< Lamentacje 3 >

1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.

< Lamentacje 3 >