Lamentacje 3
1 Jam jest ten mąż, którym widział utrapienie od rózgi rozgniewania Bożego.
Ich bin ein elender Mann, der die Rute seines Grimmes sehen muß.
2 Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;
Er hat mich geführt und lassen gehen in die Finsternis und nicht in Licht.
3 Tylko się na mię obórzył, a obrócił rękę swoję przez cały dzień.
Er hat seine Hand gewendet wider mich und handelt gar anders mit mir für und für.
4 Do starości przywiódł ciało moje i skórę moję, a połamał kości moje.
Er hat mir Fleisch und Haut alt gemacht und mein Gebein zerschlagen.
5 Obudował mię a ogarnął żółcią i pracą;
Er hat mich verbaut und mich mit Galle und Mühe umgeben.
6 W ciemnych miejscach posadził mię, jako tych, którzy dawno pomarli.
Er hat mich in Finsternis gelegt wie die, so längst tot sind.
7 Ogrodził mię, abym nie wyszedł, obciążył okowy moje;
Er hat mich vermauert, daß ich nicht heraus kann, und mich in harte Fesseln gelegt.
8 A choć wołam i krzyczę, zatula uszy na modlitwę moję.
Und wenn ich gleich schreie und rufe, so stopft er die Ohren zu vor meinem Gebet.
9 Ogrodził drogę moję ciosanym kamieniem, ścieszki moje wywrócił.
Er hat meinen Weg vermauert mit Werkstücken und meinen Steig umgekehrt.
10 Jest jako niedźwiedziem czyhającym na mię, jako lwem w skrytościach.
Er hat auf mich gelauert wie ein Bär, wie ein Löwe im Verborgenen.
11 Drogi moje odwrócił, owszem, rozszarpał mię, i uczynił mię spustoszoną.
Er läßt mich des Weges fehlen. Er hat mich zerstückt und zunichte gemacht.
12 Naciągnął łuk swój, a postawił mię jako cel strzałom swym.
Er hat seinen Bogen gespannt und mich dem Pfeil zum Ziel gesteckt.
13 Przestrzelił nerki moje strzałami z sajdaka swego.
Er hat aus dem Köcher in meine Nieren schießen lassen.
14 Jestem pośmiewiskiem ze wszystkim ludem moim, pieśnią ich przez cały dzień.
Ich bin ein Spott allem meinem Volk und täglich ihr Liedlein.
15 Nasyca mię gorzkościami; upija mię piołunem.
Er hat mich mit Bitterkeit gesättigt und mit Wermut getränkt.
16 Nadto pokruszył o kamyczki zęby moje, i pogrążył mię w popiele.
Er hat meine Zähne zu kleinen Stücken zerschlagen. Er wälzt mich in der Asche.
17 Takeś oddalił, o Boże! od pokoju duszę moję, aż na wczasy zapominam.
Meine Seele ist aus dem Frieden vertrieben; ich muß des Guten vergessen.
18 I mówię: Zginęła siła moja, i nadzieja moja, którąm miał w Panu.
Ich sprach: Mein Vermögen ist dahin und meine Hoffnung auf den HERRN.
19 Wszakże wspominając na utrapienie moje, i na płacz mój, na piołun, i na żółć.
Gedenke doch, wie ich so elend und verlassen, mit Wermut und Galle getränkt bin!
20 Wspominając ustawicznie, uniża się we mnie dusza moja.
Du wirst ja daran gedenken; denn meine Seele sagt mir es.
21 Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.
Das nehme ich zu Herzen, darum hoffe ich noch.
22 Wielkie jest miłosierdzie Pańskie, żeśmy do szczętu nie zginęli; nie ustawają zaiste litości jego.
Die Güte des HERRN ist's, daß wir nicht gar aus sind; seine Barmherzigkeit hat noch kein Ende,
23 Ale się na każdy poranek odnawiają; wielka jest prawda twoja.
sondern sie ist alle Morgen neu, und deine Treue ist groß.
24 Pan jest działem moim, mówi dusza moja, dlatego mam w nim nadzieję.
Der HERR ist mein Teil, spricht meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.
25 Dobry jest Pan tym, którzy nań oczekują, duszy takowej, która go szuka.
Denn der HERR ist freundlich dem, der auf sie harrt, und der Seele, die nach ihm fragt.
26 Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Pańskie.
Es ist ein köstlich Ding, geduldig sein und auf die Hilfe des HERRN hoffen.
27 Dobrze jest mężowi nosić jarzmo od dzieciństwa swego;
Es ist ein köstlich Ding einem Mann, daß er das Joch in seiner Jugend trage;
28 Który będąc opuszczony, cierpliwym jest w tem, co nań włożono;
daß ein Verlassener geduldig sei, wenn ihn etwas überfällt,
29 Kładzie w prochu usta swe, ażby się okazała nadzieja;
und seinen Mund in den Staub stecke und der Hoffnung warte
30 Nadstawia bijącemu policzka, a nasycony bywa obelżeniem.
und lasse sich auf die Backen schlagen und viel Schmach anlegen.
31 Bo Pan na wieki nie odrzuca;
Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;
32 Owszem, jeźli zasmuca, zasię się zmiłuje według mnóstwa miłosierdzia swego.
sondern er betrübt wohl, und erbarmt sich wieder nach seiner Güte.
33 Zaiste nie z serca trapi i zasmuca synów ludzkich.
Denn er nicht von Herzen die Menschen plagt und betrübt,
34 Aby kto starł nogami swemi wszystkich więźniów w ziemi;
als wollte er die Gefangenen auf Erden gar unter seine Füße zertreten
35 Aby kto niesprawiedliwie sądził męża przed obliczem Najwyższego;
und eines Mannes Recht vor dem Allerhöchsten beugen lassen
36 Aby kto wywrócił człowieka w sprawie jego, Pan się w tem nie kocha.
und eines Menschen Sache verkehren lassen, gleich als sähe es der Herr nicht.
37 Któż jest, coby rzekł: Stało się, a Pan nie przykazał?
Wer darf denn sagen, daß solches geschehe ohne des Herrn Befehl
38 Izali z ust Najwyższego nie pochodzi złe i dobre?
und daß nicht Böses und Gutes komme aus dem Munde des Allerhöchsten?
39 Przeczżeby tedy sobie utyskiwać miał człowiek żyjący, a mąż nad kaźnią za grzechy swoje.
Wie murren denn die Leute im Leben also? Ein jeglicher murre wider seine Sünde!
40 Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;
Und laßt uns erforschen und prüfen unser Wesen und uns zum HERRN bekehren!
41 Podnieśmy serca i ręce nasze w niebo do Boga.
Laßt uns unser Herz samt den Händen aufheben zu Gott im Himmel!
42 Myśmy wstąpili i staliśmy się odpornymi; przetoż ty nie odpuszczasz.
Wir, wir haben gesündigt und sind ungehorsam gewesen; darum hast du billig nicht verschont;
43 Okryłeś się zapalczywością, i gonisz nas, mordujesz, a nie szanujesz.
sondern du hast uns mit Zorn überschüttet und verfolgt und ohne Barmherzigkeit erwürgt.
44 Okryłeś się obłokiem, aby cię nie dochodziła modlitwa.
Du hast dich mit einer Wolke verdeckt, daß kein Gebet hindurch konnte.
45 Za śmieci i za pomiotło położyłeś nas w pośrodku tych narodów.
Du hast uns zu Kot und Unflat gemacht unter den Völkern.
46 Otworzyli na nas usta swoje wszyscy nieprzyjaciele nasi.
Alle unsre Feinde sperren ihr Maul auf wider uns.
47 Strach i dół przyszedł na nas, spustoszenie i skruszenie.
Wir werden gedrückt und geplagt mit Schrecken und Angst.
48 Strumienie wód płyną z oczów moich, dla skruszenia córki ludu mojego.
Meine Augen rinnen mit Wasserbächen über den Jammer der Tochter meines Volks.
49 Oczy moje płyną bez przestanku, przeto, że niemasz żadnej ulgi,
Meine Augen fließen und können nicht ablassen; denn es ist kein Aufhören da,
50 Ażby wejrzał i obaczył Pan z nieba.
bis der HERR vom Himmel herabschaue uns sehe darein.
51 Oczy moje trapią duszę moję dla wszystkich córek miasta mojego.
Mein Auge frißt mir das Leben weg um die Töchter meiner Stadt.
52 Łowili mię ustawicznie jako ptaka nieprzyjaciele moi bez przyczyny.
Meine Feinde haben mich gehetzt wie einen Vogel ohne Ursache;
53 Wrzucili do dołu żywot mój, a przywalili mię kamieniem.
sie haben mein Leben in einer Grube fast umgebracht und Steine auf mich geworfen;
54 Wezbrały wody nad głową moją, i rzekłem: Jużci po mnie!
sie haben mein Haupt mit Wasser überschüttet; da sprach ich: Nun bin ich gar dahin.
55 Wzywam imienia twego, o Panie! z dołu bardzo głębokiego.
Ich rief aber deinen Namen an, HERR, unten aus der Grube,
56 Głos mój wysłuchiwałeś; nie zatulajże ucha twego przed wzdychaniem mojem, i przed wołaniem mojem.
und du erhörtest meine Stimme: Verbirg deine Ohren nicht vor meinem Seufzen und Schreien!
57 Przybliżając się do mnie w dzień, któregom cię wzywał, mawiałeś: Nie bój się.
Du nahest dich zu mir, wenn ich dich anrufe, und sprichst: Fürchte dich nicht!
58 Zastawiałeś się, Panie! o sprawę duszy mojej, a wybawiałeś żywot mój.
Du führest, Herr, die Sache meiner Seele und erlösest mein Leben.
59 Widzisz, o Panie! bezprawie, które mi się dzieje, osądźże sprawę moję.
Du siehest, HERR, wie mir so Unrecht geschieht; hilf mir zu meinem Recht!
60 Widzisz wszystkę pomstę ich, i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
Du siehst alle ihre Rache und alle ihre Gedanken wider mich.
61 Słyszysz urąganie ich, o Panie! i wszystkie zamysły ich przeciwko mnie.
HERR, du hörest ihr Schmähen und alle ihre Gedanken über mich,
62 Słyszysz wargi powstawających przeciwko mnie, i przemyśliwanie ich przeciwko mnie przez cały dzień.
die Lippen meiner Widersacher und ihr dichten wider mich täglich.
63 Obacz siadanie ich, i wstawanie ich; jam zawżdy jest pieśnią ich.
Schaue doch, sie sitzen oder stehen auf, so singen sie von mir ein Liedlein.
64 Oddajże im nagrodę, Panie! według sprawy rąk ich;
Vergilt ihnen, HERR, wie sie verdient haben!
65 Dajże im zatwardziałe serce, i przeklęstwo swe na nich;
Laß ihnen das Herz erschrecken, laß sie deinen Fluch fühlen!
66 Goń ich w zapalczywości, a zgładź ich, aby nie byli pod niebem twojem, o Panie!
Verfolge sie mit deinem Grimm und vertilge sie unter dem Himmel des HERRN.
