Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Spomni se, oh Gospod, kaj je prišlo nad nas. Preudari in poglej našo grajo.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Naša dediščina je obrnjena k tujcem, naše hiše k neznancem.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Sirote smo in brez očeta, naše matere so kakor vdove.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Svojo vodo smo pili za denar; naš les nam je prodan.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Naši vratovi so pod preganjanjem. Trudimo se, pa nimamo počitka.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Roko smo izročili k Egipčanom in k Asircem, da bi bili nasičeni s kruhom.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Naši očetje so grešili in jih ni in mi smo nosili njihove krivičnosti.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Služabniki so vladali nad nami. Nikogar ni, da bi nas osvobodil iz njihove roke.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Svoj kruh smo prinašali z nevarnostjo za svoja življenja, zaradi meča iz divjine.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Naša koža je bila črna kakor peč zaradi strašne lakote.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Posiljevali so ženske na Sionu in device v Judovih mestih.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Z njihovo roko so obesili prince. Obrazi starešin niso bili spoštovani.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Zajeli so mladeniče, da meljejo in otroci so padali pod lesom.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Starešine so odšli od velikih vrat, mladeniči od svoje glasbe.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Veselje našega srca je prenehalo, naš ples je obrnjen v žalovanje.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Krona je padla iz naše glave. Gorje nam, da smo grešili!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Zaradi tega peša naše srce, zaradi teh stvari so zatemnjene naše oči.
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Zaradi gore Sion, ki je zapuščena, lisice hodijo po njej.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Ti, oh Gospod, ostajaš na veke, tvoj prestol od roda do roda.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Zakaj nas pozabljaš na veke in nas zapuščaš za tako dolgo?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Obrni nas k sebi, oh Gospod in mi bomo obrnjeni; obnovi naše dni kakor od davnine.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Toda popolnoma si nas zavrgel. Zelo si ogorčen zoper nas.
