³ ப⁴வத²|
45 A odpowiadając niektóry z zakonników, rzekł mu: Nauczycielu! to mówiąc i nas hańbisz.
ததா³நீம்’ வ்யவஸ்தா²பகாநாம் ஏகா யீஸு²மவத³த், ஹே உபதே³ஸ²க வாக்யேநேத்³ரு’ஸே²நாஸ்மாஸ்வபி தோ³ஷம் ஆரோபயஸி|
46 A on rzekł: I wam zakonnikom biada! albowiem obciążacie ludzi brzemiony nieznośnemi, a sami się i jednym palcem swoim tych brzemion nie dotykacie.
தத: ஸ உவாச, ஹா ஹா வ்யவஸ்தா²பகா யூயம் மாநுஷாணாம் உபரி து³: ஸஹ்யாந் பா⁴ராந் ந்யஸ்யத² கிந்து ஸ்வயம் ஏகாங்கு³ல்யாபி தாந் பா⁴ராந் ந ஸ்ப்ரு’ஸ²த²|
47 Biada wam! że budujecie groby proroków, a ojcowie wasi pozabijali je.
ஹந்த யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா யாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ(அ)வதி⁴ஷுஸ்தேஷாம்’ ஸ்²மஸா²நாநி யூயம்’ நிர்ம்மாத²|
48 Zaiste świadczycie, iż się kochacie w uczynkach ojców waszych; albowiem oni je pozabijali, a wy budujecie groby ich.
தேநைவ யூயம்’ ஸ்வபூர்வ்வபுருஷாணாம்’ கர்ம்மாணி ஸம்’மந்யத்⁴வே ததே³வ ஸப்ரமாணம்’ குருத² ச, யதஸ்தே தாநவதி⁴ஷு: யூயம்’ தேஷாம்’ ஸ்²மஸா²நாநி நிர்ம்மாத²|
49 Dlategoż też mądrość Boża rzekła: Poślę do nich proroki i Apostoły, a z nich niektóre zabijać i prześladować będą;
அதஏவ ஈஸ்²வரஸ்ய ஸா²ஸ்த்ரே ப்ரோக்தமஸ்தி தேஷாமந்திகே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப்ரேரிதாம்’ஸ்²ச ப்ரேஷயிஷ்யாமி ததஸ்தே தேஷாம்’ காம்’ஸ்²சந ஹநிஷ்யந்தி காம்’ஸ்²சந தாட³ஸ்²ஷ்யிந்தி|
50 Aby szukano od tego rodzaju krwi wszystkich proroków, która wylana jest od założenia świata,
ஏதஸ்மாத் காரணாத் ஹாபி³ல: ஸோ²ணிதபாதமாரப்⁴ய மந்தி³ரயஜ்ஞவேத்³யோ ர்மத்⁴யே ஹதஸ்ய ஸிக²ரியஸ்ய ரக்தபாதபர்ய்யந்தம்’
51 Od krwi Abla aż do krwi Zacharyjasza, który zginął między ołtarzem, i kościołem; zaiste powiadam wam, będą jej szukać od rodzaju tego.
ஜக³த: ஸ்ரு’ஷ்டிமாரப்⁴ய ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ யதிரக்தபாதா ஜாதாஸ்ததீநாம் அபராத⁴த³ண்டா³ ஏஷாம்’ வர்த்தமாநலோகாநாம்’ ப⁴விஷ்யந்தி, யுஷ்மாநஹம்’ நிஸ்²சிதம்’ வதா³மி ஸர்வ்வே த³ண்டா³ வம்’ஸ²ஸ்யாஸ்ய ப⁴விஷ்யந்தி|
52 Biada wam zakonnikom! boście wzięli klucz umiejętności; samiście nie weszli, a tym, którzy wnijść chcieli, zabranialiście.
ஹா ஹா வ்யவஸ்த²பகா யூயம்’ ஜ்ஞாநஸ்ய குஞ்சிகாம்’ ஹ்ரு’த்வா ஸ்வயம்’ ந ப்ரவிஷ்டா யே ப்ரவேஷ்டுஞ்ச ப்ரயாஸிநஸ்தாநபி ப்ரவேஷ்டும்’ வாரிதவந்த: |
53 A gdy im to mówił, poczęli nań nauczeni w Piśmie i Faryzeuszowie bardzo nacierać, i przyczynę mu dawać do mówienia o wielu rzeczach;
இத்த²ம்’ கதா²கத²நாத்³ அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச ஸதர்கா:
54 Czyhając nań i szukając, aby co uchwycili z ust jego, żeby go oskarżyli.
ஸந்தஸ்தமபவதி³தும்’ தஸ்ய கதா²யா தோ³ஷம்’ த⁴ர்த்தமிச்ச²ந்தோ நாநாக்²யாநகத²நாய தம்’ ப்ரவர்த்தயிதும்’ கோபயிதுஞ்ச ப்ராரேபி⁴ரே|
