Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Eu sou o homem que viu a aflição pela vara de seu furor.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Guiou-me e levou-me a trevas, e não à luz.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Com certeza se virou contra mim, revirou sua mão o dia todo.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Fez envelhecer minha carne e minha pele, quebrou meus ossos.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Edificou contra mim, e cercou [-me] de fel e de trabalho.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Fez-me habitar em lugares escuros, como os que já morrera há muito tempo.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Cercou-me por todos lados, e não posso sair; tornou pesados os meus grilhões.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Até quando clamo e dou vozes, fechou [os ouvidos] à minha oração.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Cercou meus caminhos com pedras lavradas, retorceu as minhas veredas.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Foi para mim como um urso que espia, como um leão escondido.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Desviou meus caminhos, e fez-me em pedaços; deixou-me desolado.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Armou seu arco, e me pôs como alvo para a flecha.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Fez entrar em meus rins as flechas de sua aljava.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Servi de escárnio a todo o meu povo, de canção ridícula deles o dia todo.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Fartou-me de amarguras, embebedou-me de absinto.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Quebrou os meus dentes com cascalho, cobriu-me de cinzas.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
E afastou minha alma da paz, fez-me esquecer da boa vida.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Então eu disse: Pereceram minha força e minha esperança no SENHOR.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Lembra-te da minha aflição e do meu sofrimento, do absinto e do fel.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Minha alma se lembra e se abate em mim.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Disto me recordarei na minha mente, por isso terei esperança:
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
É pelas bondades do SENHOR que não somos consumidos, porque suas misericórdias não têm fim.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Elas são novas a cada manhã; grande é a tua fidelidade.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
O SENHOR é minha porção, diz a minha alma; portanto nele esperarei.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Bom é o SENHOR para os que nele esperam, para a alma que o busca.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
É bom esperar e tranquilo aguardar a salvação do SENHOR.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
É bom ao homem levar o jugo em sua juventude.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Sente-se só, e fique quieto; pois ele o pôs sobre si.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Ponha sua boca no pó; talvez haja esperança.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Dê a face ao que o ferir; farte-se de insultos.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Pois o Senhor não rejeitará para sempre:
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Mesmo que cause aflição, ele também se compadecerá segundo a grandeza de suas misericórdias.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Pois não é sua vontade afligir nem entristecer os filhos dos homens.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Esmagar debaixo de seus pés a todos os prisioneiros da terra,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
Perverter o direito do homem diante da presença do Altíssimo,
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
Prejudicar ao homem em sua causa: o Senhor não aprova ) [tais coisas].
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Quem é que pode fazer suceder [algo] que diz, se o Senhor não tiver mandado?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Por acaso da boca do Altíssimo não sai tanto a maldição como a bênção?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Por que o homem vivente se queixa da punição de seus próprios pecados?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Examinemos nossos caminhos, investiguemos, e nos voltemos ao SENHOR.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Levantemos nossos corações e as mãos a Deus nos céus,
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
[Dizendo: ] Nós transgredimos e fomos rebeldes; tu não perdoaste.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Cobriste-te de ira, e nos perseguiste; mataste sem teres compaixão.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Cobriste-te de nuvens, para que [nossa] oração não passasse.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Tu nos tornaste como escória e rejeito no meio dos povos.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Todos os nossos inimigos abriram sua boca contra nós.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Medo e cova vieram sobre nós, devastação e destruição.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Rios de águas correm de meus olhos, por causa da destruição da filha de meu povo.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Meus olhos destilam, e não cessam; não haverá descanso,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
Até que o SENHOR preste atenção, e veja desde os céus.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Meus olhos afligem minha alma, por causa de todas as filhas de minha cidade.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Sem motivo meus inimigos me caçam como a um passarinho.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Tentaram tirar minha vida na masmorra, e lançaram pedras sobre mim.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
As águas inundaram sobre minha cabeça; eu disse: É o meu fim.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Invoquei o teu nome, SENHOR, desde a cova profunda.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Ouviste minha voz: não escondas o teu ouvido ao meu suspiro, ao meu clamor.
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Tu te achegaste no dia em que te invoquei; disseste: Não temas.
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Defendeste, Senhor, as causas de minha alma; redimiste minha vida.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Viste, SENHOR, a maldade que me fizeram; julga minha causa.
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Viste toda a vingança deles, todos os seus pensamentos contra mim.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Ouvido os seus insultos, ó SENHOR, todos os seus pensamentos contra mim;
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
As coisas ditas pelos que se levantam contra mim, e seu planos contra mim o dia todo.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Olha para tudo quanto eles fazem; com canções zombam de mim.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Retribui-lhes, SENHOR, conforme a obra de suas mãos.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Dá-lhes angústia de coração, tua maldição a eles.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Persegue-os com ira, e destrua-os de debaixo dos céus do SENHOR.
