< Lamentacje 5 >

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Sonje, O SENYÈ, sa ki te rive nou an. Gade pou wè repwòch nou.
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Eritaj nou te bay kon don a etranje yo, kay nou yo a moun nou pa konnen.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Nou te devni òfelen san papa. Manman nou yo tankou vèv.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Nou oblije achte dlo pou nou bwè. Bwa nou se pou vann, yo vann nou li.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Sila k ap kouri dèyè nou yo rive sou kou nou. Nou vin bouke nèt. Nanpwen repo pou nou.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Nou te vin soumèt devan Egypte ak Assyrie pou nou jwenn ase pen.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Papa zansèt nou yo te peche, men yo pa la ankò; se nou menm ki te pote inikite pa yo.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Se esklav yo k ap domine sou nou; nanpwen moun ki pou delivre nou nan men yo.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Nou riske lavi nou pou jwenn pen akoz nepe nan dezè a.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Po nou vin kwit tankou yon fou, akoz gwo chalè grangou a.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Yo te ravaje tout fanm Sion yo; vyèj lavil a Juda yo.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Prens yo te pann pa men yo; ansyen yo te vin pa respekte.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Jennonm yo te fòse travay devan moulen an e timoun yo te kilbite anba gwo chaj bwa yo.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Ansyen yo ale kite pòtay la; jennonm yo ale kite mizik yo.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Jwa nan kè nou vin sispann; danse vin ranplase pa fè dèy.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Kouwòn nan soti sou tèt nou; malè a nou menm, paske nou te peche!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Akoz sa, kè nou febli; akoz bagay sa yo, zye nou pa wè klè.
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Akoz Mòn Sion ki kouche dezole nèt, rena yo fè patwouj ladann.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Ou menm, O SENYÈ, Ou renye jis pou tout tan; twòn Ou se de jenerasyon an jenerasyon.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Poukisa Ou bliye nou jis pou tout tan? Poukisa Ou abandone nou jis rive tout tan sa a?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Restore nou a Ou menm O SENYÈ, pou nou ka vin restore. Fè jou nou yo vin jan yo te ye nan tan pase yo.
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Men Ou deja fin rejte nou nèt. Ou rete byen fache nèt ak nou.

< Lamentacje 5 >