Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. |
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. |
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. |
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. |
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. |
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. |
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. |
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. |
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. |
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. |
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. |
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. |
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. |
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. |
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. |
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! |
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، |
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. |
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. |
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ |
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، |
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ |
