< Lamentacje 5 >
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Acuérdate, oh Yavé, de lo que nos sucedió. Ve y mira nuestro oprobio.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Nuestra heredad pasó a extraños, Nuestras casas a extranjeros.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Somos huérfanos, sin padre. Nuestras madres son como viudas.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Tenemos que pagar el agua que bebemos. Pagamos también nuestra leña.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Los que nos siguen están sobre nuestras nucas. Trabajamos y no tenemos descanso.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Tuvimos que someternos a Egipto y a Asiria Para tener suficiente pan.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Nuestros antepasados pecaron, no existen. Nosotros cargamos sus iniquidades.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Unos esclavos nos dominan. No hay uno que nos libre de su mano.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Para conseguir nuestro pan arriesgamos nuestras vidas A causa de la espada en la región despoblada.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Nuestra piel arde como un horno A causa de los ardores del hambre.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Violaron a las mujeres en Sion, A las doncellas en los pueblos de Judá.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Los magistrados fueron colgados de las manos, Y los ancianos no fueron respetados.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Los jóvenes trabajan en la piedra del molino, Y los niños se tambalean bajo el peso de la leña.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Los ancianos se fueron de la puerta. Los jóvenes abandonaron su música.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Cesó la alegría de nuestros corazones. Nuestra danza se convirtió en duelo,
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
La corona cayó de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, porque pecamos!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
A causa de esto nuestro corazón está enfermo. A causa de estas cosas se nublan nuestros ojos.
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Porque la Montaña Sion está desolada, Y las zorras se pasean por ella.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Sin embargo Tú, oh Yavé, permaneces para siempre. Tu trono es de generación en generación.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
¿Te olvidarás para siempre de nosotros? ¿Nos abandonarás tanto tiempo?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Oh Yavé, devuélvenos a Ti, Y seremos restaurados. Renueva nuestros días para que sean como los de antaño.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
A menos que nos hayas desechado por completo, Y estés sumamente airado contra nosotros.