Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Io sono l'uomo che ha provato la miseria sotto la sferza della sua ira.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Egli mi ha guidato, mi ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Solo contro di me egli ha volto e rivolto la sua mano tutto il giorno.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Egli ha consumato la mia carne e la mia pelle, ha rotto le mie ossa.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Ha costruito sopra di me, mi ha circondato di veleno e di affanno.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Mi ha fatto abitare in luoghi tenebrosi come i morti da lungo tempo.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Mi ha costruito un muro tutt'intorno, perché non potessi più uscire; ha reso pesanti le mie catene.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Anche se grido e invoco aiuto, egli soffoca la mia preghiera.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Ha sbarrato le mie vie con blocchi di pietra, ha ostruito i miei sentieri.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Egli era per me un orso in agguato, un leone in luoghi nascosti.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Seminando di spine la mia via, mi ha lacerato, mi ha reso desolato.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Ha teso l'arco, mi ha posto come bersaglio alle sue saette.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Ha conficcato nei miei fianchi le frecce della sua faretra.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Son diventato lo scherno di tutti i popoli, la loro canzone d'ogni giorno.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Mi ha saziato con erbe amare, mi ha dissetato con assenzio.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Mi ha spezzato con la sabbia i denti, mi ha steso nella polvere.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Son rimasto lontano dalla pace, ho dimenticato il benessere.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
E dico: «E' sparita la mia gloria, la speranza che mi veniva dal Signore».
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Il ricordo della mia miseria e del mio vagare è come assenzio e veleno.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Ben se ne ricorda e si accascia dentro di me la mia anima.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Questo intendo richiamare alla mia mente, e per questo voglio riprendere speranza.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Le misericordie del Signore non sono finite, non è esaurita la sua compassione;
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
esse son rinnovate ogni mattina, grande è la sua fedeltà.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
«Mia parte è il Signore - io esclamo - per questo in lui voglio sperare».
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Buono è il Signore con chi spera in lui, con l'anima che lo cerca.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
E' bene aspettare in silenzio la salvezza del Signore.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
E' bene per l'uomo portare il giogo fin dalla giovinezza.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Sieda costui solitario e resti in silenzio, poiché egli glielo ha imposto;
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
cacci nella polvere la bocca, forse c'è ancora speranza;
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
porga a chi lo percuote la sua guancia, si sazi di umiliazioni.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Poiché il Signore non rigetta mai...
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Ma, se affligge, avrà anche pietà secondo la sua grande misericordia.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Poiché contro il suo desiderio egli umilia e affligge i figli dell'uomo.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Quando schiacciano sotto i loro piedi tutti i prigionieri del paese,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
quando falsano i diritti di un uomo in presenza dell'Altissimo,
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
quando fan torto a un altro in una causa, forse non vede il Signore tutto ciò?
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Chi mai ha parlato e la sua parola si è avverata, senza che il Signore lo avesse comandato?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Dalla bocca dell'Altissimo non procedono forse le sventure e il bene?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Perché si rammarica un essere vivente, un uomo, per i castighi dei suoi peccati?
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
«Esaminiamo la nostra condotta e scrutiamola, ritorniamo al Signore.
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Innalziamo i nostri cuori al di sopra delle mani, verso Dio nei cieli.
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Abbiamo peccato e siamo stati ribelli; tu non ci hai perdonato.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Ti sei avvolto nell'ira e ci hai perseguitati, hai ucciso senza pietà.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Ti sei avvolto in una nube, così che la supplica non giungesse fino a te.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Ci hai ridotti a spazzatura e rifiuto in mezzo ai popoli.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Han spalancato la bocca contro di noi tutti i nostri nemici.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Terrore e trabocchetto sono la nostra sorte, desolazione e rovina».
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Rivoli di lacrime scorrono dai miei occhi, per la rovina della figlia del mio popolo.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Il mio occhio piange senza sosta perché non ha pace
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
finché non guardi e non veda il Signore dal cielo.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Il mio occhio mi tormenta per tutte le figlie della mia città.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Mi han dato la caccia come a un passero coloro che mi son nemici senza ragione.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Mi han chiuso vivo nella fossa e han gettato pietre su di me.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Son salite le acque fin sopra il mio capo; io dissi: «E' finita per me».
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Ho invocato il tuo nome, o Signore, dalla fossa profonda.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Tu hai udito la mia voce: «Non chiudere l'orecchio al mio sfogo».
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Tu eri vicino quando ti invocavo, hai detto: «Non temere!».
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Tu hai difeso, Signore, la mia causa, hai riscattato la mia vita.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Hai visto, o Signore, il torto che ho patito, difendi il mio diritto!
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Hai visto tutte le loro vendette, tutte le loro trame contro di me.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Hai udito, Signore, i loro insulti, tutte le loro trame contro di me,
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
i discorsi dei miei oppositori e le loro ostilità contro di me tutto il giorno.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Osserva quando siedono e quando si alzano; io sono la loro beffarda canzone.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Rendi loro il contraccambio, o Signore, secondo l'opera delle loro mani.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Rendili duri di cuore, la tua maledizione su di loro!
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Perseguitali nell'ira e distruggili sotto il cielo, Signore.
