Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
IO [son] l'uomo che ha veduta afflizione, Per la verga dell'indegnazion del Signore.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Egli mi ha condotto, e fatto camminar nelle tenebre, E non nella luce.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Certo, egli mi ritorna addosso, E rivolge la sua mano [contro a me] tuttodì.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Egli ha fatta invecchiar la mia carne, e la mia pelle; Egli mi ha fiaccate le ossa.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Egli ha fatti degli edificii contro a me, E [mi] ha intorniato di tosco e di affanno.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Egli mi ha fatto dimorare in luoghi tenebrosi, A guisa di quelli che son morti già da lungo tempo.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Egli mi ha assiepato d'ogn'intorno, sì che non posso uscire; Egli ha aggravati i miei ceppi.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Eziandio quando grido e sclamo, Egli chiude il passo alla mia orazione,
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Egli ha chiuse le mie vie di pietre conce a scarpello, Ha rinvolti i miei sentieri.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Egli mi [è stato] un orso all'agguato, Un leone ne' [suoi] nascondimenti.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Egli ha traviate le mie vie, Mi ha tagliato a pezzi, mi ha renduto desolato.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Egli ha teso l'arco suo, E mi ha posto come un bersaglio incontro alle saette.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Egli mi ha fitti nelle reni Gli strali del suo turcasso.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Io sono in derisione a tutti i popoli, [E son] la lor canzone tuttodì.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Egli mi ha saziato di amaritudini, Mi ha inebbriato di assenzio.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Egli mi ha stritolati i denti con della ghiaia, Mi ha voltolato nella cenere.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
E tu hai allontanata l'anima mia dalla pace, Ed io ho dimenticato il bene.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
E ho detto: Il Signore ha fatta perire la mia forza, E la mia speranza.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Ricordati della mia afflizione, E del mio esilio; del tosco e dell'assenzio.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
L'anima mia se [ne] ricorda del continuo, E se [ne] abbatte in me.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Questo mi torna alla mente, Perciò spererò [ancora].
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Se non siamo stati del tutto consumati, [È per] le benignità del Signore; Perciocchè le sue misericordi non son venute meno;
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Si rinnovano ogni mattina; La tua lealtà [è] grande.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Il Signore [è] la mia parte, ha detto l'anima mia; Perciò spererò in lui.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Il Signore [è] buono a quelli che l'aspettano, All'anima [che] lo ricerca.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Buona cosa [è] di aspettare in silenzio La salute del Signore.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Buona cosa [è] all'uomo di portare il giogo Nella sua giovanezza.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Sieda egli pur solitario, ed in silenzio, Se Dio gliel'ha imposto!
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Metta pur la sua bocca nella polvere! Forse, ci sarà ancora speranza;
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Porga pur la guancia a chi lo percuote; Si sazî pur di vituperio!
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Poichè il Signore non rigetta in perpetuo;
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Anzi, se affligge, ha altresì compassione, Secondo la moltitudine delle sue benignità.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Perciocchè s'egli affligge, E addolora i figliuoli degli uomini, Non lo fa volentieri.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Mentre altri trita sotto i suoi piedi Tutti i prigioni della terra;
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
Mentre altri pervertisce la ragion dell'uomo, Nel cospetto dell'Altissimo;
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
Mentre altri fa torto all'uomo nella sua lite; Il Signore nol vede egli?
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Chi [è] colui che abbia detta [qualche cosa], e quella sia avvenuta, Che il Signore non l'abbia comandata?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Non procedono i mali ed i beni Dalla bocca dell'Altissimo?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Perchè si rammarica l'uomo vivente? [Perchè si rammarica] l'uomo della pena del suo peccato?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Esaminiamo le nostre vie, E ricerchiamo[le] e convertiamoci al Signore.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Alziamo i nostri cuori, e le palme delle mani, A Dio ne' cieli, [dicendo: ]
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Noi abbiam misfatto, e siamo stati ribelli; [E] tu non hai perdonato.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Tu [ci] hai coperti d'ira, e ci hai perseguitati; Tu hai ucciso [e] non hai risparmiato.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Tu hai distesa una nuvola intorno a te, Acciocchè l'orazione non passasse.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Tu ci hai fatti essere spazzature, Ed abbominio, per mezzo i popoli.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Tutti i nostri nemici hanno aperta la bocca contro a noi.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Noi siamo incorsi in ispavento, ed in fossa; In desolazione, ed in fiaccamento.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
L'occhio mio cola in rivi d'acque, Per lo fiaccamento della figliuola del mio popolo.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
L'occhio mio stilla, senza posa, E non ha alcuna requie;
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
Finchè il Signore non riguarda, E non vede dal cielo.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
L'occhio mio affanna l'anima mia, Per tutte le figliuole della mia città.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Quelli che senza cagione, mi son nemici, Mi han cacciato del continuo, come un uccelletto;
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Hanno troncata la vita mia, e [l'hanno messa] nella fossa; Ed hanno gettate delle pietre sopra me.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Le acque mi hanno inondato fin sopra il capo; Io ho detto: Io son riciso.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Io ho invocato il tuo Nome, o Signore, Dalla fossa de' luoghi bassissimi.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Tu hai udita la mia voce; Non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, ed al mio grido.
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Tu ti sei accostato al giorno che io ti ho invocato; Tu hai detto: Non temere.
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
O Signore, tu hai dibattute le querele dell'anima mia; Tu hai riscossa la vita mia.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
O Signore, tu vedi il torto che mi è fatto; Giudica la mia causa.
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Tu vedi tutte le lor vendette, Tutti i lor pensieri contro a me.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Tu odi, Signore, i loro obbrobri, Tutte le lor macchinazioni contro a me;
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
Le parole di quelli che mi si levano incontro, Ed i ragionamenti che tengono contro a me tuttodì.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Riguarda, quando si seggono, e quando si levano; Io [sono] la lor canzone.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
O Signore, rendi loro la retribuzione, Secondo le opere delle lor mani.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Da' loro ingombramento di cuore, La tua maledizione.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Perseguili in ira, E disperdili di sotto al cielo del Signore.
