Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
| זכר יהוה מה היה לנו הביט (הביטה) וראה את חרפתנו |
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
| נחלתנו נהפכה לזרים בתינו לנכרים |
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
| יתומים היינו אין (ואין) אב אמתינו כאלמנות |
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
| מימינו בכסף שתינו עצינו במחיר יבאו |
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
| על צוארנו נרדפנו יגענו לא (ולא) הונח לנו |
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
| מצרים נתנו יד אשור לשבע לחם |
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
| אבתינו חטאו אינם (ואינם) אנחנו (ואנחנו) עונתיהם סבלנו |
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
| עבדים משלו בנו פרק אין מידם |
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
| בנפשנו נביא לחמנו מפני חרב המדבר |
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
| עורנו כתנור נכמרו מפני זלעפות רעב |
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
| נשים בציון ענו בתלת בערי יהודה |
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
| שרים בידם נתלו פני זקנים לא נהדרו |
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
| בחורים טחון נשאו ונערים בעץ כשלו |
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
| זקנים משער שבתו בחורים מנגינתם |
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
| שבת משוש לבנו נהפך לאבל מחלנו |
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
| נפלה עטרת ראשנו אוי נא לנו כי חטאנו |
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
| על זה היה דוה לבנו--על אלה חשכו עינינו |
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
| על הר ציון ששמם שועלים הלכו בו |
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
| אתה יהוה לעולם תשב כסאך לדור ודור |
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
| למה לנצח תשכחנו תעזבנו לארך ימים |
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
| השיבנו יהוה אליך ונשוב (ונשובה) חדש ימינו כקדם |
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
| כי אם מאס מאסתנו קצפת עלינו עד מאד |
