Łukasza 10
1 A potem naznaczył Pan i drugich siedmdziesiąt, i rozesłał je po dwóch przed obliczem swojem do każdego miasta i miejsca, do którego przyjść miał.
Or après cela le seigneur désigna soixante et douze autres personnes, qu'il envoya deux par deux devant lui dans chaque ville et dans chaque lieu où il devait lui-même passer.
2 I mówił im: Żniwoć wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proścież tedy Pana żniwa, aby wypchnął robotników na żniwo swoje.
Or il leur disait: « La moisson est considérable, il est vrai, mais les ouvriers sont en petit nombre. Priez donc le Maître de la moisson afin qu'il envoie des ouvriers dans Sa moisson.
3 Idźcież: Oto ja was posyłam jako baranki wpośród wilków.
Allez! Voici, je vous envoie comme des agneaux parmi des loups.
4 Nie noścież mieszka, ani taistry, ani obuwia, i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie;
Ne portez point de bourse, ni de besace, ni de sandales, et ne saluez personne sur la route;
5 A do któregokolwiek domu wnijdziecie, naprzód mówcie: Pokój temu domowi.
mais dans quelque maison que vous entriez, dites d'abord: « Paix pour cette maison! »
6 A jeźliby tam był który syn pokoju, odpocznie nad nim pokój wasz; a jeźliż nie, wróci się do was.
Et s'il se trouve là un enfant de paix, votre paix reposera sur lui, autrement, elle reviendra à vous.
7 A w tymże domu zostańcie, jedząc i pijąc to, co mają; albowiem godzien jest robotnik zapłaty swojej; nie przechodźcie się z domu do domu.
Mais demeurez dans cette maison-là en mangeant et buvant ce qui s'y trouve, car l'ouvrier mérite son salaire; ne passez point de maison en maison.
8 A do któregokolwiek miasta weszlibyście, a przyjęliby was, jedzcie, co przed was położą;
Et dans quelque ville que vous entriez, si l'on vous reçoit, mangez ce qui vous est servi,
9 I uzdrawiajcie niemocnych, którzy by w niem byli, a mówcie im: Przybliżyło się do was królestwo Boże.
et guérissez les malades qui s'y trouvent, et dites-leur: « Le royaume de Dieu s'approche de vous. »
10 A do któregobyściekolwiek miasta weszli, a nie przyjęto by was, wyszedłszy na ulice jego, mówcie:
Mais dans quelque ville que vous entriez, si l'on ne vous reçoit pas, parcourez ses rues et dites:
11 I proch, który przylgnął do nas z miasta waszego, otrząsamy na was; wszakże to wiedzcie, że się do was przybliżyło królestwo Boże.
« La poussière même de votre ville, qui s'est attachée à nos pieds, nous l'essuyons pour vous la rendre; sachez cependant ceci, c'est que le royaume de Dieu s'approche. »
12 A mówię wam: Iż Sodomie w on dzień lżej będzie, niż onemu miastu.
Je vous déclare qu'en ce jour-là le sort de Sodome sera plus supportable que celui de cette ville-là.
13 Biada tobie, Chorazynie! biada tobie, Betsaido! bo gdyby się były w Tyrze i w Sydonie te cuda stały, które się stały w was, dawno by były w worze i w popiele siedząc pokutowały.
Malheur à toi, Chorazin! malheur à toi, Bedsaïda! Car si c'était dans Tyr et dans Sidon qu'eussent été faits les miracles qui ont été faits parmi vous, dès longtemps elles se seraient repenties en s'asseyant dans le sac et la cendre.
14 Dlatego Tyrowi i Sydonowi lżej będzie na sądzie, niżeli wam.
Aussi le sort de Tyr et de Sidon sera-t-il plus supportable que le vôtre lors du jugement.
Et toi Capharnaoum! Seras-tu élevée jusques au ciel? Tu descendras jusques dans le séjour des morts. (Hadēs g86)
16 Kto was słucha, mnie słucha: a kto wami gardzi, mną gardzi; a kto mną gardzi, gardzi onym, który mię posłał.
Celui qui vous écoute, m'écoute, et celui qui vous rejette, me rejette; mais celui qui me rejette rejette Celui qui m'a envoyé. »
17 A tak wrócili się oni siedmdziesiąt z weselem, mówiąc: Panie! i dyjablić się nam poddawają w imieniu twojem.
Or les soixante-douze revinrent tout joyeux disant: « Seigneur, les démons mêmes se soumettent à nous en ton nom. »
18 Tedy im rzekł: Widziałem szatana, jako błyskawicę z nieba spadającego.
Mais il leur dit: « Je voyais Satan tomber du ciel comme un éclair.
19 Oto wam daję moc, abyście deptali po wężach i po niedźwiadkach i po wszystkiej mocy nieprzyjacielskiej, a nic wam nie uszkodzi.
Voici, je vous ai donné l'autorité de marcher sur les serpents et les scorpions, et sur toute la puissance de l'ennemi, et rien absolument ne vous pourra nuire.
20 Wszakże nie radujcie się z tego, iż się wam duchy poddawają; ale raczej radujcie się, że imiona wasze napisane są w niebiesiech.
Ne vous réjouissez pas de ce que vous vous soumettez les esprits, mais réjouissez-vous de ce que vos noms sont inscrits dans les cieux. »
21 Onejże godziny rozradował się Jezus w duchu, i rzekł: Wysławiam cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi! żeś te rzeczy zakrył przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je niemowlątkom; zaprawdę, Ojcze! że się tak upodobało tobie.
En ce moment même il fut rempli d'allégresse par l'Esprit saint, et il dit: « Je Te rends grâce, ô Père, Seigneur du ciel et de la terre, de ce que Tu as caché ces choses aux sages et aux intelligents et de ce que Tu les a révélées aux simples; oui, ô Père, de ce que cela s'est ainsi trouvé bon à Tes yeux!
22 Wszystkie rzeczy dane mi są od Ojca mego, a nikt nie zna, kto jest Syn, tylko Ojciec, i kto jest Ojciec, tylko Syn, a komu by chciał Syn objawić.
Tout m'a été remis par mon Père, et personne ne connaît ce qu'est le Fils, si ce n'est le Père, et ce qu'est le Père, si ce n'est le Fils, et celui auquel le Fils veut le révéler. »
23 Tedy obróciwszy się do uczniów, rzekł im z osobna: Błogosławione oczy, które widzą, co wy widzicie.
Et s'étant tourné à part vers les disciples, il dit: « Heureux les yeux qui voient ce que vous voyez!
24 Bo powiadam wam, iż wiele proroków i królów żądali widzieć, co wy widzicie, ale nie widzieli; i słyszeć, co wy słyszycie, ale nie słyszeli.
Car je vous déclare que plusieurs prophètes et plusieurs rois ont désiré voir ce que vous voyez, et ne l'ont pas vu, et entendre de moi ce que vous entendez, et ne l'ont pas entendu. »
25 A oto niektóry zakonnik powstał, kusząc go i mówiąc: Nauczycielu! co czyniąc odziedziczę żywot wieczny? (aiōnios g166)
Et voici, un certain légiste se leva pour le mettre à l'épreuve, en disant: « Maître, que ferai-je pour hériter la vie éternelle? » (aiōnios g166)
26 A on rzekł do niego: W zakonie co napisano, jako czytasz?
Mais il lui dit: « Qu'est-il écrit dans la loi? Comment lis-tu? »
27 A on odpowiadając rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga twego, ze wszystkiego serca twego, i ze wszystkiej duszy twojej, i ze wszystkiej siły twojej, i ze wszystkiej myśli twojej; a bliźniego twego, jako samego siebie.
L'autre répliqua: « Tu aimeras le Seigneur ton Dieu de tout ton cœur, de toute ton âme, et de toute ta force, et de toute ta pensée, et ton prochain comme toi-même. »
28 I rzekł mu: Dobrześ odpowiedział; to czyń, a będziesz żył.
Or il lui dit: « Tu as bien répondu; fais cela et tu vivras. »
29 A on chcąc samego siebie usprawiedliwić, rzekł do Jezusa: I któż jest mi bliźni?
Mais l'autre voulant se justifier, dit à Jésus: « Eh bien, qui est mon prochain? »
30 Ale Jezus odpowiadając rzekł: Człowiek niektóry zstępował z Jeruzalemu do Jerycha, i wpadł między zbójców, którzy złupiwszy go i rany mu zadawszy, odeszli, na pół umarłego zostawiwszy.
Jésus répliqua: « Un homme descendit de Jérusalem à Jéricho, et il tomba parmi des brigands, qui, après l'avoir non seulement dépouillé mais roué de coups, s'en allèrent, le laissant à demi-mort.
31 I przydało się, że kapłan niektóry szedł tą drogą, a ujrzawszy go, pominął.
Or un prêtre, qui d'aventure descendait par ce chemin, l'ayant aperçu passa devant lui sans s'arrêter;
32 Także i Lewita, dostawszy się na ono miejsce, a przyszedłszy i ujrzawszy go, pominął.
de même aussi un lévite étant venu en cet endroit et l'ayant aperçu passa devant lui sans s'arrêter.
33 Ale Samarytanin niektóry jadąc, przyjechał do niego, a ujrzawszy, użalił się go.
Mais un Samaritain que sa route conduisit vers lui l'ayant aperçu fut ému de compassion,
34 A przystąpiwszy zawiązał rany jego, a nalawszy oliwy i wina, i włożywszy go na bydlę swoje, wiódł go do gospody, i miał staranie o nim.
et s'étant approché il banda ses blessures en y versant de l'huile et du vin, puis l'ayant fait monter sur sa propre bête, il le conduisit dans une hôtellerie et prit soin de lui.
35 A nazajutrz odjeżdżając, wyjął dwa grosze, i dał gospodarzowi, mówiąc: Miej o nim staranie, a cokolwiek nadto wyłożysz, ja, gdy się wrócę, oddam ci.
Et le lendemain ayant déboursé deux deniers, il les donna à l'hôtelier et lui dit: « Aie soin de lui, et ce que tu dépenseras de plus, c'est moi qui te le rembourserai à mon retour. »
36 Któryż tedy z tych trzech zda się tobie bliźnim być onemu, co był wpadł między zbójców?
Lequel de ces trois-là te semble avoir été le prochain de celui qui était tombé parmi les brigands? »
37 A on rzekł: Ten, który uczynił miłosierdzie nad nim. Rzekł mu tedy Jezus: Idźże, i ty uczyń także.
Or l'autre dit: « Celui qui lui a donné des preuves de sa compassion. » Et Jésus lui dit: « Va, et toi aussi fais de même. »
38 I stało się, gdy oni szli, że on wszedł do niektórego miasteczka, a niewiasta niektóra, imieniem Marta, przyjęła go do domu swego.
Pendant qu'ils poursuivaient leur route, il entra lui-même dans un village. Or une femme nommée Marthe le reçut;
39 A ta miała siostrę, którą zwano Maryją, która usiadłszy u nóg Jezusowych, słuchała słów jego.
et elle avait une sœur appelée Marie, qui, se tenant aussi assise aux pieds du seigneur, écoutait ses paroles.
40 Ale Marta roztargniona była około rozmaitej posługi; która przystąpiwszy, rzekła: Panie! i nie dbasz, że siostra moja mnie samą zostawiła, abym posługiwała? Rzeczże jej, aby mi pomogła.
Mais Marthe se laissait distraire par beaucoup d'occupations, et elle vint dire à Jésus: « Seigneur, cela ne te fait-il rien que ma sœur me laisse toute l'occupation? Dis-lui donc de me seconder. »
41 A odpowiadając Jezus rzekł jej: Marto, Marto! troszczysz się i kłopoczesz się około wielu rzeczy;
Mais Jésus lui répliqua: « Marthe, Marthe, tu te fais des soucis et tu t'agites pour beaucoup de choses,
42 Aleć jednego potrzeba. Lecz Maryja dobrą cząstkę obrała, która od niej odjęta nie będzie.
mais il n'est besoin que de peu de choses, ou plutôt d'une seule; en effet, Marie a choisi la bonne part, qui ne lui sera point ôtée. »
