Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Lembra-te, SENHOR, do que tem nos acontecido; presta atenção e olha nossa humilhação.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Nossa herança passou a ser de estrangeiros, nossas casas de forasteiros.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Órfãos somos sem pai, nossas mães são como viúvas.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Bebemos nossa água por dinheiro; nossa lenha temos que pagar.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Perseguição sofremos sobre nossos pescoços; estamos cansados, mas não temos descanso.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Nós nos rendemos aos egípcios e aos assírios para nos saciarmos de pão.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Nossos pais pecaram, e não existem mais; porém nós levamos seus castigos.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Servos passaram a nos dominar; ninguém há que [nos] livre de suas mãos.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Com risco de vida trazemos nosso pão, por causa da espada do deserto.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Nossa pele se tornou negra como um forno, por causa do ardor da fome.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Abusaram das mulheres em Sião, das virgens nas cidades de Judá.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Os príncipes foram enforcados por sua mãos; não respeitaram as faces dos velhos.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Levaram os rapazes para moer, e os moços caíram debaixo da lenha [que carregavam].
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Os anciãos deixaram de [se sentarem] junto as portas, os rapazes de suas canções.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Acabou a alegria de nosso coração; nossa dança se tornou em luto.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Caiu a coroa de nossa cabeça; ai agora de nós, porque pecamos.
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Por isso nosso coração ficou fraco, por isso nossos olhos escureceram;
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Por causa do monte de Sião, que está desolado; raposas andam nele.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Tu, SENHOR, permanecerás para sempre; [e] teu trono de geração após geração.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Por que te esquecerias de nós para sempre e nos abandonarias por tanto tempo?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Converte-nos, SENHOR, a ti, e seremos convertidos; renova o nossos dias como antes;
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
A não ser que tenhas nos rejeitado totalmente, e estejas enfurecido contra nós ao extremo.
