Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Èmi ni ọkùnrin tí ó rí ìpọ́njú pẹ̀lú ọ̀pá ìbínú rẹ.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Ó ti lé mi jáde ó sì mú mi rìn nínú òkùnkùn ju ti ìmọ́lẹ̀.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Nítòótọ́, ó ti yí ọwọ́ rẹ̀ padà sí mi síwájú àti síwájú sí i ní gbogbo ọjọ́.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Ó jẹ́ kí àwọ̀ mi àti ẹran-ara mi gbó ó sì tún ṣẹ́ egungun mi.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Ó ti fi mí sí ìgbèkùn, ó sì ti yí mi ká pẹ̀lú ìkorò àti làálàá.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Ó mú mi gbé nínú òkùnkùn, bí ti àwọn tó ti kú fún ìgbà pípẹ́.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Ó ti tì mí mọ́ ilé, nítorí náà n kò le è sálọ; ó ti fi ẹ̀wọ̀n mú mi mọ́lẹ̀.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Pàápàá nígbà tí mo ké fún ìrànlọ́wọ́, ó kọ àdúrà mi.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Ó fi ògiri òkúta dí ọ̀nà mi; ó sì mú ọ̀nà mi wọ́.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Bí i beari tí ó dùbúlẹ̀, bí i kìnnìún tí ó sá pamọ́.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Ó wọ́ mi kúrò ní ọ̀nà, ó tẹ̀ mí mọ́lẹ̀ ó fi mi sílẹ̀ láìsí ìrànlọ́wọ́.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Ó fa ọfà rẹ̀ yọ ó sì fi mí ṣe ohun ìtafàsí.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Ó fa ọkàn mí ya pẹ̀lú ọfà nínú àkọ̀ rẹ̀.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Mo di ẹni yẹ̀yẹ́ láàrín àwọn ènìyàn mi; wọn yẹ̀yẹ́ mi pẹ̀lú orin ní gbogbo ọjọ́.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Ó ti kún mi pẹ̀lú ewé kíkorò àti ìdààmú bí omi.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Ó ti fi òkúta kán eyín mi; ó ti tẹ̀ mí mọ́lẹ̀ nínú eruku.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Mo ti jìnnà sí àlàáfíà; mo ti gbàgbé ohun tí àṣeyege ń ṣe.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Nítorí náà mo wí pé, “Ògo mi ti lọ àti ìrètí mi nínú Olúwa.”
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Mo ṣe ìrántí ìpọ́njú àti ìdààmú mi, ìkorò àti ìbànújẹ́.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Mo ṣèrántí wọn, ọkàn mi sì gbọgbẹ́ nínú mi.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Síbẹ̀, èyí ni mo ní ní ọkàn àti nítorí náà ní mo nírètí.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Nítorí ìfẹ́ Olúwa tí ó lágbára ni àwa kò fi ṣègbé, nítorí ti àánú rẹ kì í kùnà.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Wọ́n jẹ́ ọ̀tún ní àárọ̀; títóbi ni òdodo rẹ̀.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Mo wí fún ara mi, ìpín mi ni Olúwa; nítorí náà èmi yóò dúró dè ọ́.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Dídára ni Olúwa fún àwọn tí ó ní ìrètí nínú rẹ̀, sí àwọn tí ó ń wá a.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Ó dára kí a ní sùúrù fún ìgbàlà Olúwa.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Ó dára fún ènìyàn láti gbé àjàgà nígbà tí ó wà ní èwe.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Jẹ́ kí ó jókòó ní ìdákẹ́ jẹ́ẹ́, nítorí Olúwa ti fi fún un.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Jẹ́ kí ó bo ojú rẹ̀ sínú eruku— ìrètí sì lè wà.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Jẹ́ kí ó fi ẹ̀rẹ̀kẹ́ fún àwọn tí yóò gbá a, sì jẹ́ kí ó wà ní ìdójútì.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Ènìyàn kò di ìtanù lọ́dọ̀ Olúwa títí láé.
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Lóòtítọ́ ó mú ìbànújẹ́ wá, yóò fi àánú hàn, nítorí títóbi ni ìfẹ́ rẹ̀.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Nítorí kò mọ̀ ọ́n mọ̀ mú ìpọ́njú wá tàbí ìrora wá fún ọmọ ènìyàn.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Láti tẹ mọ́lẹ̀ lábẹ́ ẹsẹ̀ gbogbo àwọn ẹlẹ́wọ̀n ní ilẹ̀ náà.
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
Láti ṣẹ́ ọmọ ènìyàn fún ẹ̀tọ́ rẹ̀ níwájú Ọ̀gá-ògo jùlọ,
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
láti yí ìdájọ́ ènìyàn padà, ǹjẹ́ Olúwa kò rí ohun bẹ́ẹ̀.
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Ta ni yóò sọ̀rọ̀ tí yóò rí bẹ́ẹ̀ tí Olúwa kò bá fi àṣẹ sí i.
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Ǹjẹ́ kì í ṣe láti ẹnu Ọ̀gá-ògo jùlọ ni rere àti búburú tí ń wá?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Kí ló dé tí ẹ̀dá alààyè ṣe ń kùn nígbà tí ó bá ń jìyà ẹ̀ṣẹ̀ rẹ̀?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Ẹ jẹ́ kí a yẹ ọ̀nà wa, kí a sì dán an wò, kí a sì tọ Olúwa lọ.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Ẹ jẹ́ kí a gbé ọkàn àti ọwọ́ wa sókè sí Ọlọ́run ní ọ̀run, kí a wí pé,
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
“Àwa ti ṣẹ̀ a sì ti ṣọ̀tẹ̀ ìwọ kò sì fi ẹ̀ṣẹ̀ wa jì wá.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
“Ìwọ fi ìbínú bo ara rẹ ìwọ sì ń lépa wa; ìwọ ń parun láìsí àánú.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Ìwọ ti fi àwọsánmọ̀ bo ara rẹ pé kí àdúrà wa má ba à dé ọ̀dọ̀ rẹ.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Ó ti sọ wá di èérí àti ààtàn láàrín orílẹ̀-èdè gbogbo.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
“Gbogbo àwọn ọ̀tá wa ti la ẹnu wọn gbòòrò sí wa.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Àwa ti jìyà àti ìparun, nínú ìbẹ̀rù àti ewu.”
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Omijé ń sàn ní ojú mi bí odò nítorí a pa àwọn ènìyàn mi run.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Ojú mi kò dá fún omijé, láì sinmi,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
títí ìgbà tí Olúwa yóò síjú wolẹ̀ láti òkè ọ̀run tí yóò sì rí i.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Ohun tí mo rí mú ìbẹ̀rù wá ọkàn mi nítorí gbogbo àwọn obìnrin ìlú mi.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Àwọn tí ó jẹ́ ọ̀tá mi láìnídìí dẹ mí bí ẹyẹ.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Wọ́n gbìyànjú láti mú òpin dé bá ayé mi nínú ihò wọ́n sì ju òkúta lù mí.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Orí mi kún fún omi, mo sì rò pé ìgbẹ̀yìn dé.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Mo pe orúkọ rẹ, Olúwa, láti ọ̀gbun ìsàlẹ̀ ihò.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Ìwọ gbọ́ ẹ̀bẹ̀ mi, “Má ṣe di etí rẹ sí igbe ẹ̀bẹ̀ mi fún ìtura.”
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
O wá tòsí nígbà tí mo ké pè ọ́, o sì wí pé, “Má ṣe bẹ̀rù.”
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Olúwa, ìwọ gba ẹjọ́ mi rò, o ra ẹ̀mí mi padà.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
O ti rí i, Olúwa, búburú tí a ṣe sí mi. Gba ẹjọ́ mi ró!
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Ìwọ ti rí ọ̀gbun ẹ̀san wọn, gbogbo ìmọ̀ wọn sí mi.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Olúwa ìwọ ti gbọ́ ẹ̀gàn wọn àti ìmọ̀ búburú wọn sí mi,
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
ohun tí àwọn ọ̀tá mi ń sọ sí mi ní gbogbo ọjọ́.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Wò wọ́n! Ní jíjòkòó tàbí ní dídìde, wọ́n ń ṣẹlẹ́yà mi nínú orin wọn.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Olúwa san wọ́n lẹ́san ohun tí ó tọ́ sí wọn fún ohun tí ọwọ́ wọn ti ṣe.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Fi ìbòjú bò wọ́n ní ọkàn, kí o sì fi wọ́n ré.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Ni wọ́n lára kí o sì pa wọ́n run pẹ̀lú ìbínú, lábẹ́ ọ̀run Olúwa.
