Kapłańska 13
1 Rzekł zasię Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc:
Pakaiyin Mose le Aaron henga, hiti hin thu aseipeh lhon in.
2 Człowiek, który by miał na skórze ciała swego sadzel, albo liszaj, albo białe blizny, tak iżby się na skórze ciała jego okazała plaga trądu, przywiedziony będzie do Aarona kapłana, albo do którego z synów jego kapłanów.
Koitobang khat chu atahsa vun pomdoh aboldoh ham, ahilouleh adul doh a ham auma ahileh, hiche natna akona chu avun ahung pat doh a, ahung phah lha dia ginmo ahileh, amapa chu thempupa Aaron kom ham ahilouleh achapate thempu ho heng lama puiding ahi.
3 Tedy ogląda kapłan on sadzel na skórze ciała jego; jeźliby włos na onym sadzelu pobielał, a on sadzel na spojrzeniu byłby głębszy, niż insza skóra ciała jego, plaga trądu jest; przetoż oglądawszy go kapłan, osądzi go być nieczystym.
Chuteng thempu pan atahsa pat laichu avet peh ding, hiche atipat laiya amulse chu akan tom ding, chule hiche atahsa pat laichu atahsa vunpotho sanga asunglut joham khat akimu leh, hitobang tipat natna chu aphah veiya ahi; thempu pan ama chu avet lhah ding, hitobang natna nei mihem chu thempu pan ama hi aphah ahin abohtai, aphondoh ding ahi.
4 A jeźliby biała tylko blizna była na skórze ciała jego, a nie byłaby głębsza na spojrzeniu, niż inna skóra, i włosy w niej nie pobielałyby, tedy zamknie kapłan mającego taką zarazę przez siedem dni.
Atipat lai avunbeh chu akan chah ding, akang laichu avun tho sunga alut loulai leh, atahsaa amul jong akan chah loulai ahileh, hiche natna neipa chu thempu pan nisagi sunga angai banga ajehsah ding,
5 Potem obejrzy go kapłan dnia siódmego; a jeźliby ona blizna tak została w oczach jego, a nie szerzyła się ona blizna po skórze, tedy go zamknie kapłan przez siedem dni po wtóre.
Chule nisagi lhinni leh thempu pan avela avet lhah kit ding, chuteng thempupa mitmu changa anat chu a oldoma, ati pat jeng jong avun beh dang hoa achalbe tahlouva ahileh, hiche natna neipa chu thempu pan ni sagi sung vet a akoi ding ahi.
6 I obejrzy go kapłan dnia siódmego po wtóre; a jeźliby ta zaraza poczerniała a nie szerzyłaby się ta zaraza po skórze, tedy go za czystego osądzi kapłan, bo świerzb jest; a on upierze szaty swe, a będzie czystym.
Ni sagi ahung lhin kit nikho tengleh thempu pan natna neipa chu avela avet lhah kit ding, atipat na chu avom doh a, atahsa chung dang hoa atipat chu achalbe tah louva ahileh, amapa chu thempu pan akisutheng ahitai, tia phondohna anei ding ahi. Hiche tipat chu tahsa chung boldoh tobang ahin, hiche natna neipa tipat neipa chun, aponsil ho akisop theng ding chuteng athenga um thei ding ahi.
7 Ale jeźliby się bardziej rozszerzał po skórze świerzb on po oglądaniu kapłanowem i po oczyszczeniu jego, pokaże się znowu kapłanowi.
Hinlah thempu pan avet lhah jou nung jenga jong, atibol chu avunbeh dang hoa achalbe nah laiya ahileh, thempupa heng lama avela che kit ding ahi.
8 Tedy obejrzy go kapłan; a jeźliby się ta zaraza rozszerzała po skórze jego, osądzi go za nieczystego kapłan; bo trąd jest.
Chuteng thempu pan avet lhah ding, atibol chu atahsa vun danga achal bea ahileh, hichea chu thempu pan ama chu atheng lou ahitai, ti aphondohna anei ding ahi.
9 Zaraza trądu gdy będzie na człowieku, przywiedzion będzie do kapłana.
Mihem khat chu tiphah natna anei tengleh, thempupa heng lama puiding,
10 Którego obejrzy kapłan; a będzieli sadzel biały na skórze, żeby się uczyniły włosy białe, choćby i zdrowe ciało było na tym sadzelu,
Chuteng thempu pan tiphah nat veipa chu avet lhah ding, avun beh a chu akang tobang adul doh a, hiche akang lai chun atahsa mul kisan akan sah tah a, adul doh lai akona avouso thah akimu doh khah a ahileh,
11 Trąd zastarzały jest na skórze ciała jego; i osądzi go za nieczystego kapłan, a nie będzie go zawierał, gdyż nieczystym jest.
Hiche natna chu anapa tahsa vun sung thoa lut ahitan, chuteng thempu pan nantna neipa chu athenglou ahitai, ti aphondohna snri ding, vet a jong akoitah lou ding, hichepa chu atheng lou aboh a kisim ding ahi.
12 A jeźliby się trąd rozszerzał na skórze, i okryłby trąd wszystkę skórę zarażonego od głowy jego aż do nóg jego, wszędy gdzie oczyma kapłan dojrzeć może;
Chule hiche tiphah natna chu atahsa vun hoa achan soh tah a, hichea chu phah natna veipa chun thempupa mu theiya, aluchang apat akengto phang chan, phah natna chun atom lhah a ahileh,
13 I obejrzy kapłan; a jeźli okrył trąd wszystko ciało jego, za czystą osądzi zarazę jego; bo iż wszystka pobielała, dla tego czysty jest.
Amapa chu thempu pan hoitah a vet lhahna anei ding, hichea jong chu tiphah natna chun amapa chu atom lhah jing tah ahileh, thempu pan amapa chu hiche tiphah natna anei jeh’a chu, atheng lou aboh ahitai, tia aphondoh ding, hinlah aphah natna atina khem hojouse chu akan doh a ahileh, amapa chu athenga kisim ding ahi.
14 Ale którego dnia okazałoby się na takowym mięso dziwie, nieczystym będzie.
Chule amapa tahsa chunga chu avouthah akisebea ahileh, atheng louva umnalai ding ahi.
15 A tak ogląda kapłan mięso dziwie, a osądzi go być za nieczystego; bo ono mięso dziwie nieczyste jest; trąd to jest.
Amapa vouthah kisepbe lai chu thempu pan avet ding, atheng lou ahitia aphondoh ding ahi; ajeh chu vouthah kisep doh kiti hi atheng lou ahin, hichu tiphah natna ahi.
16 Ale jeźliby zaś zginęło mięso dziwie, i obróciłoby się w białość, tedy przyjdzie do kapłana.
Hinlah tichunga natna chu akhip tah a ahung kan doh khah a ahileh, tiphah natna veipa chu thempu heng lama hung ding,
17 A widząc go kapłan, iż się obróciła zaraza w białość, za czystego osądzi kapłan zarażonego; bo czystym jest.
Amapa chu thempun avet lhah ding, anatna tiphah chu ahung kansoh a akikhenna auma ahileh, hichea chu thempu pan tiphah natna veipa chu aphahna akona athengdoh ahitai, amapa hi athengtai tia aphondoh ding ahi.
18 Jeźliby zaś był na skórze ciała jego wrzód, a zagoiłby się;
Mihem khattou tahsa chunga uilut neiya, pomdoh aum khah leh,
19 A na miejscu wrzodu onego uczyniłby się sadzel biały, albo blizna biała zaczerwieniała, tedy okazana będzie kapłanowi.
Hiche tina maha akona chu anai kang ahung umdoh khah a, asan le akang kihal ahung pomdoh thaa ahileh, hitobang natna chu thempupa henga vetlhahna nei ding ahi.
20 A widząc kapłan, że na wejrzeniu głębsza jest, niż inna skóra, i włosy by jej pobielały, za nieczystego osądzi go kapłan; zaraza trądu jest, z wrzodu wyrosła.
Thempu pan vet lhahna anei ding, hiche natna chu avun tho sanga asung lut joh a, atahsa mul jeng jong akang ahung umdoh khah a ahileh, amapa chu thempu pan atheng lou ahitai, ti aphondohna anei ding ahi. Ajeh chu hitobang natna chu tiphah ahin uilut lima hung sohdoh ahi.
21 Ale jeźliby ją obaczył kapłan, że w niej włos nie bieleje, i nie jest głębsza nad inszą skórę, ale tylko naczerniała, tedy zamknie kapłan takowego przez siedem dni.
Ahinlah thempu pan avet lhah a tina mahaa beh, atahsa mul ho kang doh nailou anatna jeng jong asung thoa lut nailou, tina maha nai jong avom nah laiya ahileh, hichepa chu thempu pan ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
22 A jeźliby się szerzyła po skórze, za nieczystego osądzi go kapłan; zaraza to trądu.
Hiche natna chu atahsa chunga achalbe khah a ahileh vang, amapa chu thempu pan atheng lou ahitai, ti aphondohna anei ding, hiche jeng jong hi phahnat vei ahi.
23 Wszakże jeźliby blizna ona biała na swem miejscu zostawała; i nie szerzyłaby się, zapalenie wrzodu jest; przetoż za czystego osądzi go kapłan.
Hiche anatn chu ati chung munkhat seh a sohdoh chalbe louva aumleh, hiche tiphah chu uilut ahiin, hichea chu thempu pan amapa chu atheng e, tia aphondoh ding ahi.
24 Także ciało, na którego skórze byłaby sparzelina od ognia, a po zgojeniu onej sparzeliny byłaby blizna biała, zaczerwieniała, albo biała tylko,
Meiyin mihem tahsa chu akah khah a, meikahna avun beh le avouso chu ahung dul doh a, asan le akang kihel, akang ham ahung sodoh tah a ahileh,
25 Ogląda to kapłan; a jeźliby włos w bliźnie pobielał i lśnił się, a na spojrzeniu byłaby głębsza ona blizna niż skóra, trąd jest z sparzeliny wyrosły; przetoż za nieczystego osądzi go kapłan, bo zaraza trądu jest.
Hichea chu thempu pan anat nalai meikah lai chu avet lhah peh ding, anat nalai a atahsa timul geiya ahung kan doh khah a chule avun tho sunga asunglut khahtaa ahileh, hichu phah natna ahin, meiyin akah na maha chu hung soh oh a ahitan, thempupan amapa chu atheng loua ahitai, ti aphondohna anei ding ahi, ajeh chu hiche natna chu phah natna ahi.
26 A jeźli kapłan obaczy, że na onej bliźnie białej włos nie pobielał, a iż nie jest głębsza nad inszą skórę, ale iż nieco naczerniała, zamknie kapłan takowego przez siedem dni.
Hinlah anatna chu thempu pan vetlhahna aneiya, anatna behkah timul jeng jong akang asohdoh nailou, anatna chu avuntho sung jenga jong lutnai louva, avom den nah laiya ahileh, thempu pan amapa chu ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
27 I obejrzy go kapłan dnia siódmego; jeźliby się bardziej szerzyła po skórze, osądzi go za nieczystego kapłan: zaraza to trądu.
Thempu pan jong ni sagi alhin nikho tengleh avela avet lhah kit ding, anatna chu avunbeh dang hoa achalbe khah a ahileh, hichea chu thempu pan nat veipa chu athengloua ahitai, ti aphondohna anei ding ahi.
28 A jeźliż ta blizna biała zostawa na swem miejscu, a nie szerzy się po skórze, ale się zaczerniwa, przyszczela z sparzenia jest; i osądzi go za czystego kapłan, bo blizna sparzeliny jest.
Ahin hiche anatna chu munbeh khat bouva auma chule avunbeh dang hoa chalbe talouva, hitia chu avunbeh khat bou aumden tah a, avun chu avom ahikhah leh, meiyin akah jeh’a hung duldoh a ahin, thempu pan hitobang ho chu atheng lou ahipoi tia, phondohna anei ding ahi, meiyin akahna maha chu akhem hung sohdoh kha ahi.
29 Gdyby mąż, albo niewiasta mieli jaką plamę na głowie albo na brodzie:
Pasal leh numei khat pen pen in aluchang, akha lhang dona tina anei khah a ahileh,
30 Tedy obejrzy kapłan onę plamę; a będzieli na spojrzeniu głębsza niż insza skóra, i byłby na niej włos pożółkły i subtelny, tedy takowego za nieczystego osądzi kapłan, zmaza jest; trąd na głowie albo na brodzie jest.
Hichu thempu pan avet lhah ding, anatna chu avun thosunga alut khah a ahileh, atina maha beh a atahsa mul jeng jong eng lilih a auma, voichet chut dana aum khah a ahileh; hiche natna veipa chu thempu pan atheng louva ahitia, phondohna anei ding ahi. Ajeh chu hitobang natna chu tithah phah natna ahin, hichu lu chung leh kha lhang chana chal lut thei ahi.
31 Ale jeźliby obaczył kapłan zarazę onej plamy, a oto na wejrzeniu jest głębsza nad inszą skórę, a nie byłby na niej włos czarny, zamknie kapłan zarazę plamy mającego przez siedem dni.
Hinlah hiche natna veipa chu thempu pan avetlhah nung jenga jong avuntho sung nunga asung lut hih laiya, atina maha beh a atahsa mul doh nailou ahileh, hiche natna tithah veipa chu thempu pan ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
32 Potem obejrzy kapłan tę zarazę dnia siódmego; a jeźli się nie szerzy zmaza, i nie masz na niej pożółkłego włosa, i na spojrzeniu ta zmaza nie byłaby głębsza nad inszą skórę:
Chule ni sagi lhin nikho tengleh, thempu pan vetlhahna aneipeh ding, ki thejal louva anatna tithah chu auma, anatna beh kah jenga jong atahsa mul eng kimuloua, tithah natna jeng jong avunthoa asunglut loudana akimu a ahileh,
33 Tedy ogolony będzie ten człowiek, ale zmazy onej golić nie będzie; i zamknie kapłan mającego zmazę przez siedem dni po wtóre.
Hiche tithah veipa chun amatah in atahsa mul aki vochai ding, atithah nabeh lai vang chu ahoi ding ahi; chuteng leh thempu pan hiche tithah veipa chu ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
34 I ogląda kapłan onę zmazę dnia siódmego; a jeźli się nie rozszerzyła zmaza po skórze, a na spojrzeniu nie jest głębsza nad inszą skórę, osądzi go za czystego kapłan; a on uprawszy odzienie swoje, czystym będzie.
Nisagi lhin nikho le thempu pan atithah natna chu avet lhah peh kit ding, atithah natna chu avunbeh hoa chalbe talouva, avuntho sung nunga jong sunglut louva auma ahileh, thempu pan tithah veipa chu atheng ahitai, ti aphondohna anei ding ahi. Chuteng amapa chun aponsil jouse akisop lhah ding, athenga um ding ahi.
35 A jeźliby się poczęła szerzyć ona zmaza na skórze po oczyszczeniu jego:
Itobang khat a athengtai, tia athenga aum nung jenga jong, ati chung dunga ahung chalbe khah a ahileh,
36 Tedy obejrzy go kapłan; a jeźliż się szerzy ona zmaza po skórze, nie będzie więcej upatrował kapłan włosu żółtego; nieczystym jest.
Avela thempu pan hiche tithah veipa natna chu avet lhah peh kit a, atithah natna chu atahsa chung dang hoa achalbe khahtah a ahileh, hichea thempua pang ding chun atahsa mul a-eng ham a-eng lou ham ti, khol talouva hichepa chu atheng lou ahitai, ati jeng ding ahi.
37 Wszakże jeźli przed oczyma jego tak zostawa ona zmaza, i włos czarny wyrósłby na niej, zgoiła się ona zmaza, czysty jest i za czystego osądzi go kapłan.
Hinlah thempupa mitmua atithah natna chu akinga dana auma atithah beh jong, atahsa mulvom ahung kedoh a, atithah natna jong adam ding tah a ahileh, amapa chu atheng ahitan, hiche jeh’a chu thempu pan jong amapa chu athenga ahitai, ti aphondohna anei ding ahi.
38 A gdyby też na skórze ciała mężczyzny albo niewiasty były blizny białe,
Pasal hileh numei hileh atahsa chung aboldoh a, akang ahung sohdoh a duldoh khat tou anei khah leh,
39 Tedy obejrzy je kapłan; a jeźliby się blizny one białe na skórze ciała jego zaczerniwały, blizna biała jest, wyrosła na skórze; czystym jest.
Ahung boldoh lai chu vet lhahna thempupan anei ding, atahsa dullai chu akan dup hela, ati chunga kona soh maimai ahivang leh, hichu avunthoa hung kimu chen ahitan, hiche pachu athenga um ding ahi.
40 Mąż także, któremu by opadły włosy z głowy jego, łysy jest, i czysty jest.
Mihem koitobang khat chu, alujang sam pullha chai keiya auma alu kisan atolleua ahileh, amapa chu atheng ahi.
41 A jeźliżby przeciwko jednej stronie twarzy opadły włosy głowy jego, przełysiały jest, czysty jest.
Chule mikhat tou achal sam jouse apullhah a, alujang sam jouse apul lhah a adetol leuva leh amapa chu atheng ahi.
42 Wszakże jeźliby na łysinie albo na tem przełysieniu, okazała się blizna biała a sczerwieniałaby, trąd wyrósł z łysiny jego albo z przełysienia jego.
Adetol lai ahin achal sam tollai ahin, hiche beh a kona chu avun san tobang ahung dul doh a ahileh, hitobang natna chu asung lama kona tithah natna hung sohdoh ahin, hichu adeh tollai le achalsam tollai achu hung sohdoh ahi.
43 I obejrzy go kapłan; a jeźliżby sadzel zarazy jego był biały, albo sczerwieniały na łysinie jego, albo na obłysieniu jego, na kształt trądu na skórze ciała:
Chuteng thempu pan amapa chu avet lhah ding, adeh tollai ham achal sam tollai mun hama, tin ahung sohdoh chu, tahsa chunga tithah natna banga agel khah tah leh,
44 Takowy człowiek trędowaty jest, nieczysty jest, i osądzi go bezpiecznie kapłan za nieczystego; bo na głowie jego jest trąd jego.
Hiche pachu aphah ahitan, atheng louva ahitai, tia aphondoh ding, hiche pa chun alujang chunga natna chu akipoh ding ahitai.
45 Trędowaty zaś, który by miał na sobie tę zarazę, szaty jego będą rozdarte, i głowa jego będzie odkryta, i usta sobie zakryje; a wołać będzie: Nieczysty, nieczysty jestem.
Hitobang natna tithah vei mi chun ponse jong akisil ding, alujang sam aput lhai ding, amuh chung geiya pon'a aki toma, aboh, aboh tia penga asap ding ahi.
46 Po wszystkie dni, póki jest zaraza na nim, nieczystym będzie, bo nieczystym jest, sam będzie mieszkał; precz za obozem będzie mieszkanie jego.
Ama tobanga natna nei mihem chun, adammo sungsea atheng louva um ding ahi, ajeh chu aboh ahitan, amachu achangseh'a polam ngahmun tiphah ho umna muna cheng ding ahi.
47 Jeźliby też na szacie była zaraza trądu, na szacie suknianej albo na szacie lnianej,
Ponsil dunga tithah natna anat khah tah a ahileh: samul pon hihen, tupat ponnem hileh,
48 Albo na osnowie, albo na wątku ze lnu albo z wełny, albo na skórze, albo na jakiejkolwiek rzeczy skórzanej;
Adung le avaiya kikhong tupet ponnem hihen, samul pon hihen, savun hihen ipi savun a kisem hijong leh,
49 A byłaby ta zaraza zielona, albo czerwona na szacie, albo na skórze albo na osnowie, albo na wątku, albo na jakiemkolwiek naczyniu skórzanem, zaraza trądu jest; będzie ukazana kapłanowi.
Hiche ponsil chunga chu tina maha ahung dul liuva, asan jong ahung sodoh a ahileh, hiche ponsil chu man lutah a adung avai kipheh a kikhong hijong leh, savuna kikhong hihen ipi savuna ponsil kikhong hijong leh, hiche natna chu tithah phah natna ahin, thempupa heng lama puiya vetsah ding ahi.
50 A oglądawszy kapłan zarazę onę, zamknie onę rzecz zarażoną przez siedem dni.
Thempu pan anatna chu avet lhah soh keijya, hiche natna vei mihem chu nisagi sung vet a um ding ahi.
51 Potem obejrzy zarazę onę dnia siódmego: jeźliby się szerzyła zmaza ona na szacie, albo na osnowie, albo na wątku, albo na skórze, i na każdej rzeczy z skóry urobionej, trąd jest jadowity, zaraza nieczysta jest.
Ni sagi lhin nikho tengleh thempupan avela vet lhahna anei kit ding, hichea jong chu anatna posila achalbe nalai leh, aponsil chu adung avaiya kipheh a chalchep a kikhong hihen, savun thoa kikhong hihen, ipi tobang hihen, savun jat jat a kikhong hijong leh, anatna chu tiphah natna ahin, hijeh achu aponsil pen pen chu atheng lou ahitai.
52 Tedy spali tę szatę, albo osnowę, albo wątek z wełny, albo ze lnu, albo jakiekolwiek naczynie skórzane, na którem by była zaraza: albowiem jest trąd jadowity, ogniem spalono będzie.
Hiche mipa chun aponsil chu meiya agovam ding, adung avaiya kipheh chalchep pon hihen, sa vun hihen, tupat ponnem hileh, ipi sa vuna kisem von hijong leh, natna chunga akona titphah natna ahin, hichu meiya govam ding ahi.
53 Ale gdyby obaczył kapłan, iż ona zmaza nie szerzy się na szacie, albo na osnowie, albo na wątku, albo na jakimkolwiek naczyniu skórzanem
Thempu pan avet a hiche adung avaiya kipheh chalchep a kikhong, ponsil chung lah hihen savuna kisem vonlah hijong leh, anat nachu chalbe louva auma ahileh,
54 Rozkaże kapłan, aby uprano to, na czem jest zaraza, i zamknie to przez siedem dni po wtóre.
Hichea chu thempu pan ama ho henga thu aseiya, japi hon nat bena ponsil chu asop ngim diu, chuteng thempu pan hiche ponsil chu ni sagi sunga vet a aum sah ding ahi.
55 I obejrzy kapłan po upraniu onę zarazę; a jeźli nie odmieniła ona zaraza barwy swojej, choćby się ona zaraza nie rozszerzyła, rzecz nieczysta jest, ogniem ją spalisz; zaraźliwa rzecz jest, bądź na zwierzchniej bądź na spodniej stronie jej.
Hiche nat bena ponsil chu akisop ngim soh teng leh thempu pan avela avet lhah ding, natbe na ponsil vang chu akisop ngim jou tah louva ahileh, anatna chu ponsil chung achalbe louvang in, hiche ponsil chu aboh a um ding, tithah natna khem chu ponsil sung lang ham apolang hama abe jong leh hichu meiya govam ding ahi.
56 Wszakże, jeźliby kapłan obaczył, iż przyczerniejsza będzie zaraza po wypraniu swem, odedrze ją od szaty, albo od skóry, albo od osnowy, albo od wątku.
Thempu pan avet lhah laiya amahon hichu asop ngim thei uva, nat bena beh lai chu avom aum dana ahileh, hiche beh lai kahse chu ponsil vona kona chu abo-eh a apai jeng thei ahi, savuna kisem hihen adung avaiya kipheh chah kheh a ki khong hijong leh,
57 A jeźliby się jeszcze ukazała na szacie, albo na osnowie, albo na wątku, albo na jakiem naczyniu skórzanem, trąd jest szerzący się: ogniem to spalisz, na czem by była takowa zaraza.
Hiche jenga jong chu ponsil chung lah ham, adung avaiya kipheh a kikhong ponsil lah ham, savuna kisem von chung ham, chule ipi vona kisem hijong leh, savun von kisem chung jenga jong ahung sodoh a akimu kit nah laiya ahileh, hiche anatpi chu thi loulai ahin, chalbe nalai ahi, abena penvang chu meiya agovam manghel diu ahi.
58 Szatę zaś, albo osnowę, albo wątek, albo każde naczynie skórzane, które byś uprał, a odeszłaby od niego zaraza, upierzesz je po wtóre, a czyste będzie.
Ahinlah aponsil ham, savuna kisem von ham ahilouleh ipi pena kisem ponsil hijong leh, savuna kisem jeng jong nasop ngim sel uva; hiche natpi chu abeihela ahileh ani chan nan jong sop kit un, chutileh theng ding ahitai.
59 Tać jest ustawa o zarazie trądu, na szacie suknianej, albo lnianej albo na osnowie, albo na wątku, albo na jakiemkolwiek naczyniu skórzanem, jako to ma być rozeznano, iż jest czyste albo nieczyste.
Hichea akisei jouse hi tithah natna ham, samul pon chung lah ham, tupat ponnem chung ham, adung avaiya kipheh a kikhong ponsil chung ham, ipi pen vona kisem ponsil chung hihen, savuna kisem hitaleh achunga hiche tithah natna natpi achuh tah jeh a, itilam dola dantoh kitoh a phaham ti, abol ding dan ahi.
