Kapłańska 14
1 Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
BOEIPA loh Moses te a voek tih,
2 Tać jest ustawa około trędowatego w dzień oczyszczenia jego: przywiedziony będzie do kapłana.
“He tah aka pahuk te ciimnah khohnin ah khosoih taengla a khuen vaengkah olkhueng ni.
3 A wynijdzie kapłan precz za obóz: a obaczyli kapłan, że oto uleczona jest zaraza trądu, trądem zarażonego,
Te dongah khosoih te rhaehhmuen vongvoel la cet saeh. Te phoeiah khosoih loh so saeh lamtah aka pahuk kah hmaibae tloh te a hoeih atah,
4 Tedy rozkaże kapłan temu, który się oczyszcza, aby wziął dwa wróble żywe i zdrowe, i drzewo cedrowe, i jedwabiu karmazynowego, i hizopu.
khosoih loh uen saeh lamtah caihcil sak ham aka hing vathawt phiknit a cimbit neh lamphai thing, hlampai lingdik neh pumpiding te khuen saeh.
5 I rozkaże kapłan zabić jednego wróbla nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą.
Te phoeiah khosoih loh uen saeh lamtah vathawt pakhat te lai am khuikah tui hing soah ngawn saeh.
6 Wróbla tedy żywego weźmie, i drzewo cedrowe, i jedwab karmazynowy i hizop, a omoczy to wszystko z wróblem żywym we krwi wróbla zabitego nad wodą żywą.
Vathawt pakhat te a hing la khuen saeh lamtah lamphai thing neh, hlampai a lingdik khaw, pumpiding khaw, vathawt aka hing te khaw tui hing sokah a ngawn vathawt thii khuila nuem saeh.
7 I pokropi tego, który się oczyszcza od trądu, siedem kroć, i ogłosi go być czystym, a puści wróbla żywego w pole.
Te phoeiah hmaibae aka caihcil soah voei rhih haeh thil saeh lamtah caihcil coeng ti saeh. Te phoeiah vaa hing te khohmuen hoeng la tueih saeh.
8 A ten, który się oczyszcza, upierze szaty swoje, i ogoli wszystkie włosy swoje, a umyje się wodą, i czystym będzie. Potem wnijdzie do obozu, a będzie mieszkał przed namiotem swoim przez siedem dni.
Te phoeiah aka caihcil coeng long te a himbai suk saeh lamtah a sam boeih vo saeh. Te phoeiah tui hlu saeh lamtah caihcil uh saeh. Te phoeiah rhaehhmuen khuila ha kun saeh. Tedae dap tol ah hnin rhih khosa saeh.
9 Potem dnia siódmego ogoli wszystkie włosy swe, głowę swą, i brodę swą, i brwi nad oczyma swemi, i wszystkie inne włosy swe ogoli; przytem upierze szaty swe, i ciało swe omyje wodą, a tak oczyszczon będzie.
Tedae hnin rhih a lo vaengah a lu neh a baengpae dongkah a sam boeih, a mik kong khaw vo saeh. A mul te boeih vo saeh lamtah a himbai te suk saeh. A pumsa te tui neh sil saeh lamtah caihcil saeh.
10 A dnia ósmego weźmie dwu baranków zupełnych, i owcę jednę roczną, zupełną, i trzy dziesiąte części efy mąki pszennej na ofiarę śniedną, zmieszaną z oliwą, i miarkę oliwy,
A hnin rhet dongah tutal a hmabut pumnit neh tumanu kum khat ca a hmabut pumat, situi neh a thoek khocang vaidam doh thum, situi khap at khuen saeh.
11 Tedy kapłan, który oczyszcza człowieka, który ma być oczyszczony, postawi z temi rzeczami przed Panem, u drzwi namiotu zgromadzenia.
Te phoeiah khosoih taengah nawn saeh lamtah aka caihcil hlang te tingtunnah dap thohka kah BOEIPA mikhmuh ah caihcil saeh.
12 Potem weźmie kapłan barana jednego, i będzie go ofiarował na ofiarę za występek, z oną miarką oliwy, i będzie to tam i sam obracał na ofiarę obracania przed obliczem Pańskiem.
Te vaengah tutal pakhat te khosoih loh lo saeh lamtah situi khap at neh hmaithennah la rhen nawn saeh. Te phoeiah thueng hmueih te BOEIPA mikhmuh ah thueng saeh.
13 Zabije też baranka onego na miejscu, gdzie biją ofiary za grzech i ofiarę całopalenia, na miejscu świętem; bo jako ofiara za grzech tak ofiara za występek należy kapłanowi; rzecz najświętsza jest.
Tuca te hmaithennah boirhaem bangla khosoih ham cim tih a cim koek coeng dongah boirhaem neh hmuen cim dongkah hmueihhlutnah a ngawn nah hmuen ah ngawn saeh.
14 I weźmie kapłan krwi z ofiary za występek, i pomaże kapłan koniec ucha prawego onemu, który się oczyszcza; także palec wielki u prawej ręki jego i palec wielki u prawej nogi jego.
Te vaengah hmaithennah thii te khosoih loh lo saeh. Te phoeiah aka caihcil hlang kah bantang hna, a hnapae neh bantang kut kah kutnu dongah khaw, bantang kho kah khopuei dongah khaw khosoih loh koelh pah saeh.
15 Weźmie też kapłan z onej miarki oliwy, a naleje na dłoń swoję lewą;
Khap dongkah situi te khaw khosoih loh lo saeh lamtah khosoih kah banvoei kutpha dongah bueih saeh.
16 A omoczy palec swój prawy w oliwie, która jest na lewej dłoni jego, i pokropi oliwą z palca swego siedem kroć przed obliczem Pańskiem.
Te phoeiah khosoih loh a banvoei kutpha dongkah situi khuila bantang kutdawn te nuem saeh lamtah situi te BOEIPA mikhmuh ah a kutdawn neh voei rhih haeh saeh.
17 A z ostatku oliwy, która jest na dłoni jego, pomaże kapłan koniec ucha prawego onemu, który się oczyszcza, i wielki palec prawej ręki jego, także wielki palec prawej nogi jego z onejże krwi, która jest ofiarą za występek.
A kutpha dongkah situi aka coih te khosoih loh aka caihcil kah bantang hna hnapae dongah khaw, a bantang kut kah kutnu dongah khaw, a bantang kho kah khonu dongah khaw, hmaithennah thii soah khaw koelh saeh.
18 A coby zostało oliwy, która jest na dłoni kapłanowej, pomaże tem głowę onego, który się oczyszcza; i tak go oczyści kapłan przed obliczem Pańskiem.
Khosoih kutpha dongah situi aka coih te aka caihcil kah a lu dongah hluk pah saeh lamtah anih ham te khosoih loh BOEIPA mikhmuh ah dawth pah saeh.
19 Uczyni także kapłan ofiarę za grzech, i oczyści tego, który się oczyszcza, od nieczystości jego, a potem zabije ofiarę całopalenia.
Te vaengah boirhaem te khosoih loh nawn saeh lamtah hmueihhlutnah te a ngawn phoeiah a tihnai lamkah aka caihcil ham dawth pah saeh.
20 I ofiarować będzie kapłan ofiarę całopalenia, i ofiarę śniedną na ołtarzu; tak oczyści go kapłan, i czystym będzie.
Hmueihtuk dongkah hmueihhlutnah neh khocang te khaw khosoih loh nawn saeh. Te phoeiah anih ham te khosoih loh dawth pah saeh lamtah caihcil saeh.
21 A jeźliby kto był tak ubogi, iżby tego nie przemógł, tedy weźmie baranka jednego na ofiarę za występek na podnoszenie dla oczyszczenia swego, i jednę dziesiątą część efy mąki pszennej zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną i miarkę oliwy.
Tedae anih te tattloel oeh tih a kut loh a na pawt atah anih ham a dawth pah vaengkah thueng hmueih la hmaithennah tuca pakhat, khocang ham situi neh a thoek vaidam doh at neh situi khap at,
22 Nad to dwie synogarlice, albo dwoje gołąbiąt, czego dostać może, z których jedno będzie na ofiarę za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia;
vahu phiknit mai khaw, vahui ca phiknit mai khaw a kut loh a na thai te tah khuen van saeh lamtah pakhat te boirhaem la, pakhat te hmueihhlutnah la om saeh.
23 I przyniesie je w ósmy dzień oczyszczenia swego do kapłana, do drzwi namiotu zgromadzenia, przed obliczność Pańską.
Te te a rhet hnin dongah tah amah kah a ciimnah ham te tingtunnah dap thohka kah BOEIPA mikhmuh ah khosoih taengla khuen saeh.
24 Weźmie tedy kapłan baranka ofiary za występek, i miarkę oliwy; i będzie to obracał tam i sam kapłan na ofiarę obracania przed Panem.
Te vaengah hmaithennah tuca neh situi khap at te khosoih loh lo saeh lamtah BOEIPA mikhmuh ah thueng hmueih la khosoih loh thueng saeh.
25 A zabije baranka na ofiarę za występek: a wziąwszy kapłan ze krwi ofiary za występek, pomaże koniec ucha prawego temu, który się oczyszcza; i palec wielki prawej ręki jego, i palec wielki prawej nogi jego.
Hmaithennah tuca te khaw ngawn saeh. Te phoeiah hmaithennah thii te khosoih loh lo saeh lamtah aka caihcil kah bantang hna hnapae neh bantang kut kah kutnu dongah khaw, bantang kho kah khonu dongah khaw koelh pah saeh.
26 Oliwy także naleje kapłan na lewą dłoń swoję.
Situi te khaw khosoih loh khosoih kah banvoei kutpha dongah bueih saeh.
27 I kropić będzie kapłan palcem swoim prawym z oliwy, która jest na lewej ręce jego siedem kroć przed obliczem Pańskiem.
banvoei kutpha dongkah situi te BOEIPA mikhmuh ah khosoih loh a bantang kutdawn neh voei rhih haeh saeh.
28 Pomaże też kapłan oną oliwą, która jest na dłoni jego, koniec ucha prawego temu, który się oczyszcza; także wielki palec prawej ręki jego, i wielki palec prawej nogi jego na miejscu krwi z ofiary za występek;
A kutpha dongkah situi te khosoih loh a caihcil sak hlang kah bantang hna hnapae dongah, bantang kut kah kutnu dongah khaw, bantang kho kah khonu dongah khaw, hmaithennah thii hmuen ah khaw koelh saeh.
29 A ostatkiem oliwy, która jest na dłoni kapłana, pomaże głowę onego, który się oczyszcza, aby go oczyścił przed Panem.
Khosoih kutpha dongkah situi aka coih te a caihcil sak kah a lu soah hluk pah saeh lamtah anih ham te BOEIPA mikhmuh ah dawth pah saeh.
30 Także uczyni z jedną synogarlicą, albo z jednem gołębięciem, czegokolwiek z tych dostać może.
Te phoeiah amah kut loh a na van te vahu neh vahui ca khuikah khat khat te nawn saeh.
31 Czego dostać mógł, jedno z tych będzie ofiarą za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia z ofiarą śniedną; a tak oczyści kapłan tego, który się oczyszcza przed obliczem Pańskiem.
A kut loh a na dong kah pakhat te boirhaem la, pakhat te hmueihhlutnah la khocang neh rhen khueh saeh. Te phoeiah BOEIPA mikhmuh ah a caihcil sak hlang ham te khosoih loh dawth pah saeh.
32 A tać jest ustawa o tym, na którym by była zaraza trądu, który wszystkiego mieć nie może ku oczyszczeniu swemu.
He tah a pum dongah hmaibae tloh om dae a ciimnah ham a kut loh aka na pawt ham olkhueng ni,” a ti nah.
33 Rzekł potem Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc:
BOEIPA loh Moses neh Aaron te a voek tih,
34 Gdy wnijdziecie do ziemi Chananejskiej, którą Ja wam dawam w osiadłość, a dopuściłbym zarazę trądu na który dom osiadłości waszej:
“Kai loh nangmih taengah khohut la kam paek Kanaan kho la na kun uh vaengah na khohut, im lo ah hmaibae tloh ka khueh atah,
35 Tedy on, którego dom jest, przyjdzie i opowie to kapłanowi, mówiąc: Jakoby zaraza trądu zda mi się być w domu moim,
Im kung amah te cet saeh lamtah khosoih taengah puen saeh. Te vaengah, 'Ka im khuiah tloh bangla puek coeng,’ ti nah saeh.
36 Rozkaże tedy kapłan wyprzątnąć dom pierwej niż sam wnijdzie, aby oglądał zarazę onę, iżby się nic nie splugawiło, coby było w domu, a potem kapłan wnijdzie, aby oglądał on dom.
Te vaengah khosoih loh uen saeh lamtah tloh te sawt ham khosoih a kun hlan ah a im te saekboe saeh. Te daengah ni im khuikah boeih te a poeih uh pawt eh. Te phoeiah im te sawt ham khosoih kun saeh.
37 A oglądając onę zarazę, ujrzeli zarazę na ścianie domu, jakoby dołki czarne, przyzieleńszym, albo przyczerwieńszym, a na spojrzeniu byłoby głębsze niż ściana.
Te phoeiah tloh te so saeh. Tloh te im pangbueng dongah a hma a hing neh a ling la om tih a hmuethma khaw pangbueng khuila dung mai ni.
38 Tedy wynijdzie kapłan z domu onego przede drzwi, i zamknie on dom przez siedem dni.
Te phoeiah khosoih te imkhui lamkah im thohka la cet saeh lamtah im te hnin rhih parhaeng pah saeh.
39 Wróci się potem kapłan dnia siódmego i obejrzy; a jeźli się rozszerzyła zaraza na ścianach domu onego,
A hnin rhih dongah khosoih loh koep mael saeh lamtah so saeh. Te vaengah a tloh te im pangbueng dongah a phoei mai thai.
40 Rozkaże kapłan wyłamać ono kamienie, na którem by była zaraza, i wyrzucić je precz za miasto na miejsce nieczyste;
Tedae khosoih loh uen saeh lamtah tloh aka om lungto te phil uh saeh. Te phoeiah khopuei vongvoel kah rhalawt hmuen la voei uh saeh.
41 A dom rozkaże wewnątrz oskrobać wszędy w około; i wyrzucą on proch który oskrobali, precz za miasto na miejsce nieczyste;
Te phoeiah im te a khui khaw, a kaepvai khaw kuet saeh lamtah a kuet dongkah a laipi te khopuei vongvoel kah rhalawt hmuen ah hawk uh saeh.
42 I wezmą kamienie insze i wprawią na miejsce innych kamieni; i wapna też inszego wezmą a potynkują dom.
Te phoeiah lungto a thai lo uh saeh lamtah lamhma lungto yuneg la khueh uh saeh. Dikpo khaw a thai lo saeh lamtah im te bol saeh.
43 A jeźliby się odnowiła ona zaraza, i rozszerzyła się po domu po wyrzuceniu kamienia, i po wyskrobaniu domu i po tynkowaniu jego:
Lungto te a phil tih im a kuet phoeikah a bol hnukah khaw tloh te puek im dongla a phoei mai thai.
44 Tedy wnijdzie kapłan; a ujrzeli, że się rozszerzyła ona zaraza po domu, trąd jest jadowity w domu onym, nieczysty jest.
Tedae khosoih te cet lamtah so saeh. Te vaengah tloh te im khuiah a pung atah hmaibae loh a dom im khui te rhalawt coeng.
45 Zatem rozwalą on dom, kamienie jego, i drzewo jego i wszystko wapno domu onego, a wyniosą precz za miasto na miejsce nieczyste.
Te dongah im dongkah lungto neh thing khaw, im dongkah laipi boeih te khaw palet saeh lamtah khopuei vongvoel kah rhalawt hmuen la thak saeh.
46 A ten kto by wszedł do domu onego, po wszystkie dni, póki był zawarty, nieczystym będzie aż do wieczora.
Te te parhaeng hnin khuiah a im khuila aka kun tah kholaeh due poeih uhla om saeh.
47 A kto by spał w onym domu, upierze szaty swoje; także kto by jadł w tymże domu, upierze szaty swoje.
Im khuiah aka yalh tah a himbai te suk saeh. Im khuiah caak aka ca long khaw a himbai te suk saeh.
48 Lecz jeźliby wyszedłszy kapłan obaczył, iż się nie szerzy zaraza po domu po tynkowaniu jego, tedy osądzi kapłan, że dom on jest czysty; bo uleczona jest zaraza ona.
Tedae khosoih ha pawk la ha pawk tih a sawt vaengah a im ah tloh a pung voel pawt atah im te koep bol saeh. Tloh a hoeih coeng dongah im te khaw khosoih loh caihcil coeng ti saeh.
49 A weźmie na oczyszczenie onego domu dwu wróblów, i drzewo cedrowe, i jedwabiu, karmazynu, i hizopu;
Te dongah im ciim ham vaa phiknit, lamphai thing, hlampai a lingdik neh pumpiding te khuen saeh.
50 I zabije wróbla jednego nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą;
Te phoeiah vaa pakhat te lai am dongkah tui hing soah ngawn saeh.
51 A wziąwszy drzewo cedrowe i hizop, i jedwab karmazynowy, i wróbla żywego, omoczy to wszystko we krwi wróbla zabitego i w wodzie żywej, a pokropi ten dom siedem kroć.
Lamphai thing neh pumpiding te khaw, hlampai a lingdik te khaw, vaa hing te khaw lo bal saeh lamtah tui hing soah a ngawn vaa thii khuiah nuem saeh. Te phoeiah im dongla voei rhih haeh saeh.
52 I tak oczyści on dom krwią wróbla onego, i wodą żywą i wróblem żywym i drzewem cedrowem, i hizopem, i jedwabiem czerwonym.
Im te khaw vaa thii, tui hing, vaa hing, lamphai thing, pumpiding, hlampai a lingdik neh ciim saeh.
53 Potem puści wróbla żywego precz za miasto w pole; tak oczyści on dom, i czystym będzie.
Tedae vaa hing te khopuei vongvoel kah khohmuen hoeng la a hlah phoeiah im ham dawth pah saeh lamtah caihcil sak saeh.
54 Tać jest ustawa o każdej zarazie trądu, i plamy czarnej:
He tah hmaibae tloh neh thak cungkuem ham khaw,
55 I o trądzie na szacie i na domu;
himbai neh im khuikah hmaibae ham khaw,
56 I o sadzelu, i o świerzbie, i o białej plamie,
a phuem, vinhna, a dikdak ham khaw,
57 Żeby poznać, gdy kto jest nieczystym, i gdy kto czystym. Tać jest ustawa około trądu.
He hmaibae olkhueng he rhalawt hnin neh cuemcaih hnin ah khaw aka thuinuet ham olkhueng ni, ' a ti nah.
