Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Ich bin der Mann, der Elend hat gesehen unter der Rute Seines Wütens.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Mich geleitete Er, und ließ mich gehen in Finsternis und nicht im Licht.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Nur wider mich hat Er zurückgewendet, umgekehrt Seine Hand den ganzen Tag.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Mein Fleisch ließ altern Er und meine Haut, zerbrach meine Gebeine,
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Er hat wider mich gebaut, umfangen mit Gift mich und mit Mühsal.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
In Finsternissen ließ Er mich wohnen, wie die ewig Toten.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Er hat mich eingehegt, daß ich nicht hinausgehen kann, Er hat meine Erzfesseln schwer gemacht.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Auch wenn ich schreie und laut schreie, wehret Er ab mein Gebet.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Mit Quadern hat Er meine Wege vermauert, meine Steige verkehrt.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Ein Bär im Hinterhalt ist Er mir, ein Löwe im Verborgenen.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Er lenkt ab meine Wege, zerpflückt mich und verwüstet mich.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Er hat gespannt Seinen Bogen, und gestellt mich zum Ziel dem Pfeil.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
In meine Nieren ließ Er hineinfahren Seiner Köcher Söhne.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
All meinem Volke bin ich zum Gelächter, zum Saitenspiel den ganzen Tag.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Mit Bitterkeiten hat Er mich gesättigt, mich in Wermut schwelgen lassen.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Und Er läßt meine Zähne sich auf Kies zerdrücken, hat in die Asche mich hinabgedrückt.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Und verworfen vom Frieden ist meine Seele. Vergessen habe ich des Guten.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Und ich sprach: Verloren ist mein Sieg, und mein Warten auf Jehovah.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Gedenke meines Elends und meiner Trübsal, des Wermuts und des Giftes.
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Gedenkend gedenkst du dessen und nieder beugt sich meine Seele in mir.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Das führe ich mir ins Herz zurück, darum will ich warten.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Jehovahs Barmherzigkeit ist, daß wir nicht ganz aus sind, und Seine Erbarmungen nicht alle sind.
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
Neu sind sie an den Morgen, viel ist Deiner Wahrheit.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Jehovah ist mein Teil, spricht meine Seele, darum warte ich auf Ihn.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Gut ist Jehovah denen, die auf Ihn hoffen, der Seele, die nach Ihm fragt.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Gut ist es, daß man warte und stille sei auf Jehovahs Heil.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Gut ist es dem Manne, daß in seiner Jugend er das Joch trage;
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Daß er allein sitzt und stille sei, wenn man es ihm auferlegt.
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Daß seinen Mund er in den Staub stecke, ob vielleicht noch Hoffnung sei.
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Und dem, der ihn schlägt, die Wange biete, sich sättige mit Schmach.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Denn nicht ewiglich verwirft der Herr.
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
Denn wenn Er hat betrübt, so erbarmt Er Sich nach Seiner großen Barmherzigkeit.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Denn nicht von Seinem Herzen aus bedrückt Er und bereitet Gram den Söhnen des Mannes.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Daß Er zerstoße unter Seinen Füßen alle Gebundenen des Landes.
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
Daß eines Mannes Recht Er vor dem Angesicht des Höchsten beugen ließe.
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
Daß man den Menschen in seinem Rechtshandel verkehrt mache, das sieht der Herr nicht?
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Wer ist es, der spricht und es geschieht, das der Herr nicht geboten hätte?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Geht aus dem Mund des Höchsten nicht hervor das Böse und das Gute?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Was beklagt sich der Mensch, der lebt, der Mann ob seinen Sünden!
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Laßt unsere Wege uns erforschen und ergründen, und zu Jehovah zurückkehren!
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Erheben wir unser Herz samt den Händen zu Gott in den Himmeln!
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Wir waren abgefallen und widerspenstig, Du hast nicht vergeben.
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
Du hast Dich bedeckt im Zorn und hast uns nachgesetzt, uns erwürgt, hast kein Mitleid gehabt.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Du hast Dich mit einer Wolke bedeckt, daß das Gebet nicht durchkommen konnte.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Zum Kehricht und zur Verschmähung hast du uns gesetzt inmitten der Völker.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Alle unsere Feinde sperren ihren Mund auf wider uns.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Schauer und Fallgrube ward uns, Unwetter und Zerbrechen.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Bächlein von Wasser rinnt mein Auge herab über das Zerbrechen der Tochter meines Volkes.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Mein Auge ergießt sich und ist nicht stille, ohne Unterlaß.
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
Bis daß Jehovah schaut und sieht vom Himmel.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Mein Auge tut es meiner Seele an ob allen Töchtern meiner Stadt.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Sie jagen mich, wie einen Vogel, sie, die mich umsonst anfeinden.
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
Sie vertilgen mein Leben in der Grube und werfen einen Stein auf mich.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Wasser überströmen mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Ich rief Deinen Namen an, Jehovah, aus der untersten Grube;
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Du hörtest meine Stimme: Verbirg doch nicht Dein Ohr vor meinem Hauche, meinem Angstschrei.
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Du nahst dich am Tage, da ich zu Dir rufe, Du sprichst: Fürchte dich nicht!
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Du haderst, Herr, meiner Seele Hader, und Du erlöst mein Leben!
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Du siehst, Jehovah, wie man mir Unrecht tut. Richte Du mein Gericht.
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Du siehst alle ihre Rache, alle ihre Gedanken wider mich.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Du hörst, Jehovah, ihr Schmähen, alle ihre Gedanken wider mich,
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
Die Lippen meiner Widersacher und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Sitzen sie oder stehen sie auf, blicke her, bin ich ihr Lied.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Gib ihnen zurück, Jehovah, Vergeltung nach ihrer Hände Werk.
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Gib ihnen Verblendung des Herzens, und auf sie Deinen Fluch.
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Setze ihnen nach im Zorn und vernichte sie unter Jehovahs Himmeln!
