Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Ich bin der Mann, der tief gebeugt worden ist durch die Rute seines Zorns.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Mich hat er verjagt und in die Finsternis geführt und nicht ans Licht.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Nur gegen mich kehrt er immer wieder den ganzen Tag seine Hand.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Er hat mein Fleisch und meine Haut verschlungen und meine Knochen zermalmt.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Er hat rings um mich her Gift und Drangsal aufgebaut.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
In dunkeln Höhlen läßt er mich wohnen wie längst Verstorbene.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Er hat mich eingemauert, daß ich nicht herauskommen kann; mit ehernen Ketten hat er mich beschwert.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Ob ich auch schreie und rufe, verstopft er doch die Ohren vor meinem Gebet.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Quadersteine legt er mir in den Weg, krümmt meine Pfade.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Er lauert mir auf wie ein Bär, wie ein Löwe im Dickicht.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Er hat mich auf Abwege gebracht, ist über mich hergefallen und hat mich arg zugerichtet.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeile zum Ziel gesetzt.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Er hat mir seines Köchers Söhne in die Nieren gejagt.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Ich bin allem Volk zum Gelächter geworden, ihr Liedlein den ganzen Tag.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt, mit Wermut getränkt.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Er ließ meine Zähne sich an Kies zerbeißen, er hat mich mit Asche bedeckt.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Und du hast meine Seele aus dem Frieden verstoßen, daß ich des Glückes vergaß.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Und ich sprach: Meine Lebenskraft ist dahin, meine Hoffnung auf den HERRN.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Sei eingedenk meines Elends, meiner Verfolgung, des Wermuts und des Gifts!
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Beständig denkt meine Seele daran und ist tief gebeugt!
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Dieses aber will ich meinem Herzen vorhalten, darum will ich Hoffnung fassen:
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Gnadenbeweise des HERRN sind's, daß wir nicht gänzlich aufgerieben wurden, denn seine Barmherzigkeit ist nicht zu Ende;
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß!
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Der HERR ist gütig gegen die, welche auf ihn hoffen, gegen die Seele, die nach ihm fragt.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Gut ist's, schweigend zu warten auf das Heil des HERRN.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Es ist einem Manne gut, in seiner Jugend das Joch zu tragen.
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
Er sitze einsam und schweige, wenn man ihm eines auferlegt!
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
Er stecke seinen Mund in den Staub; vielleicht ist noch Hoffnung vorhanden!
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
Schlägt ihn jemand, so biete er ihm den Backen dar und lasse sich mit Schmach sättigen!
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Denn der Herr wird nicht ewig verstoßen;
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
sondern wenn er betrübt hat, so erbarmt er sich auch nach der Größe seiner Gnade.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Denn nicht aus Lust plagt und betrübt ER die Menschenkinder.
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
Wenn alle Gefangenen eines Landes mit Füßen getreten,
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
wenn das Recht eines Mannes vor dem Angesicht des Höchsten gebeugt,
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
die Rechtssache eines Menschen verdreht wird, sollte der Herr es nicht beachten?
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Wer hat je etwas gesagt und es ist geschehen, ohne daß der Herr es befahl?
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
Geht nicht aus dem Munde des Höchsten das Böse und das Gute hervor?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Was beklagt sich der Mensch? Es hätte sich wahrlich jeder über seine Sünde zu beklagen!
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Lasset uns unsere Wege erforschen und durchsuchen und zum HERRN zurückkehren!
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Lasset uns unsere Herzen samt den Händen zu Gott im Himmel erheben!
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Wir sind abtrünnig und widerspenstig gewesen; das hast du nicht vergeben;
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
du hast dich im Zorn verborgen und uns verfolgt; du hast uns ohne Gnade erwürgt;
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
du hast dich in eine Wolke gehüllt, daß kein Gebet hindurchdrang;
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
du hast uns zu Kot und Abscheu gemacht unter den Völkern!
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Alle unsere Feinde haben ihr Maul gegen uns aufgesperrt.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Grauen und Grube wurden uns beschieden, Verwüstung und Untergang.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Es rinnen Wasserbäche aus meinen Augen wegen des Untergangs der Tochter meines Volkes.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Mein Auge tränt unaufhörlich; denn da ist keine Ruhe,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
bis der HERR vom Himmel herabschauen und dareinsehen wird.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Was ich sehen muß, tut meiner Seele weh ob aller Töchter meiner Stadt.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Die mich ohne Ursache hassen, stellten mir heftig nach wie einem Vogel;
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
sie wollten mich in der Grube ums Leben bringen und warfen Steine auf mich.
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
Die Wasser gingen über mein Haupt; ich sagte: Ich bin verloren!
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Aber ich rief, HERR, deinen Namen an, tief unten aus der Grube.
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
Du hörtest meine Stimme: «Verschließe dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, vor meinem Hilferuf!»
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Du nahtest dich mir des Tages, als ich dich anrief, du sprachest: Fürchte dich nicht!
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Du führtest, o Herr, die Sache meiner Seele, du rettetest mir das Leben!
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Du hast, o HERR, meine Unterdrückung gesehen; schaffe du mir Recht!
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Du hast all ihre Rachgier gesehen, alle ihre Anschläge wider mich;
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
du hast, o HERR, ihr Schmähen gehört, alle ihre Pläne gegen mich,
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
die Reden meiner Widersacher und ihr beständiges Murmeln über mich.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Siehe doch: ob sie niedersitzen oder aufstehen, so bin ich ihr Spottlied.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Vergilt ihnen, o HERR, nach dem Werk ihrer Hände!
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Gib ihnen Verstockung ins Herz, dein Fluch komme über sie!
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Verfolge sie in deinem Zorn und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN hinweg!
