< Lamentacje 5 >

1 Wspomnij, Panie! na to, co się nam przydało; wejrzyj a obacz pohańbienie nasze.
Remember, O Yahweh, what hath befallen us, Look around, and see our reproach:
2 Dziedzictwo nasze obrócone jest do obcych, a domy nasze do cudzoziemców.
Our inheritance, turned over to foreigners, our houses, to aliens.
3 Sierotamiśmy a bez ojca; matki nasze są jako wdowy.
Orphans, have we become, and fatherless, our mothers, are widows indeed.
4 Wody nasze za pieniądze pijemy, drwa nasze za pieniądze kupujemy.
Our water—for silver, have we drunk, our wood—for a price, cometh in.
5 Na szyi swej prześladowanie cierpiemy, pracujemy, a nie dadzą nam odpocząć.
Upon our necks, are our pursuers, We labour, and there is allowed us no rest.
6 Egipczykom podajemy rękę i Assyryjczykom, żebyśmy się nasycili chleba.
To Egypt, have we stretched out our hand, to Assyria, to be satisfied with bread.
7 Ojcowie nasi zgrzeszyli, niemasz ich, a my nieprawość ich ponosimy.
Our fathers, sinned, and are not, and, we, their iniquities, have borne.
8 Niewolnicy panują nad nami, niemasz, ktoby nas wybawił z ręki ich.
Slaves, have ruled over us, There is none to set free from their hand.
9 Z odwagą duszy naszej szukamy chleba swego dla strachu miecza i na puszczy.
At the risk of our life, do we bring in our bread, because of the sword of the desert.
10 Skóra nasza jako piec zczerniała od srogości głodu.
Our skin, as with a furnace, is scorched, because of the hot winds of famine.
11 Niewiasty w Syonie pogwałcono; i panny w miastach Judzkich.
Women—in Zion, were ravished, virgins, in the cities of Judah!
12 Książęta ręką ich powieszeni są, a osoby starszych nie mają w uczciwości.
Princes, by their hand, have been hanged, The faces of elders, not honoured.
13 Młodzięców do żarn biorą, a młodzieniaszkowie po drwami padają.
Young men, a millstone, have lifted, and, youths, under wood, have staggered.
14 Starcy w bramach więcej nie siadają, a młodzieńcy przestali pieśni swoje.
Elders, from the gates, have ceased. Young men, from their music.
15 Ustało wesele serca naszego, pląsanie nasze w kwilenie się obróciło.
Ceased hath the joy of our hearts, Changed to mourning, our dance.
16 Spadła korona z głowy naszej; biada nam, żeśmy zgrzeszyli!
Fallen is the crown of our head. Surely woe to us, for we have sinned.
17 Dlategoż mdłe jest serce nasze, dlatego zaćmione są oczy nasze;
For this cause, faint is our heart, For these things, dimmed are our eyes:
18 Dla góry Syońskiej, że jest spustoszona, liszki chodzą po niej.
Because of Mount Zion, which is desolate, jackals, have gone prowling therein.
19 Ty, Panie! trwasz na wieki, a stolica twoja od narodu do narodu.
Thou, O Yahweh, unto times age-abiding, dost remain, Thy throne, from generation to generation:
20 Przeczże nas na wieki zapominasz, a opuszczasz nas przez tak długi czas?
Wherefore shouldst thou perpetually forget us? forsake us, to length of days?
21 Nawróć nas do siebie, o Panie! a nawróceni będziemy; odnów dni nasze, jako z dawna były.
Bring us back, O Yahweh, unto thyself, and we will come back! Renew our days, as of old;
22 Bo izali nas cale odrzucisz, a gniewać się będziesz na nas tak bardzo?
For though thou hast not, utterly rejected, us, thou art wroth with us—exceedingly!

< Lamentacje 5 >