< Księga Sędziów 21 >
1 Nadto przysięgli mężowie Izraelscy w Masfa, mówiąc: Żaden z nas nie da córki swej Benjaminczykom za żonę.
Hagi Israeli vahe'mo'za Mizpa kumate omeri atru hu'za amanage hu'za huvempa hu'naze, Magore huno magotimo'a mofa'a atresigeno Benzameni nagatera uomaregosie.
2 A tak poszedł lud do domu Bożego, i trwali tam aż do wieczora przed Bogiem, a podniósłszy głos swój, płakali płaczem wielkim.
Hagi ana'ma hute'za Israeli vahe'mo'za Beteli kumate Ra Anumzamofo avuga vu'za tusi zavi krafa nehazageno vuno kinaga omesege'za,
3 I rzekli: O Panie, Boże Izraelski, czemuż się to stało w Izraelu, że ubyło dzisiaj z Izraela jedno pokolenie?
zamagra amanage hu'naze, Ra Anumzana Israeli vahe Anumzamoka nahigeno Israeli vahepintira mago naga'mo'za fananea hu'za nehaze?
4 Tedy nazajutrz wstawszy rano lud zbudowali tam ołtarz, a sprawowali całopalone i spokojne ofiary.
Hagi mase'za anante knarera nanterame oti'za kresramna vu ita trohu'za, anante kresramnama vu ofa nehu'za, zamarimpa fru ofanena hu'naze.
5 Zatem rzekli synowie Izraelscy: Któż jest, co nie przyszedł do zgromadzenia ze wszystkich pokoleń Izraelskich do Pana? (Bo się byli wielką przysięgą zawiązali przeciw temu, któryby nie przyszedł do Pana do Masfa, mówiąc: Śmiercią umrze.
Hagi anante amanage hu'naze, Israeli vahepintira ina naga'mo Ra Anumzamofo avugama atruma nehumpina atrua osu'naze? Na'ankure zamagra kora huvempa hu'za amanage hu'naze, Iza'o Ra Anumzamofonte'ma Mispama omesimofona ahe friho.
6 I żałowali synowie Izraelscy Benjamina, brata swego, a mówili: Wygładzone jest dziś pokolenie jedno z Izraela.
Hagi Israeli vahe'mo'za nezamafunkura Benzameni nagara zamasunku hunezamante'za amanage hu'naze, menina Israeli vahepintira mago nagamo'a fanane hie.
7 Cóż uczynimy tym, co pozostali, aby mieli żony, gdyżeśmy przysięgli przez Pana, że im nie mamy dać córek naszych za żony?)
Hagi tagra Ra Anumzamofonte huvempa huta mofa'netia ozamigosune huta hunonanki, inankna huta a'ne zamigura hakegahune?
8 Rzekli tedy: Jestże kto z pokoleń Izraelskich, coby nie przyszedł do Pana do Masfa? a oto, nie przyszedł był nikt do obozu z Jabes Galaad do zgromadzenia.
Hagi amanage hu'naze, Israeli vahepintira ina naga'mo'za Ra Anumzamofo avuga Mispa kumatera ome'naze? Hagi keho Jabes-Gileatitira mago vahera Ra Anumzamofo avuga ome'ne.
9 Bo gdy liczono lud, tedy nikogo tam nie było z obywateli Jabes Galaad.
Na'ankure Israeli vahe'mo'zama vahe'ma hamprizafina Jabes-Giliati vahera ana zupa omani'naze.
10 I posłało tam zgromadzenie dwanaście tysięcy mężów walecznych, rozkazując im i mówiąc: Idźcie, a pobijcie obywatele Jabes Galaad ostrzem miecza, i niewiasty i dzieci.
Hagi e'ina hu'nazagu koro osu'za hanaveti'za ha'ma nehaza vahera, Israeli vahe'mo'za 12tauseni'a hunezamante'za amanage hu'naze, vuta Jabes-Giliati kumate vahera maka a' mofavre'zamine zamahe hana hiho.
11 A tak sobie postąpicie: Każdego mężczyznę, i każdą niewiastę, która męża uznała, zabijecie.
Hagi tamagra amanahu hugahaze, maka vene'nene, vene'nenema mase'nesia a'nenena zamahehna hiho.
12 Naleźli tedy z obywateli Jabes Galaad cztery sta dzieweczek, panien, które nie uznały męża obcując z nim, i przywiedli je do obozu do Sylo, które było w ziemi Chananejskiej.
Hagi Jabes-Gileati vahepintira 400'a venema omase mofa'neramina hake'za zamavare'za seli noma ki'za mani'naza kumate Kenani mopafi Sailo e'naze.
13 Potem posłało wszystko zgromadzenie, a mówiło do synów Benjaminowych, którzy byli na skale Remmon, i przyzwali ich w pokoju.
Hagi ana'ma hazage'za maka Israeli vahe'mo'za Benzameni naga'ma Rimoni havekampima fraki'zama mani'naza nagatega kea atre'za amanage hu'naze, Menina tamagri'enena hara osuta fru huta manigahune hu'za hu'naze.
14 Przetoż wrócił się Benjamin onego czasu, i dali im żony, które byli żywo zachowali z niewiast Jabes Galaad, ale im się ich jeszcze nie dostawało.
Hagi anagema hazage'za Benzameni naga'mo'za kuma'zmirega ete vazage'za Jabes-Giliatiti'ma zmavre'naza a'nea zami'naze. Hianagi ana maka vene'nemo'za ana a'nea erizamentera osu'nazanki mago'amo'a amne mani'ne.
15 A lud żałował Benjamina, iż uczynił Pan przerwę w pokoleniach Izraelskich.
Hagi Benzameni nagakura Israeli vahe'mo'za zamasunku hu'naze. Na'ankure Israeli vahepina Ra Anumzamo'a zamatrege'za fanane hazageno kankamu fore hu'ne.
16 Tedy rzekli starsi zgromadzenia tego: A z tymi drugimi cóż uczynimy, aby mieli żony, gdyż niewiasty wygładzone są z Benjamina?
Hagi anante Israeli kva vahe'mo'za amanage hu'naze, Benzameni nagapintira ko a'nezmia zamahe hana hu'nonanki, a'ma e'ori'naza vene'neramina igati a'neramina haketa avrezamigahune?
17 Nadto rzekli: Dziedzictwo Benjamina pozostałym należy, aby nie zaginęło pokolenie z Izraela.
Hagi amanage hu'naze, Zamahe hanama hunke'zama osi'ama maniza Benjamen naga'mo'za mofavre ante'nageno Israeli vahepintira zamagia fanane osanie.
18 A my nie możemy im dać żon z córek naszych, (gdyż byli przysięgli synowie Izraelscy, mówiąc: Przeklęty, kto da żonę Benjaminczykowi.)
Hianagi mofa'netia zaminunke'za ara e'origosaze. Na'ankure ko Israeli vahe'mo'za huvempa hu'za Benzameni nagara mofatia ozamigosune hu'naze. Hagi iza'oma mofa'ama amisimofona Anumzamo'a kazusi huntegahie hu'za nehu'za,
19 Potem rzekli: Oto święto Pańskie uroczyste bywa na każdy rok w Sylo, które jest ku północy od Betel, a na wschód słońca ku drodze, która idzie od Betel ku Sychem, a pod południa leży ku Lebnie.
amanage hu'naze, Keho maka kafumofona Sailo kumatera Ra Anumzamofoma musema hunteno ne'zama kreno nekna etere nehie. Hagi ana kumara Beteli kuma'mofo noti kaziga megeno, Betelitima marerino Sekemuma vu'nea kamofona zage hanati kaziga megeno, Lebona kuma'mofona sauti kaziga me'ne.
20 A tak rozkazali synom Benjaminowym, mówiąc: Idźcie, a zasadźcie się w winnicach,
Hagi anage hu'za Benzameni naga'ma a'ma e'ori'naza nagakura huzmante'naze, Vuta waini hozafi kafona ome anteta,
21 A patrzajcie, gdy córki Sylo wynijdą gromadą do tańca; tam wyszedłszy z winnic, porwij każdy z was sobie żonę z córek Sylo, a potem idźcie do ziemi Benjamin.
mani'neta negenkeno Sailo kumateti'ma avoma renaku'ma atirami'za e'naza mofa'neramina fraki'nesafintira ame huta atiramita zamavazu huta freta kumatmirega eta ara emeri zamanteho.
22 A gdy przyjdą ojcowie ich, albo bracia ich skarżyć się przed nami, tedy im rzeczemy: Zmiłujcie się nad nimi dla nas; bośmy nie wzięli dla każdego z nich żony na wojnie, a wyście im ich też nie dali; przetoż nie jesteście winni.
Hagi anama hanageno'ma zamafahe'zane zamaserahe'zanema tagrite'ma e'za fragema hanageta, amanage huta zamasamigahune. Muse huramantonanki tamasunku hunezamanteta zamatrenke'za ara zamavareho. Na'ankure Jabes-Giliati vahe'ma zamaheta a'nema avre zamunana erizamentera huvaga ore'naze. Hianagi ana mofa'nea tamagra'a ozami'nazankita huvempama hu'naza zantera knazana e'origahaze.
23 Tedy uczynili tak synowie Benjamin, i nabrali żon według liczby swojej z onych co tańcowały, które porwawszy odeszli, i wrócili się do dziedzictwa swego, a pobudowawszy miasta mieszkali w nich.
Anage hazage'za Benjamen naga'mo'za anama zamasamizaza hu'za avoma renakuma Sailo kumapinti'ma atirami'za aza mofa'nea zamavare'za fre'za erisantima hare'naza mopazmirega vu'za ara omeri zamante'za havizama hu'nea kumazmia omeri so'e hutere hu'za ki'za mani'naze.
24 A tak rozeszli się stamtąd synowie Izraelscy onego czasu, każdy do pokolenia swego i do domu swego, a szedł stamtąd każdy do dziedzictwa swego.
Hagi ana knazupa Israeli vahe'mo'za ana kumara atre'za erisantima hare'naza mopazmirega, naga nofi zamirega vu'za e'za hu'naze.
25 W one dni nie było króla w Izraelu; każdy, co mu się dobrego zdało to czynił.
Hagi ana knafina Israeli vahe'mokizmia kinia omani'neanki'za, mago'mago'mo'a kegeno'ma avure'ma knare'ma hiazana hutere hu'ne.