Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Ka tuna, ya Ubangiji, abin da ya faru da mu; duba, ka ga kunyar da muka sha.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
An ba wa baƙi gādonmu, gidajenmu kuma aka ba bare.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Mun zama marayu marasa ubanni, uwayenmu kamar gwauraye.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Dole mu sayi ruwan da muke sha; sai mun biya mu sami itace.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Masu fafararmu sun kusa kama mu; mun gaji kuma ba dama mu huta.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Mun miƙa kanmu ga Masar da Assuriya don mu sami isashen abinci.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Kakanninmu sun yi zunubi kuma ba sa nan yanzu, mu ne aka bari muna shan hukuncinsu.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Bayi suna mulki a kanmu, kuma ba wanda zai’yantar da mu daga hannuwansu.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Muna samun burodi a bakin rayukanmu domin takobin da yake a jeji.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Fatar jikinmu ta yi zafi kamar murhu, muna jin zazzaɓi domin yunwa.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
An yi wa mata fyaɗe a cikin Sihiyona, da kuma budurwai a cikin garuruwan Yahuda.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
An rataye’ya’yan sarakuna da hannuwansu; ba a ba wa dattawa girma.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Samari suna faman yin niƙa; yara kuma suna fama da ƙyar da nauyin kayan itace.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Dattawan sun bar ƙofar birnin, samari sun daina rera waƙa.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Farin ciki ya rabu da zuciyarmu; rayuwarmu ta zama makoki.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Rawani ya fāɗi daga kanmu. Kaiton mu gama mun yi zunubi!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Domin wannan zuciyarmu ta yi sanyi; domin waɗannan abubuwa idanunmu sun dushe
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
gama Tudun Sihiyona ya zama kufai, sai diloli ke yawo a wurin.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Ya Ubangiji, kai ne mai iko har abada; kursiyinka ya dawwama cikin dukan zamani.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Don mene ne kake mantawa da mu koyaushe? Me ya sa ka yashe mu da jimawa?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Ka sāke jawo mu gare ka, ya Ubangiji, don mu komo; ka sabunta kwanakinmu su zama kamar yadda suke a dā
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
sai dai in ka ƙi mu gaba ɗaya kana fushi da mu fiye da yadda za a iya aunawa.
