Kapłańska 7
1 Tać jest ustawa ofiary za występek, która jest najświętsza.
Hae loe kaciim koek, sakpazae angbawnhaih daan ah oh.
2 Na miejscu, gdzie biją ofiary całopalenia, zabiją ofiarę za występek, a krwią jej pokropią ołtarz z wierzchu w około.
Hmai angbawnhaih moi bohhaih ahmuen ah, nihcae mah sakpazae angbawnhaih moi to bop o tih; anih mah athii to hmaicam taengah haeh tih.
3 A wszystkę tłustość jej ofiarować będzie z niej, ogon i tłustość okrywającą wnętrzności;
Anih mah athawknawk boih, tamai ih athawk hoi tazae taqawn nuiah kaom athawknawk boih to tathlang tih.
4 Obiedwie też nerki z tłustością, która jest na nich, i na polędwicach, i odzieczkę, która jest na wątrobie i na nerkach, odejmie.
Anih mah pakae hnetto hoi pakae nui ih athawk, kaenghuh taeng ih ngannawk, pathin nui ih athawknawk to la boih tih;
5 I spali to kapłan na ołtarzu na ofiarę ognistą Panu; ofiara to jest za występek.
to moinawk to qaima mah hmaicam nuiah hmai pakhaem ueloe, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih to sah tih; hae loe sakpazae angbawnhaih ah oh.
6 Wszelki mężczyzna z kapłanów będzie ją jadł, na miejscu świętem jedzona będzie; rzecz to najświętsza.
Qaima imthung takoh ih nongpa boih mah moi to caa o tih; to loe ciimcai koek ah oh pongah, kaciim ahmuen ah caa o tih.
7 Jako ofiara za grzech, tak ofiara za występek jednaką ustawę mają; kapłanowi, który by go oczyszczał, należeć będzie.
Zae angbawnhaih daan hoi sakpazae angbawnhaih daan loe maeto ah ni oh; zae angbawnhaih sahkung qaima mah to daan to tawn han oh.
8 Kapłanowi, który by czyję ofiarę całopaloną ofiarował, skóra tejże ofiary, którą ofiarował, należeć będzie.
Mi kawbaktih kami hanah angbawnhaih sah pae cadoeh, angbawnhaih sah qaima loe, a sak ih angbawnhaih moi hin to angmah hanah suem tih.
9 Także każda ofiara śniedna w piecu upieczona, i wszystko, co na pańwi albo w kotle gotowane będzie, kapłanowi, który to ofiaruje, należeć będzie.
Camphaek laom pongah haek ih takaw, haekhaih laom pongah haek ih takaw, sum kangphaek pongah haek ih takaw boih loe, angbawnhaih sah qaima mah la tih.
10 Przytem wszelaka ofiara śniedna, zagnieciona z oliwą albo prażona, wszystkim synom Aaronowym należeć będzie, tak jednemu, jako drugiemu.
Situi hoi atok maw, atok ai, angbawnhaih takaw boih, Aaron capanawk boih mah kangvan ah la o tih.
11 Tać też jest ustawa ofiary spokojnej, którą będą ofiarowali Panu.
Hae loe kami mah Angraeng khaeah angbawnhaih sak koi, angdaeh angbawnhaih daan ah oh.
12 Jeźliby kto ofiarował na ofiarę dziękczynienia, tedy ofiarować będzie na ofiarę dziękczynienia placki przaśne, zagniatane z oliwą, i kreple przaśne, pomazane oliwą, i mąkę pszenną, smażoną z temi plackami w oliwie zagniecionemi.
Kami maeto mah anghoe hmuen paekhaih sah nahaeloe, anghoe angbawnhaih hmuen hoi nawnto, situi hoi atok moe, taeh thuh ai ih takaw kae; situi nok moe, taeh thuh ai ih takaw karoem, situi hoi atok ih takaw kae, kahoih takaw dip, situi hoi haek ih takaw to paek ah.
13 Przy tych plackach będzie też chleb kwaszony ofiarował na ofiarę swoję z ofiarą dziękczynienia spokojnych ofiar swoich.
Takaw pacoengah, anghoe pongah angdaeh angbawnhaih hmuen hoi nawnto, taeh thuh ih takaw to paek ah.
14 I będzie ofiarował z niego jeden chleb z każdej ofiary na podnoszenie Panu. Kapłanowi, który kropi krwią ofiar spokojnych, należeć to będzie.
Angbawnhaih hmuen boih thung hoiah takaw maeto Angraeng khaeah paek ah; to loe angdaeh angbawnhaih athii haehkung qaima taham ah om tih.
15 Mięso zaś ofiary dziękczynienia, która jest spokojna, w dzień ofiarowania ofiary jego jedzone będzie; nie zostawią z niego nic do jutra.
Anghoe pongah angdaeh angbawnhaih ah boh ih moi loe, moi boh niah caa roep ah; akhawn bang khoek to omsak hmah.
16 A jeźliby kto ślubną albo dobrowolną przyniósł ofiarę swoją, w dzień ofiarowania ofiary jego jedzone będzie; a nazajutrz, coby zostało z niej, zjedzą.
Toe lokkam hoi sak ih angbawnhaih maw, to tih ai boeh loe angmah koeh ah angbawnhaih to sah nahaeloe, angbawnhaih sak na niah moi to caak roep han oh, amtlai nahaeloe khawnbang ah doeh caak thaih:
17 Ale jeźliby co zostało mięsa z tej ofiary do trzeciego dnia, ogniem spalone będzie.
toe angbawnhaih moi ni thumto karoek to om nahaeloe, hmai hoiah thlaek ah.
18 A jeźliby kto przecię jadł mięso tej ofiary spokojnej dnia trzeciego, nie będzie przyjemny ten, który ją ofiarował; nie będzie mu płatna, owszem obrzydliwością będzie; a kto by jadł z niej, nieprawość swoję poniesie.
Angdaeh angbawnhaih moi ni thumto thung caa nahaeloe, to kami to talawk thai mak ai; paekkung mah paek ih hmuen doeh atho om mak ai; to hmuen loe panuet thoh boeh; to tiah kacaa kami loe a caak pazaehaih atho to hnu tih.
19 Mięso też, które by się dotknęło czego nieczystego, nie będzie jedzone, ale ogniem spalone będzie; mięso zaś inne, każdy czysty jeść je będzie.
Kaciim ai hmuen hoi kangbet moi to caa hmah; hmai hoi qoeng ah; kaciim moi loe kaciim kaminawk boih mah caa o tih.
20 A ktobykolwiek jadł mięso z ofiary spokojnej, ofiarowanej Panu, a byłby nieczysty, wytracony będzie człowiek ten z ludu swego.
Toe ciimcai ai kami loe, ciimcai ai ah Angraeng khaeah angdaeh angbawnhaih moi to caa nahaeloe, to kami to angmah ih acaeng thung hoiah takhoe ah.
21 Jeźliby się też kto dotknął czego nieczystego, bądź nieczystości człowieczej, bądź nieczystości bydlęcej, bądź jakiejkolwiek obrzydliwości nieczystej, a jadłby mięso z ofiary spokojnej, ofiarowanej Panu, tedy wytracony będzie człowiek ten z ludu swego.
Ciimcai ai hmuen maw, ciimcai ai kami ih hmuen maw, to tih ai boeh loe ciimcai ai moi maw, to tih ai boeh loe ciimcai ai panuet thok hmuen maw maeto sui moe, Angraeng khaeah paek ih angdaeh angbawnhaih moi to caa kami loe, angmah ih acaeng thung hoi takhoe ving ah, tiah a naa.
22 Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza, mówiąc:
Angraeng mah Mosi khaeah,
23 Powiedz synom Izraelskim, i rzecz: Żadnej tłustości z wołu, ani z owiec, ani z kozy, nie będziesz jadł,
Israel kaminawk khaeah, Maitaw thawk, to tih ai boeh loe tuu thawk, to tih ai boeh loe maeh thawk to caa o hmah.
24 Aczkolwiek tłustość bydlęcia zdechłego, albo tłustość rozszarpanego może być do wszelakiej potrzeby; ale jeść jej żadnym sposobem nie będziecie.
Angmah koeh kadueh moi athawk, moisan mah kaek ih kadueh moithawk to kalah angaihaih ahmuen ah patoh oh; toe caa o hmah.
25 Albowiem ktobykolwiek jadł tłustość z bydlęcia, które ofiarować będzie człowiek na ofiarę ognistą Panu, niechaj wytracony będzie człowiek ten, który jadł, z ludu swego.
Angraeng khaeah sak ih hmai angbawnhaih moithawk caa kami loe, angmah ih acaeng thung hoi takhoe ving ah.
26 Także żadnej krwi jeść nie będziecie we wszystkich mieszkaniach waszych, tak z ptaków, jako i z bydląt.
Na ohhaih ahmuen kruekah, tavaa ih athii maw, moi ih athii maw to caa o hmah.
27 Wszelki człowiek, który by jadł jakąkolwiek krew, wytracony będzie człowiek on z ludu swego.
Kawbaktih athii doeh caa kami loe, angmah ih acaeng thung hoi pahnawt ah, tiah thui paeh, tiah a naa.
28 Rzekł jeszcze Pan do Mojżesza, mówiąc:
Angraeng mah Mosi khaeah,
29 Mów do synów Izraelskich, a rzecz im: Kto by ofiarował ofiarę spokojną swoję Panu, przyniesie ofiarę swoję Panu z ofiary spokojnej swojej.
Israel kaminawk khaeah hae tiah thui paeh; Angraeng khaeah angdaeh angbawnhaih sah kami loe, a paek ih angdaeh angbawnhaih moi thung hoiah Angraeng khae tathlang hanah sin ah.
30 Ręka jego przyniesie ofiarę ognistą Panu; tłustość z mostkiem przyniesie, a mostek niech będzie tam i sam obracany na ofiarę przed Panem.
Angraeng khaeah hmai angbawnhaih sak hanah, angmah ban ah athawk hoi saoek to sin han oh, anih mah Angraeng hmaa ah ahaek angbawnhaih sak hanah ahaek tih.
31 Potem spali kapłan tłustość na ołtarzu; ale mostek zostanie Aaronowi i synom jego.
Qaima mah athawk to hmaicam ah pakhaem tih; toe saoek loe Aaron hoi a capanawk ih taham ah om tih.
32 A łopatkę prawą oddacie na podnoszenie kapłanowi z ofiar spokojnych waszych.
Angdaeh angbawnhaih moi bantang bang ih palaeng to qaima han paek ah.
33 Kto też z synów Aaronowych ofiarować będzie krew ofiar spokojnych i tłustość, temu się dostanie łopatka prawa działem.
Angdaeh angbawnhaih moi thii hoi athawk paekkung, Aaron capa mah bantang bang ih palaeng to angmah hanah la tih.
34 Albowiem mostek sam i tam obracania, i łopatkę podnoszenia, wziąłem od synów Izraelskich z ofiar ich spokojnych, i dałem je Aaronowi kapłanowi, i synom jego prawem wiecznem od synów Izraelskich.
Israel kaminawk mah sak ih angdaeh angbawnhaih moi thung hoiah saoek hoi palaeng to ka lak moe, Israel kaminawk salakah sak poe han paek ih daan baktih toengah, qaima Aaron hoi anih ih capanawk khaeah ka paek boeh, tiah a naa.
35 Toć jest dział pomazanego Aarona, i pomazanych synów jego z ofiar ognistych Pańskich, od dnia, któregom im przystąpić rozkazał ku sprawowaniu urzędu kapłańskiego Panu.
To moi loe Aaron hoi a capanawk mah Angraeng hmaa ah qaima tok to sak o hanah, Aaron hoi a capanawk situi bawhhaih niah, Angraeng khaeah hmai angbawnhaih sak ih hmuen thung hoiah nihcae mah hak han koi taham ah oh;
36 I rozkazał Pan, aby im to dawano było od dnia, którego je pomazał, od synów Izraelskich prawem wiecznem w narodziech ich.
Israel kaminawk ban thung hoi to baktih qawk to a toep o hanah, nihcae situi bawh na niah, Angraeng mah Israel kaminawk khaeah lokpaek boeh; to lok loe nihcae ih caanawk dung khoek to pazui poe han ih daan ah oh.
37 Tać jest ustawa ofiary całopalenia, ofiary śniednej, i ofiary za grzech, i za występek, i poświęcenia, i ofiary spokojnej.
Hae loe hmai angbawnhaih, cang angbawnhaih, zae angbawnhaih, sakpazae angbawnhaih, angpaekhaih hoi angdaeh angbawnhaih daan ah oh,
38 Którą rozkazał Pan Mojżeszowi na górze Synaj, dnia, którego przykazywał synom Izraelskim, aby ofiarowali ofiary swe Panu na puszczy Synaj.
Angraeng mah Israel kaminawk khaeah Sinai praezaek ah Angraeng khaeah angbawnhaih sak han thuih pae na niah, Sinai mae ah Mosi han paek ih daan ah oh.
