< Lamentacje 5 >
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Acuérdate, oh SEÑOR, de lo que nos ha sucedido. Ve y mira nuestro oprobio.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Huérfanos somos sin padre; nuestras madres son como viudas.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Nuestra agua bebemos por dinero; nuestra leña por precio compramos.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Persecución padecemos sobre nuestra cerviz; nos cansamos, y no hay para nosotros reposo.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Al egipcio y al asirio dimos la mano, para saciarnos de pan.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Siervos se enseñorearon de nosotros; no hubo quien nos librase de su mano.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Con peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante del cuchillo del desierto.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Nuestra piel se ennegreció como un horno a causa del ardor del hambre.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
A los príncipes colgaron con su mano; no respetaron el rostro de los ancianos.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Llevaron los jóvenes a moler, y los niños desfallecieron en la leña.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Los ancianos cesaron de la puerta, los jóvenes de sus canciones.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Cesó el gozo de nuestro corazón; nuestro corro se tornó en luto.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Cayó la corona de nuestra cabeza. ¡Ay ahora de nosotros! Porque pecamos.
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestro ojos,
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Por el Monte de Sion que está asolado; zorras andan en él.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Mas tú, SEÑOR, permanecerás para siempre; tu trono de generación en generación.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros, y nos dejarás por largos días?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Vuélvenos, oh SEÑOR, a ti, y nos volveremos; renueva nuestros días como al principio.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Porque repeliendo nos has desechado; te has airado contra nosotros en gran manera.