Lamentacje 5
1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Gedenke, Herr, was uns geschehen! Blick her! Sieh unsere Schmach!
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Fremden ist unser Erbteil zugefallen und unsere Häuser Ausländern.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Wir wurden wie die Waisen vaterlos und unsere Mütter wie die Witwen.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Wir trinken unser eigen Wasser nur um Geld, bekommen unser eigen Holz nur um Bezahlung.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Auf unsern Nacken lastet ein gewaltig Joch, und sind wir matt, gönnt man uns keine Ruhe.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
Ägypten reichten wir die Hand, um satt zu werden, Assur.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Gesündigt haben unsere Väter; doch sie sind nicht mehr. Wir tragen ihr Verschulden.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Jetzt herrschen Sklaven über uns, und ihrer Hand entreißt uns keiner.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
Wir holen in der Wüste unser Brot mit Einsatz unsres Lebens vor dem Schwerte.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Uns sind gedünstet wie im Ofen die Glieder von den Hungersgluten.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
In Sion haben sie die Ehefraun geschändet und Jungfrauen in Judas Städten.
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Gehenkt durch ihre Hand die Fürsten, der Greise Ansehen für nichts geachtet.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Die jungen Männer schleppten Lasten, und Knaben wankten unter Holzbündeln.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Verschwunden sind die Greise aus dem Tore und Jünglinge aus ihrer Schule.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Geschwunden ist die Freude unsres Herzens, in Klage unser Reigen umgewandelt.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Die Krone ist vom Haupte uns gefallen. Weh uns, daß wir gesündigt haben!
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
Deshalb ward unser Herz so krank, deshalb so trübe unser Auge
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
des wüsten Sionsberges wegen, auf dem sich Füchse tummeln.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Du bist, o Herr, in Ewigkeit; Dein Thron steht von Geschlechte zu Geschlecht.
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Warum willst Du uns immerdar vergessen, uns lebenslang verlassen?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Bekehr uns, Herr, zu Dir! Wir kehren um. Erneure unsere Tage wie vor alters!
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
Denn wolltest Du uns ganz verwerfen, dann gingest Du in Deinem Zorne gegen uns zu weit.
