Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Acuérdate, o! Jehová, de lo que nos ha venido: vé, y mira nuestra vergüenza.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Nuestra heredad se ha vuelto a extraños, nuestras casas a forasteros.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Huérfanos somos sin padre: nuestras madres como viudas.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Nuestra agua bebemos por dinero, nuestra leña compramos por precio.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Sobre nuestra cerviz padecemos persecución; cansámosnos, y no hay para nosotros descanso.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
A Egipto dimos la mano, y al Asirio, para hartarnos de pan.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Nuestros padres pecaron, y son muertos; y nosotros llevamos sus castigos.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Siervos se enseñorearon de nosotros: no hubo quien nos librase de su mano.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Con el peligro de nuestras vidas traíamos nuestro pan delante de la espada del desierto.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Nuestros cueros se ennegrecieron como un horno a causa del ardor de la hambre.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Afligieron a las mujeres en Sión, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
A los príncipes colgaron con su mano: no reverenciaron los rostros de los viejos.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Llevaron los mozos a moler, y los muchachos desfallecieron en la leña.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Los ancianos cesaron de la puerta, los mancebos de sus canciones.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Cesó el gozo de nuestro corazón, nuestro corro se tornó en luto.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Cayó la corona de nuestra cabeza: ¡ay ahora de nosotros! porque pecamos.
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Por esto fue entristecido nuestro corazón, por esto se entenebrecieron nuestros ojos.
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Por el monte de Sión que es asolado, zorras andan en él.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Mas tú, Jehová, para siempre permanecerás: tu trono de generación en generación.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
¿Por qué te olvidarás para siempre de nosotros? ¿dejarnos has por luengos días?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Vuélvenos, o! Jehová, a ti, y volvernos hemos: renueva nuestros días como al principio.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Porque desechando nos has desechado: háste airado contra nosotros en gran manera.
