Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
ALEPH. Ego vir videns paupertatem meam in virga indignationis eius.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
ALEPH. Me minavit, et adduxit in tenebras, et non in lucem.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
ALEPH. Tantum in me vertit, et convertit manum suam tota die.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
BETH. Vetustam fecit pellem meam, et carnem meam, contrivit ossa mea.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
BETH. Aedificavit in gyro meo, et circumdedit me felle, et labore.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
BETH. In tenebrosis collocavit me, quasi mortuos sempiternos.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
GHIMEL. Circumaedificavit adversum me, ut non egrediar: aggravavit compedem meum.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
GHIMEL. Sed et cum clamavero, et rogavero, exclusit orationem meam.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
GHIMEL. Conclusit vias meas lapidibus quadris, semitas meas subvertit.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
DALETH. Ursus insidians factus est mihi: leo in absconditis.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
DALETH. Semitas meas subvertit, et confregit me: posuit me desolatam.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
DALETH. Tetendit arcum suum, et posuit me quasi signum ad sagittam.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
HE. Misit in renibus meis filias pharetrae suae.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
HE. Factus sum in derisum omni populo meo, canticum eorum tota die.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
HE. Replevit me amaritudinibus, inebriavit me absynthio.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
VAU. Et fregit ad numerum dentes meos, cibavit me cinere.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
VAU. Et repulsa est a pace anima mea, oblitus sum bonorum.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
VAU. Et dixi: Periit finis meus, et spes mea a Domino.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
ZAIN. Recordare paupertatis, et transgressionis meae, absinthii, et fellis.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
ZAIN. Memoria memor ero, et tabescet in me anima mea.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
ZAIN. Haec recolens in corde meo, ideo sperabo.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
HETH. Misericordiae Domini quia non sumus consumpti: quia non defecerunt miserationes eius.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
HETH. Novi diluculo, multa est fides tua.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
HETH. Pars mea Dominus, dixit anima mea: propterea expectabo eum.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
TETH. Bonus est Dominus sperantibus in eum, animae quaerenti illum.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
TETH. Bonum est praestolari cum silentio salutare Dei.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
TETH. Bonum est viro, cum portaverit iugum ab adolescentia sua.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
IOD. Sedebit solitarius, et tacebit: quia levavit se super se.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
IOD. Ponet in pulvere os suum, si forte sit spes.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
IOD. Dabit percutienti se maxillam, saturabitur opprobriis.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
CAPH. Quia non repellet in sempiternum Dominus.
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
CAPH. Quia si abiecit, miserebitur secundum multitudinem misericordiarum suarum.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
CAPH. Non enim humiliavit ex corde suo, et abiecit filios hominum,
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
LAMED. Ut conteret sub pedibus suis omnes vinctos terrae,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
LAMED. Ut declinaret iudicium viri in conspectu vultus Altissimi.
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
LAMED. Ut perverteret hominem in iudicio suo, Dominus ignoravit.
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
MEM. Quis est iste, qui dixit ut fieret, Domino non iubente?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
MEM. Ex ore Altissimi non egredientur nec mala nec bona?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
MEM. Quid murmuravit homo vivens, vir pro peccatis suis?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
NUN. Scrutemur vias nostras, et quaeramus, et revertamur ad Dominum.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
NUN. Levemus corda nostra cum manibus ad Dominum in caelos.
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
NUN. Nos inique egimus, et ad iracundiam provocavimus: idcirco tu inexorabilis es.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
SAMECH. Operuisti in furore, et percussisti nos: occidisti, nec pepercisti.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
SAMECH. Opposuisti nubem tibi, ne transeat oratio.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
SAMECH. Eradicationem, et abiectionem posuisti me in medio populorum.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
PHE. Aperuerunt super nos os suum omnes inimici.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
PHE. Formido, et laqueus facta est nobis vaticinatio, et contritio.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
PHE. Divisiones aquarum deduxit oculus meus, in contritione filiae populi mei.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
AIN. Oculus meus afflictus est, nec tacuit, eo quod non esset requies,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
AIN. Donec respiceret et videret Dominus de caelis.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
AIN. Oculus meus depraedatus est animam meam in cunctis filiabus urbis meae.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
SADE. Venatione ceperunt me quasi avem inimici mei gratis.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
SADE. Lapsa est in lacum vita mea, et posuerunt lapidem super me.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
SADE. Inundaverunt aquae super caput meum: dixi: Perii.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
COPH. Invocavi nomen tuum Domine de lacu novissimo.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
COPH. Vocem meam audisti: ne avertas aurem tuam a singultu meo, et clamoribus.
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
COPH. Appropinquasti in die, quando invocavi te: dixisti: Ne timeas.
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
RES. Iudicasti Domine causam animae meae, redemptor vitae meae.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
RES. Vidisti Domine iniquitatem illorum adversum me: iudica iudicium meum.
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
RES. Vidisti omnem furorem, universas cogitationes eorum adversum me.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
SIN. Audisti opprobrium eorum Domine, omnes cogitationes eorum adversum me:
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
SIN. Labia insurgentium mihi; et meditationes eorum adversum me tota die.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
SIN. Sessionem eorum, et resurrectionem eorum vide, ego sum psalmus eorum.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
THAU. Redes eis vicem Domine iuxta opera manuum suarum.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
THAU. Dabis eis scutum cordis laborem tuum.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
THAU. Persequeris in furore, et conteres eos sub caelis Domine.
