Kapłańska 17

1 Tedy rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:

Ra Anumzamo'a Mosesena asamino,

2 Mów do Aarona i do synów jego, i do wszystkich synów Izraelskich, a powiedz im: Tać jest rzecz, którą przykazał Pan mówiąc:

Aronine, mofavre naga'ane, maka Israeli vahera Ra Anumzamo'a amanage hie hunka zamasamio,

3 Ktobykolwiek z domu Izraelskiego zabił wołu, albo owcę, albo kozę w obozie, albo kto by zabił za obozem,

Mago Israeli vahe'mo'ma bulimakao afupi, sipisipifi afu'ma, meme afu'ma kuma agu'afino, fegu'ama aheno'ma kresramna nevuno,

4 A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby tego, aby ofiarował ofiarę Panu, przed przybytkiem Pańskim, krwi winien będzie on mąż, krew przelał; przetoż wytracony będzie on mąż z pośrodku ludu swego.

ana bulimakao afupi, sipisipi afupi, meme afuma erino atruhu seli mono nomofo kafante'ma Ra Anumzamofo avugama omesiana, e'inahu vahe'mo'a kora eritagino kumi hu'neankino, kuma agu'afintira ahenatitregahie.

5 Synowie tedy Izraelscy przywiodą ofiary swoje, które zabijali na polu; przywiodą je Panu do drzwi namiotu zgromadzenia, do kapłana; a tak niechaj sprawują ofiary spokojne Panu.

Ama'na agafare ana zana hugahaze, Israeli vahe'mo'za amane megi'a kokampi ofazimia kresramna nevazankiza, menina kresramna vu ofazimia eri'za atruhu seli mono nomofo kafante Ra Anumzamofo avuga pristi vahete esageno, agra erino arimpa fru ofa Ra Anumzamonarega hugahie.

6 I wyleje kapłan krew na ołtarz Pański u drzwi namiotu zgromadzenia, a spali tłustość ku wdzięcznej wonności Panu.

Hagi atruhu seli mono nomofo kafante'ma kresramna vunte itama Ra Anumzamofo avugama me'nere, pristi vahe'mo ana korana rutri tri hunenteno afova'a tevefi kresigeno Ra Anumzamo'na mna'a nentahina musena hugahue.

7 I nie będą ofiarować więcej ofiar swych dyjabłom, z którymi cudzołożyli; ta ustawa wieczna będzie im w narodziech ich.

Zamagra meme afu havi anumzante kresramna vunente'za, a'ne'mo'za savari hu'za monko avu'ava nehazankna osugahaze. Hagi ama'i mevava trake me'nena henkama fore hunante anante'ma hanaza Israeli vahe'mo'za amage antegahaze.

8 Nadto im jeszcze powiedz: Jeźliby kto z domu Izraelskiego, albo z przychodniów między wami mieszkających chciał ofiarować ofiarę całopalenia, albo inszą ofiarę,

Anantera anage hunka zamasamio, Israeli vahepintiro ru vahe'ma tamagranema emani'nenaza vahe'mo'zama ofama nehu'za,

9 A do drzwi namiotu zgromadzenia nie przywiódłby jej, aby ją ofiarował Panu, wytracony będzie człowiek ten z ludu swego.

atruhu seli mono nomofo kafante Ra Anumzamofonte'ma eme kresramna ovanimofona, Israeli vahepintira ahenatitregahaze.

10 A ktobykolwiek z domu Izraelskiego, albo z przychodniów którzy by gośćmi byli między nimi, jadł krew jaką, postawię rozgniewaną twarz swą przeciwko człowiekowi krew jedzącemu, i wygładzę go z pośrodku ludu jego.

Israeli vahepintiro rurega vahe'ma enemanisia vahe'mo'zo korama nesage'na, Nagra anama korama nesia vahera namefi hunemi'na vahe'niafintira ahenatitregahue.

11 Albowiem dusza wszelkiego ciała we krwi jego jest; a Ja dałem ją wam na ołtarz ku oczyszczeniu dusz waszych; bo krew jest, która duszę oczyszcza.

Na'ankure korampi asimu'ma erino mani'zana me'ne. Ana hu'negu kumite'ma nona huno apasente'zana koranuti Nagritera ofa hugahaze. E'ina hu'neankino koranuti kumimofo nona huno asimura amigahie.

12 Dla tegoż powiedziałem synom Izraelskim: Żaden między wami nie będzie jadał krwi; ani przychodzień, który gościem jest między wami, nie będzie jadał krwi.

E'ina hu'negu Israeli vahe'ene ruregati vahe'ma tamagranema emani'naza vahe'motanena korana oneho hu'na nehue.

13 I ktobykolwiek z synów Izraelskich, albo z przychodniów, którzy są gośćmi między wami, goniąc ułowił jakie zwierzę albo ptaka, co się godzi jeść, tedy krew z niego wypuści, i zasypie ją piaskiem.

Israeli vahe'mo'zo ruregati vahe'ma tamagranema emani'nesaza vahe'mo'zanema zagagafao namama ahe'za nesu'za, korama'a mopafi tagitre'za mopanu refiteho.

14 Bo dusza każdego ciała jest krew jego, która jest miasto duszy jego; przetożem powiedział synom Izraelskim: Krwi wszelkiego ciała jeść nie będziecie; bo dusza wszelkiego ciała jest krew jego; kto by ją kolwiek jadł, wytracony będzie.

Na'ankure asimu'ma anteno mani'nea zagaramimofona asimura korampi me'ne. E'i ana agafare Israeli vahekura korana oneho hu'noankino, iza'o korama nesimofona Israeli vahepintira ahegasopegahaze.

15 Jeźliby też kto jadł co zdechłego, albo od zwierza rozszarpanego, tak w domu zrodzony, jako przychodzień, tedy upierze szaty swoje i omyje się wodą, a nieczystym będzie aż do wieczora; potem czysty będzie.

Hagi Israeli vahero, ruregati vahe'ma tamagranema emani'nesaza vahe'mo'zama fri'nesia zagagafao, afi zagagafamo aheno traga hu'nesia zagagafama nesimo'a, kukena'a sese nehuno, timpi ti freteno agru osu mani'nenkeno vuno kinagasenkeno agrua hugahie.

16 Ale jeźliby nie uprał szat swoich, a ciała swego nie omył, poniesie nieprawość swoję.

Ana hu'neanagi kukena'ama sese osuno, timpima tima ofresimo'a, agra'a anazamofo knazana erigahie.