Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Ao Awurade, kae deɛ aba yɛn so; hwɛ, na hunu yɛn animguaseɛ.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Wɔadane yɛn agyapadeɛ ama ahɔhoɔ, wɔde yɛn afie ama ananafoɔ.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Yɛayɛ nwisiaa na yɛnni agyanom, yɛn maamenom ayɛ sɛ akunafoɔ.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Ɛsɛ sɛ yɛtɔ nsuo a yɛnom; yɛbɛnya nnyina a, gye sɛ yɛtɔ.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Wɔn a wɔtaa yɛn no abɛn yɛn pɛɛ; Yɛabrɛ na yɛnnya ahomegyeɛ.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Yɛde yɛn ho maa Misraim ne Asiria sɛdeɛ yɛbɛnya aduane a ɛbɛso yɛn.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Yɛn agyanom yɛɛ bɔne, na wɔnni hɔ bio, na yɛn na wɔn asotwe abɛda yɛn so.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Nkoa di yɛn so, na obiara nni hɔ a ɔbɛgye yɛn afiri wɔn nsam.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Yɛde yɛn nkwa bɔ afɔdeɛ de pɛ yɛn anoduane, akofena a ɛwɔ ɛserɛ so no enti.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Yɛn honam adɔ sɛ fononoo. Ɛkɔm ama huraeɛ abɔ yɛn.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Wɔato mmaa monnaa wɔ Sion, ne mmaabunu a wɔwɔ Yuda nkuro so.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Wɔkyekyere mmapɔmma nsa na wɔasɛn wɔn; wɔmmfa anidie mma mpanimfoɔ.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Mmeranteɛ yɛ adwuma den wɔ ayuoyammoɔ so; na mmerantewaa nan toto wɔ nnyina duruduru ase.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Mpanimfoɔ ntena kuropɔn apono ano bio; mmeranteɛ agyae wɔn nnwontoɔ.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Ahosɛpɛ afiri yɛn akoma mu; yɛn asa adane agyaadwotwa.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Ahenkyɛ afiri yɛn tiri so. Yɛn ara, yɛnnue sɛ yɛayɛ bɔne!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Yei enti yɛn akoma atɔ piti, yeinom enti yɛn ani so ayɛ kusuu
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
wɔ Sion bepɔ a ada mpan na sakraman nenam soɔ no enti.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Wo, Ao Awurade, di ɔhene afebɔɔ; wʼahennwa firi awoɔ ntoatoasoɔ kɔsi awoɔ ntoatoasoɔ.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Adɛn enti na wo werɛ firi yɛn daa yi? Adɛn enti na wagya yɛn mmerɛ tenten mu yi?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Ka yɛn bata wo ho bio, Ao, Awurade, na yɛatumi aba wo nkyɛn; yɛ yɛn nna foforɔ sɛ tete no
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
agye sɛ wapo yɛn koraa anaa sɛ wo bo afu yɛn mmorosoɔ.
