Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Mene ɔbarima a mahu amane wɔ nʼabufuw abaa ano.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Wapam me afi ne ho ama manantew sum mu na ɛnyɛ hann mu;
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Ampa ara wama nsa so atia me mpɛn bebree, da mu nyinaa.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Wama me were ne me nam anyin Na wabubu me nnompe.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Waka me ahyɛ mu, na watua me ano ɔde nweenwen ne ahokyere atwa me ho ahyia.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Wama matena sum mu sɛ wɔn a wɔawuwu dedaw no.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Wato ɔfasu atwa me ho ahyia enti mintumi nguan; wagu me nkɔnsɔnkɔnsɔn ama matɔ beraw.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Mpo sɛ mefrɛ anaasɛ mebɔ mpae srɛ mmoa a osiw me mpaebɔ ano.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Ɔde abotan asiw me kwan; wama mʼakwan ayɛ kɔntɔnkye.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Te sɛ sisi a ɔda hɔ retwɛn, te sɛ gyata a watɛw,
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
ɔtwee me fii ɔkwan no mu bebaree me na ogyaw me a minni mmoa biara.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Okuntun ne ta mu na ɔde ne bɛmma kyerɛɛ me so.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Ɔde bɛmma a efi ne kotoku mu hwirew me koma mu.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Meyɛɛ akyiwade maa me nkurɔfo nyinaa; wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw da mu nyinaa.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Ɔde nhaban nweenwen ahyɛ me ma. Wama me bɔnwoma anom.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Ɔde mmosea abubu me se; na watiatia me so wɔ mfutuma mu.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Wɔama asomdwoe abɔ me; na me werɛ afi yiyedi.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Enti mise, “Mʼanuonyam asa, nea mede mʼani too so Awurade mu no nyinaa.”
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Mekae mʼamanehunu wɔ mʼakyinkyinakyinkyin mu, nweenwen ne bɔnwoma mu.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Mekae yiye, na me kra abotow wɔ me mu.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Nanso midwen eyi ho; saa nti mewɔ anidaso.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Awurade dɔ kɛse nti yɛnsɛee ɛ. Nʼayamhyehye nni huammɔ.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Ɛyɛ foforo anɔpa biara; wo nokwaredi yɛ kɛse.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Meka kyerɛ me ho se, “Awurade yɛ me kyɛfa, enti mɛtwɛn no.”
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Awurade ye ma wɔn a wɔn anidaso wɔ ne mu, onipa a ɔhwehwɛ no no;
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Eye sɛ wɔyɛ komm de twɛn Awurade nkwagye.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Eye ma ɔbarima sɛ ɔsoa konnua no wɔ ne mmerantebere mu.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Ma ɔntena ase komm, efisɛ Awurade de ato ne so.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Ma ɔmfa nʼanim nsie wɔ mfutuma mu, ebia anidaso wɔ hɔ.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Ma ɔmfa nʼafono mma nea ɔpɛɛ sɛ ɔbɔ no no na ɔnhyɛ no aniwu.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Na Awurade ntow onipa biara nkyene koraa.
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Ɛwɔ mu, ɔde awerɛhow ba de, nanso obenya ayamhyehye. Ne dɔ kɛse no to rentwa da.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Ofi amemenemfe mu de amanehunu anaa awerɛhow brɛ nnipa mma.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Sɛ wɔde wɔn nan dwerɛw nneduafo a wɔwɔ asase no so a,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
sɛ wotiatia obi ahofadi so wɔ Ɔsorosoroni no anim a,
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
anaa sɛ wobu obi ntɛnkyew a, Awurade renhu saa nneɛma yi ana?
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Hena na obetumi aka na wama aba mu wɔ bere a ɛnyɛ Awurade na ɔhyɛe?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Ɛnyɛ Ɔsorosoroni no anom na mmusu ne nnepa fi ana?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Adɛn nti na ɛsɛ sɛ ɔteasefo nwiinwii bere a wɔatwe nʼaso wɔ ne bɔne ho?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Momma yɛnhwehwɛ yɛn akwan mu na yɛnsɔ nhwɛ, na yɛnsan nkɔ Awurade nkyɛn.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Momma yɛmma yɛn koma ne yɛn nsa so, nkyerɛ Onyankopɔn wɔ ɔsoro, na yɛnka se:
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
“Yɛayɛ bɔne, na yɛatew atua na wamfa ankyɛ.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
“Wode abufuw akata wo ho ataa yɛn; na woakunkum a woannya ahummɔbɔ.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Wode wo ho asie omununkum mu nti mpaebɔ biara nnu wo nkyɛn.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Woayɛ yɛn atantanne ne nwura wɔ amanaman no mu.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
“Yɛn atamfo nyinaa abaa wɔn anom tɛtrɛɛ de tia yɛn.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Yɛabrɛ ne ahunahuna ne akukuruhwease, mmubui ne ɔsɛe.”
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Me nusu sen sɛ asuten efisɛ wɔasɛe me nkurɔfo.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Me nusu bɛsen ara, na ɛrennyae,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
kosi sɛ Awurade bɛhwɛ afi ɔsoro, na wahu.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Nea mihu no ma me kra werɛ how, me kuropɔn no mu mmea nyinaa nti.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Mʼatamfo a menyɛɛ wɔn hwee pampam me sɛ anomaa.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Wɔpɛɛ sɛ wotwa me nkwa so na wosiw me abo wɔ amoa mu;
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
nsu bu faa me ti so, na ɛyɛɛ me sɛnea wɔrewie me.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Mebɔɔ wo din, Awurade fii amoa no ase tɔnn.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Wotee me sufrɛ: “Nsiw wʼaso wɔ me gye sufrɛ ho.”
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Wutwiw bɛn me bere a mefrɛɛ wo no, na wokae se, “Nsuro.”
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Wo Awurade, wudii mʼasɛm maa me; na wugyee me nkwa.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Woahu bɔne a wɔayɛ me, Awurade. Di mʼasɛm ma me!
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Woahu wɔn aweretɔ no mu den, wɔn pɔw a wɔbɔ tia me no nyinaa.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Awurade, woate wɔn ntwirii, wɔn pɔw a wɔbɔ tia me no nyinaa,
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
nea mʼatamfo ka no asomsɛm na wɔka no brɛoo de tia me da mu nyinaa.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Hwɛ wɔn! Sɛ wogyinagyina hɔ anaasɛ wɔtete hɔ, wɔto akutia nnwom de di me ho fɛw.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Fa nea ɛfata tua wɔn so ka, Awurade, nea wɔn nsa ayɛ nti.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Pirim wɔn koma, na ma wo nnome mmra wɔn so.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Fa abufuw taa wɔn, na sɛe wɔn fi Awurade ɔsorosoro ase.
